yakın şiirlerimiben, ne savaşçıyım ne de tanrı ben, med cezir düşlerimde, göçebe sevişlerimde, ucuz şarapların nefesinde sancı, savrulan rüzgarlarımda kendime bile yabancıyım silin, yalancı baharlarımı güz yaşlarımı silin gözlerimden sen adresli çıkmaz sokaklarımdan sürün beni kazıyın gölgelerimi süpürün anılarımı bu izbe kentin göğsünden yakın şiirlerimi savurun küllerini dönmeyişlerin üzerine batmayan gecelere doğmayan güneşlere yazın ismimi dedim ya, ben ne savaşçıyım ne de Tanrı ben, hüzüntopyanın efendisi kaleminin yılmaz kölesi bir hiçim… İlhan Aşıcı |