" KARTOPU..."


Büyür giderek yuvarlana yuvarlana
Aşk dönüşünce kartopu durumuna
Devleşir kaçarken elinizden
Çığ olur sonra yuvarlanarak peşinden…
Yüreğinizde ki beyaz duyguyla siz ona yaklaşırken
“Avuçlarınızda ki bir avuç kar gibi olan sevgi”
Tamamen erimiş olsa dahi,
Kolaylıkla doldurup taşırabilir sevgiyle bir yüreği
Çığ sarmalına döner aşkın büyüklüğü
Öyle olur kartopunun aşka muhteşem dönüşümü
Hiç bir zaman unutamazsınız kartoplu günleri
Şayet bir aşkın temelin de hüzün yoksa;
Kartopundan yapılan bir beyaz yuva,
Çabuk yıkılır dokunulunca ?
Mutlu yaşarsın sen ancak doya doya
Katlanırsan “Bir avuç kartoplu” aşkına !!!...

Kara mevsim bilinir kış her toplum da
Kartopu hep sevilmiştir bunun inadına
Bir de aşklarla yakın akrabalık kurunca
Herkes bir sempati duyuyor kartopuna !...

Teşekkürler “Kartopulu” duygularınıza !!!...





Onatça tarafından 12/22/2013 1:15:23 PM zamanında düzenlenmiştir.

Aşkın halleri....

başlarken bir masal başlarken minicik yürekte atan bir kıpırtı...

sonraları esen bir yel....

gittikçe soğuyan buzullaşan bir uzaklaşma...

minicik kartopunun elleri üşütse bile içte verdiği o derin haz...

gözyaşları ile çığ olması....

öyle olsa bile yine içten bir yakarış ...

yaktın yıktın gömüldüm ama...

dön kal hep avuçlarımda...

kutluyorum canım izmir yüreğine selam olsun

sevgilerimle

Güzel bir benzetmeydi.
O yumuşak kartopu,
buza dönüşünce zor işte,
onu büyüterek öylece muhafaza etmeyi becerse,
hayat daha güzel olurdu..

tebrikler,
bu güzel şiire,

selâm ve sevgimle arkadaşım..