AFFETMEM SENİ
Bir divaneye döndüm aklım çıktı izine
Bunca cefadan sonra “affetmem asla seni “ Topladım gururumu dönüp bakmam yüzüne Bunca cefadan sonra “ af etmem asla seni” Aşka dair kalmadı söylenecek kelime Varıp üstüme gelip dokunma bam telime Kalan üç beş duygumu kuşak yaptım belime Bunca cefadan sonra “affetmem asla seni” Tüm varını yoğunu yollarıma döksen de Sunmak için yerinden yüreğini söksen de Verdiğim sözden dönmem karşımda diz çöksen de Bunca cefadan sonra “ affetmem asla seni “ Sakın deşifre etme dillendirip adımı Gözyaşına yem olmam bilirsin inadımı Bir kez eyvallah dedim geri atmam adımı Bunca cefadan sonra “affetmem asla seni” İkrarından caymanın karşılığı ihanet Gerçekler ayan beyan su götürmez kehanet Tarih ismini yazdı tescilli bir muhannet Bunca cefadan sonra “affetmem asla seni” Çektirdiğin ezaya lügat da yoktur isim Dünün pembe tablosu şimdi flu bir resim Kursağımda bıraktın ziyan oldu hevesim Bunca cefadan sonra “affetmem asla seni” IŞIK dünya turunda, devirdiğin onca çam Noktayı tanımadı bitmek bilmeyen itham Cepsiz umutlarınla hâlâ kesersin ahkâm Bunca cefadan sonra “affetmem asla seni” Azimet IŞIK 05.11.2013 Saat.08.30 ÇEKMEKÖY İSTANBUL Muhannet; korkak, namert. İyilik yapmayı sevmeyen, kimseye yardım etmeyen, iş bitirmeyen Kehanet; bir olayın gerçekleşeceğini önceden bilme, bilicilik, kâhinlik. Kehanet; gaipten haber vermek. Falcılık. Kâhinlik etmek. İtham; suçlama, suçlu görme: Ahkâm; yargılar, hükümler. |
içten çok güzeldi şiir değerli üstadımı
kutluyor saygılar sunuyorum...