DOSTLARIM / 3 / AYAK / DİVAN
Gönül kapımı çalıp da köz yakan dostlarım var
Bahar bağıma gelip de güz çıkan dostlarım var Dost dedimse siz anlayın dostluğu bundan âlâ Düşkünlüğümü bilip de yüz yıkan dostlarım var Ne belalı bir başım var emeklerim hiç olur Solu göçmüş bir döşüm var Pazar etsem kaç olur Gözüm üstünde kaşım var her bir şeyim suç olur Her dem bahane bulup da söz sokan dostlarım var Nuran’ım gerçek dost ile açtım aralarımı Dostum deyip öğrendiler gizli yaralarımı Yanıldım kuldan diledim derde çarelerimi Derdime vakıf olup da tuz döken dostlarım var , , |
hatırladım dost başa bakar düşman ayağa
bşa bakan dost gerçek dosttur ayağa bakan düşmansa yalanci dosttur
güzel bir şiir yüreğine sağlık