ÇANAKKALE DESTANIArıburnunda hazır, beni bekler siperim Yâ Rabbi! Makberimi emret melekler kazsın Biiznillâh haini tepelerim teperim Döktüğümüz kanlarla tarihler destan yazsın Seyyid-i Onbaşıyım Peygamber (S.A.V) kılavuzum Mü’minlere Selim’im münkirlere Yavuz’um Kıt’alardan toplanıp gelenler öbek öbek Seddilbahir’e gelip, karargâh kuran şebek Çakal, akrep, yarasa, domuzlar ve köstebek Hepsine karabasan olur bir tek kelebek Şehidlerin hicrânı titretiyor zemini Bu günler için ettik biz elestte yemini Oğul; der anam: “Bak bu kâfirle dolan saha, Vatanımdır çiğnetmem de, ben ölmedim daha Önünde deden, baban yatıyorlar bak aha Vazifeni ikmâl et destur ver Abdullaha, Şanlı ecdâdın gibi abide olsun na’şın Kırıl; lâkin eğilme, terketse bile başın Habibullah (S.A.V) getirir size müjdeli haber Deden, baban derlerdi rehberimiz Peygâmber Şüheda; “Rahmeten lil alemin”le beraber Bayrağa al rengini verdiler birer birer, Haydi yavrum kınanı bugünler için yaktım Bayrağın gölgesinde Nehr-i nil olup aktım” Dediğinde susunca, yâ destur dedim ana Sen oğluna hele bir helâlliği ver sana Benim kanım doğuştan helâldir bu vatana İmanımla Zülkarneyn seddiyimdir cihana Baktım Çanakkale de sayıya sığmaz mezar Türk’ten gayri dünyada kim böyle destan yazar? Zalim, hasmım mazlumu boğarsa, çıldırırım Haddini bilmeyeni vururum öldürürüm Yetmiş yedi düvele sopayla saldırırım Ben düşerim; bayrağı düşürmem, kaldırırım Allahü Ekber varken Çanakkale geçilmez Ektiğim can küffarın orağıyla biçilmez Tabyalarda seherle hak divanı kuruldu Ezân ile saflara namaz için duruldu Afyokarahisar’lı Ali Kirte yoruldu On üçündeki gonca secdedeyken vuruldu Mehmedcik; kurşun sıkan münkiran bir leşkeri Sırtlar tedavi eder, bu imânın cevheri Allahü Ekber deyip Mehmetcikler sarıldı Matem tuttu semavat ortasından yarıldı Vuslat ile en yüce dereceye varıldı İmânın azizliği cephelerde görüldü Sancağımla bayrağım benim arım namusum Bendi olduğum toprak benim terli humusum Allah deyip de parlat Farz-ı cihâd korunu Şefkat mücevheriyle gönülden at zorunu Üç kıtaya hükmeden sen; Osmanın torunu Haydi indir tahtından Haman ile Karunu HARUNİ düsturlara hattı-tahdit biçilmez Balın şerbeti bile, namert verse içilmez Titanike muadil gemiler ile girdi Üçyüz okkalık mermi hepisi geberdi Allahü Ekber deyipte mermiyi gönderdi Amentü billâh cümle küffârı yere serdi İmân ile mücehhez HARUNÎ kale, burcu Bu burçları dünyada aşmak kimlerin harcı? HARUN YILDIRIM (1) Mekber=Kabir (2) Biiznillâh= Allahın izniyle (3) Seyyid-i= Şehidler serdarı Hüseynin soyundan gelen, olan (4) Yavuz Sultan Selim (r.a) (5) Gurup topluluk (6) Şebek = Bir cins maymun (7) Kelebek= Kadın Dadaş Kara Fatma ana (8) Elest= Ruhların ahd verdiği zaman yer (9) Destur izin vermek müseade etmek (10) Abdullaha = Allahın Kuluna (11) Vatanına canını feda beden vatanın kölesi (12) Beşte biri (13) Ateşi sönmemiş köz (14) Şefkatle gönüldeki menfi inkırazları sil (15) Firavunun, Haman veziri, Karun da maliye bakanı (16) Şeriatin İslâmi pirensiplerine tahdit konamaz (17) Dünyanın en büyük en güçlü ve batması gayri mümkün dedikleri ve ilk anda batan gemi (18) Merhum Seyyid Onbaşının kendisi sırtlayıp topun ağzından verdiği ve düşmanın hezimetini temin eden merminin vasati ağırlığı |