"BAŞ MELEKKEN ŞEYTAN OLDU..!"

Tek bir pişmiş nar düşün; kırınca, olur bin nar
Kul insan var, kulcuk var; kimisi yâr, kimi kar
Bedenler benzeş olur, bu aldatmasın gözü
Melek var, şeytanı var; arsız var, arlısı var.

İmam ile şeytan var, her ikisi ak sakal
Aslan kılıklısı var, kılıksız olur çakal
Biri "Ya Allah!" derken, diğeri "Ya Yezid! der
Pis şeytan çok zekidir; kov kalmaz sakal, makal.

İbadet çok çeşitlidir, şeytana kanıp yanma
Yezit itine bak ta; O’nu lanetsiz anma
Allah’a karşı gelen, "Baş Melek" oldu şeytan
Biz gelelim sadede, her kul Müslüman sanma.

Allah’a karşı geldi, bu Yezid’e yetmedi
Farz kılındı "İMAMET", soysuz biat etmedi
Bu da yetmezmiş gibi, Ehl-i Beyt’i katletti
Sonsuz kez lanet olsun, bir tek soysuz etmedi.

ALLAH'A KARŞIDIR TÜM YEZİTLER

O, bir "Baş Melek" iken; Allah’a karşı geldi
Lanetli iblis oldu, tüm akılları çeldi
Bütün canlılara bak, hiç sevmez şeytanları
Tek suçu reddetmekti; hem fodul hem de keldi.

Gelelim farz olana, ayetle sabit olsun
Gadir-i Hum Hutbesi, temel konumuz olsun
Bu bir Allah emridir, karşı gelen şeytandır
Şeytandan beter olsun, reddeden Yezit olsun.

Şeytana bir lanet et, Yezid’e binlerce et
Ali’ye karşı oldu, Allah’a rest çekti set
Yezid hem karşı geldi, hem de fenalık etti
Suça suçu ekledi; sapık katildi, çok net.

İlmin şehri (SAV) Resûl’dür, Ali’dir tek kapısı
Fâtimâ-Ali eştir, nurdur soy yapısı
Bu evlilik emirdir, bu emir Allah emri
Hakk kapısıyken Ali, yoktur Yezit kapısı.

"SAYIN SÜNNİ GERÇEK SÜNNİ İSEN, GERÇEK MÜSLÜMAN İSEN OKU DA, GERÇEK MÜSLÜMAN NASIL OLUYORMUŞ ÖĞREN, ALLAH AŞKINA TÜM YADIKLARIMI OKU VE GERÇEKLERİ ÖĞREN..!"

Haberin Kodu: 278211 Tarih: 2011/11/14 - 12:14 : Ehlibeyt Haber Ajansı ABNA.İR

Efendimizin Gadir-i Hum’da Okuduğu Hutbenin Tam Metni (1)

Ey insanlar! Biliniz ki Allah muhacirlere, ensara ve onlara iyilikle tabi olanlara, köylüye ve şehirliye, araba, ve aceme, özgüre ve köleye, büyüğe ve küçüğe, beyaza ve siyaha, ona (Ali’ye) itaat etmeyi farz bilmiş, onu imam ve ihtiyar sahibi kılmıştır. Her muvahhid için onun hükmünü icra etmesi, sözüyle amel etmesi, emrini kabullenmesi gerekir. Her kim ona muhalefet ederse melundur. Her kim ona tabi olursa ve onu tasdik ederse Allah’ın rahmetine mazhar olacaktır. Allah onu ve onu dinleyip kendisine itaat eden herkesi bağışlamıştır. Allah Resulü’nün halifesi odur, Müminlerin Emiri odur, Allah tarafından hidayet imamı odur. Nakisin (ahdini bozan Cemel ashabı) Kasitin (Zulmeden Muaviye taraftarları) ve Marikin’i (dinden çıkan Hariciler’i) Allah’ın emriyle öldüren odur.


Efendimizin Gadir-i Hum’da Okuduğu Hutbenin Tam Metni (1)

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla


Hamd ve sena; birliğinde yüce, tekliğinde yakın, sultasında celaletli ve erkanında azim olan Allah’a mahsustur. Allah’ın ilmi yerinde kaldığı halde her şeyi kuşatmıştır. O bütün yaratıkları kudret ve burhanıyla hakimiyet altına almıştır.

Allah sürekli olarak şükredilmiş ve sürekli de övülecektir. O yok olmayan bir azametin sahibidir. Yaratan O’dur. Yeniden dirilten de O’dur. Her iş O’na dönmektedir.

Yükseltilmişleri (göklerden ve semavi isimlerden kinayedir) vücuda getiren, serilenleri (yer yüzünden kinayedir) seren, yerlerin ve göklerin hükümranı, pak, tenzih edilmiş, meleklerin ve ruhun Rabbi, yarattığı her şeye ihsanda bulunan, kendisine yaklaşan herkese lütfeden O’dur. Her göz O’nun gözetimindedir, ama gözler O’nu göremez.

Allah ikram edici, hilim sahibi ve tahammül edicidir. Rahmeti her şeyi kuşatmış nimeti ile hepsine ihsanda bulunmuştur. İntikam almada acele davranmaz ve müstahak olunan azabına hemen teşebbüste bulunmaz.

Batınları ve gizlilikleri anlar, içleri bilir, gizlenmişler ona saklı kalmaz ve gizlilikler O’na karmaşık gelmez. Her şeyi ihata eden O’dur. Her şeye galebe çalan O’dur. Her şeyde kuvvet O’dur, her şey üzerindeki kudret O’dur. Onun gibi bir şey yoktur. Hiçbir şey yokken bir şey var eden O’dur. Daimidir, adalet ile kaimdir. İzzet ve hikmet sahibi olan O’ndan başka bir ilah yoktur.

O gözlerin derk etmesinden daha yücedir. Ama kendisi gözleri derk eder. O lütuf sahibi ve bilendir. Hiç kimse görmekle sıfatlarına ulaşamaz ve hiç kimse bizzat aziz ve celil olan Allah’ın kendisinin kılavuzluk ettiği dışında gizli ve açık niteliği hakkında bir şey elde edemez.

Şahadet ederim ki kutsiyeti, temizliği ve münezzeh oluşu zamanı dolduran ilah O’dur. O’nun nuru ebediyeti kapsamıştır. O emirlerini meşveret eden kimselerle meşveret etmeksizin icra etmektedir; taktirinde ortağı bulunmamakta ve tedbirinde hiçbir yardım görmemektedir.

Yarattığı her şeyi örnek ve misali olmaksızın, hiç kimseden yardım almadan, zahmete katlanmadan ve fikir ve çare bulmaya ihtiyaç duymadan yaratmıştır. Allah yaratıkları icat etti ve onlar da vücuda geldiler. Yarattı ve onlar da zahir oldular. O halde ondan başka ilah olmayan Allah’tır. Yaptığı sağlam ve işi güzeldir. Zulmetmeyen bir adil ve işlerin kendisine döndüğü bir ikram sahibidir.

Şahadet ederim ki her şeyin azameti karşısında tevazu gösterdiği ve her şeyin izzeti karşısında zelil olduğu ve her şeyin kudreti karşısında teslim olduğu ve her şeyin heybeti karşısında huzu gösterdiği (boyun eğdiği) ilah O’dur. Padişahların padişahı, eflakin (galaksilerin) döndürücüsü, güneş ve ayın boyun eğdiricisi de O’dur. Her şey tayin edilmiş bir zamanla hareket etmektedir. Geceyi gündüze ve gündüzü de geceye giydirmekte ve süratle peşice gitmektedir. Her inatçı zorbayı döküp kıran ve her isyankar şeytanı helak eden O’dur.

O’nun için bir zıt ve onunla birlikte bir eş mevcut değildir. Tek ve ihtiyaçsızdır. Doğurulmamış ve doğurmamıştır, O’nun hiç bir benzeri yoktur. Tek olan Allah ve azamet sahibi bir Rab’dir. İstemekte, ardından yerine getirmektedir. İrade etmekte, ardından mukadder kılmakta, bilmekte ardından saymaktadır. Öldürmekte ve diriltmektedir. Fakir kılmakta ve zenginleştirmektedir. Güldürmekte ve ağlatmaktadır. Yakın kılmakta ve uzaklaştırmaktadır. Esirgemekte ve bağışta bulunmaktadır. Hükümdarlık O’nundur, hamd ve sena ona mahsustur. Hayır onun elindedir, O her şeye kadirdir.

Geceyi gündüze ve gündüzü geceye giydirir. Ondan başka ilah yoktur.

Allah izzet ve mağfiret sahibidir. Dualara icabet eden, çok ihsanda bulunan, nefesleri sayandır. Cin ve insanların Rabbidir. Hiç bir şey O’na zor gelmez. Yardım isteyenlerin feryadı O’nu usandırmaz, ısrar edenlerin ısrarı onu bıktırmaz. Salihlerin koruyucusu, kurtuluşa erenlerin başarıya ulaştırıcısı, müminlerin ihtiyaç sahibi ve alemlerin Rabbi’dir. Yarattığı her şeyden dolayı kendisine her halde şükredilmesi gereken Allah’tır.

O’na hamd ediyorum, sürekli şükrediyorum. Sıkıntı ve rahatlık halinde, zorluk ve huzur halinde O’na şükrediyorum. O’na meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine iman ediyorum. O’nun emrini dinliyor, sadece O’na itaat ediyorum. O’nu hoşnut eden şeylere teşebbüste bulunuyorum. İtaatinde rağbet ettiğim için ve cezasından korktuğum için O’nun mukadderatı karşısında teslim oluyorum. Zira hilesinden güvende olunmayan ve zulmünden korkulmayan (yani asla zulmetmeyen) Allah O’dur.

2- Önemli Bir Hususta Allah’ın Emri


Allah için nefsim hususunda kulluğumu itiraf ediyorum ve O’nun Rab olduğuna tanıklık ediyorum. Bana vahyettiği her şeyi eda ediyorum, zira eğer onu eda etmezsem bana azabının ineceğinden korkuyorum. Şüphesiz O’nun azabını her ne kadar büyük düzen kursa da ve dostluğu halis olsa da hiç kimse defedemez. Allah’tan başka ilah yoktur. Allah bana nazil buyurduğunu tebliğ etmediğim taktirde risaletimi eda etmemiş olacağımı ilan etti. Beni insanların şerrinden koruyacağını garantiledi. Allah kifayet eden ve yücelik sahibidir.

Allah bana şöyle vahyetmiştir:


يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ

“Ey Peygamber! Rabbinden sana indirileni tebliğ et, eğer bunu yapmazsan O’nun elçiliğini yapmamış olursun. Allah seni insanlardan korur. Doğrusu Allah kâfirlere yol göstermez.”[1]


Ey insanlar! Ben Allah’ın bana nazil buyurduğu her şeyi ulaştırma hususunda kusur etmedim ve ben bu ayetin nüzul sebebini sizlere beyan ediyorum:

Cebrail üç defa bana nazil oldu ve Selam sahibi olan - ki o Selam’dır- Rabbim tarafından bu toplantı yerinde ayağa kalkarak, beyaz ve siyah (ırktan) herkese şunu ilan etmemi emretti: “Ali bin Ebi Talib benim kardeşimdir, vasimdir, halifemdir ve benden sonra imamdır. Onun bana nispet makamı Harun’un Musa’ya olan makamı gibidir. Sadece şu farkla ki benden sonra peygamber gelmeyecektir. O Allah ve Resulünden sonra sizlerin velisidir (ihtiyar sahibidir).” diye ilan etmemi emretti. Allah bu konuda kitabından bana bir de ayet nazil buyurdu:


إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ

“Şüphesiz sizin veliniz Allah, Resulü, iman edip namaz kılanlar ve ruku halinde zekat veren müminlerdir.”[2]


Namaz kılıp ruku halinde zekat veren ve her halinde aziz ve celil olan Allah’a yönelen kimse Ali bin Ebi Talib’tir.

Ey insanlar! Ben Cebrail’den benim için Allah’tan, beni bu önemli şeyi tebliğ etmekten mazur görmesini dilemesini istedim. Zira takva sahiplerinin azlığını, münafıkların çokluğunu, kınayanların fesadını, İslam’ı alaya alanların hilelerini biliyorum. Onlar Allah’ın, kitabında kendilerini şöyle nitelendirdiği kimselerdir:


وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُم مَّا لَيْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمٌ


“Kalplerinde olmayan şeyleri ağızlarına alıyorlar. Onu önemsiz bir şey sanıyorlar, oysa Allah katında önemi büyüktür.”[3]


Hakeza, münafıklar defalarca bana eziyette bulundular ve beni, “uzun” (her söze kulak asan kimse) olarak adlandırdılar. Onlar Ali’nin benden ayrılmaması, benim kendisine teveccüh etmem sebebiyle böyle olduğumu sandılar. Sonunda aziz ve celil olan Allah şu ayeti nazil buyurdu:


وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُواْ مِنكُمْ

“(Yine o münafıkların içinde:) O (Peygamber her söyleneni dinleyen)bir kulaktır, diyerek Peygamberi incitenler de vardır. De ki: O sizin için bir hayır kulağıdır.”[4]


Eğer ben, bana bunu (her söze kulak veren kimse olmayı) isnat edenleri ifşa etmek istersem ifşa edebilirim. Eğer onların şahsına işaret etmek istersem, işaret de edebilirim. Eğer onları alametleriyle tanıtmak istersem tanıtabilirim. Ama Allah’a yemin olsun ki ben onların işi hususunda yücelik gösterdim.

Bütün bunlardan sonra Ali hakkında bana nazil olan şeyi tebliğ etmediğim taktirde Allah asla benden razı olmayacaktır.”

Peygamber (s.a.a) daha sonra şu ayeti tilavet buyurdu:


يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ

“Ey Peygamber! Rabbinden sana indirileni tebliğ et, eğer bunu yapmazsan O’nun elçiliğini yapmamış olursun. Allah seni insanlardan korur. Doğrusu Allah kâfirlere yol göstermez.”[5]


3- On İki İmam’ın (a.s) İmamet ve Velayetini Resmen İlan Etmesi


Ey insanlar! Biliniz ki Allah muhacirlere, ensara ve onlara iyilikle tabi olanlara, köylüye ve şehirliye, araba, ve aceme, özgüre ve köleye, büyüğe ve küçüğe, beyaza ve siyaha, ona (Ali’ye) itaat etmeyi farz bilmiş, onu imam ve ihtiyar sahibi kılmıştır. Her muvahhid için onun hükmünü icra etmesi, sözüyle amel etmesi, emrini kabullenmesi gerekir. Her kim ona muhalefet ederse melundur. Her kim ona tabi olursa ve onu tasdik ederse Allah’ın rahmetine mazhar olacaktır. Allah onu ve onu dinleyip kendisine itaat eden herkesi bağışlamıştır.


Ey insanlar! Bu böylesine bir toplulukta ayağa kalktığım son defadır. O halde işitiniz, itaat ediniz, Rabbiniz olan Allah’ın emri karşısında teslim olunuz. Zira aziz ve celil olan Allah-u Teala sizin mevlanız ve mabudunuzdur. Allah’tan sonra sizleri muhatap kılan O’nun Resulü olan Muhammed (s.a.a) sizin velinizdir. Benden sonra da Ali Allah’ın emriyle sizin veliniz ve imamınızdır. İmamet makamı ondan sonra da Allah ve Resulüyle görüşeceğiniz güne kadar onun evlatlarından olan benim neslimin hakkıdır.

Allah’ın, helal kıldığı hususlar dışında bir helal yoktur. Allah’ın, sizlere haram kıldığı şey dışında da bir haram yoktur. Aziz ve celil olan Allah bana helal ve haramı tanıtmış ve Rabbimin kitabından, helal ve haramından bana öğrettiği her şeyi de ben ona ifaze etmişim (öğretmişim).

Ey insanlar! Allah var olan her ilmi bende bir araya toplamıştır. Ben de öğrendiğim her ilmi takva sahiplerinin imamında (Ali’de bir araya) topladım. Var olan her ilmi mutlaka Ali’ye öğrettim. Allah’ın Yasin suresinde zikrettiği İmam-i Mubin (apaçık İmam) odur:


وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ


“Her şeyi, apaçık bir İmam’da saymışızdır.”[6]


Ey insanlar! Ondan (Ali’den) başkasına yönelerek sapıklığa düşmeyin. Ondan yüz çevirmeyin, onun velayetinden ayrılmayın. O hakka hidayet eder ve hak ile amel eder. Batılı iptal eder ve batıldan sakındırır. Allah yolunda kınayıcıların kınaması ona engel olamaz.

O (Ali) Allah’a ve Resulüne iman eden ilk kimsedir. Bana iman husussunda hiç kimse ondan öne geçmemiştir. O canıyla Allah Resulü’nün yolunda her türlü fedakarlığa katlanmıştır. İnsanlardan hiç kimse onunla Allah’a ibadet etmediği bir zamanda o Allah Resulüyle birlikteydi. Namaz kılan ilk kimse odur. Benimle birlikte Allah’a ibadet eden ilk kimse de odur. Allah tarafından yerime yatağıma yatmasını emrettim. O da canını bana feda ederek benim yerime yatağıma yattı.


Ey insanlar! Onu üstün bilin. Şüphesiz Allah ona üstünlük vermiştir. Onu kabul edin. Şüphesiz Allah onu tayin etmiştir.


Ey insanlar! O Allah tarafından tayin edilen İmam’dır. Her kim onun velayetini inkar ederse şüphesiz Allah tövbesini kabul etmez ve onu bağışlamaz. Allah’ın ona muhalefet eden kimseye böyle davranacağı kesindir. Allah ona böyle yapar ve onu ebediyete kadar, sonsuza dek şiddetli azapla azaplandırır. O halde ona muhalefet etmekten sakının. Aksi taktirde yakıtı insanlarla taşlar olan ve kafirle için hazırlanan ateşe duçar olursunuz.


Ey insanlar! Allah’a yemin olsun ki önceki peygamberler ve elçiler bana müjde vermişlerdir ve ben Allah’a yemin olsun ki peygamber ve elçilerin sonuncusuyum, gök ve yerdeki bütün yaratıkların üzerinde hüccetim. Her kim bu konuda şek ederse cahiliye küfrü gibi kafir olmuş olur. Her kim bu sözümden bir şeyde şek ederse bana nazil olmuş olan her şeyden şek etmiştir. Her kim imamların birinden şek ederse onların tümünde şek etmiştir ve kim bizim hakkımızda şek ederse, şüphesiz ateştedir.

Ey insanlar! Allah bu üstünlüğü bana bağışta bulunmuştur, bu onun bana bir minneti ve ondan bana bir ihsandır. Ondan başka ilah yoktur. Ebediyete kadar, sonsuza dek her haliyle ona hamd ve senada bulunurum.

Ey insanlar! Ali’yi üstün biliniz. Zira o Allah’ın rızkı indirdiği ve yaratıklar baki kaldığı müddetçe kadın ve erkek tüm insanların en üstünüdür. Bu sözü reddeden ve onunla uyumlu olmayan kimse melundur, melundur, gazaba uğramıştır, gazaba uğramıştır!

Biliniz ki Cebrail Allah tarafından bu haberi benim için nazil kıldı ve şöyle buyurdu: “Her kim Ali’ye düşmanlık eder ve velayetini kabul etmezse lanetim ve gazabım onun üzerine olsun.”


Herkes yarın için önceden ne göndereceğine baksın. Ali’ye muhalefet etmekten ve neticede sabit olduktan sonra adımının sürçmesinden dolayı Allah’tan korksun. Allah yaptıklarınızdan hiç şüphesiz haberdardır.


Ey insanlar! O (Ali) Allah’ın aziz kitabında zikrettiği ve ona muhalefet edenler hakkında şöyle buyurduğu Cenbillah’tır:


أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ


“Kişinin: “Cenbillah’a (Hz. Ali’ye) karşı aşırı gitmemden ötürü bana yazıklar olsun” diyeceği…[7]


Ey insanlar! Kur’an hakkında tefekkür ediniz, ayetlerini anlamaya çalışınız, muhkem ayetlerine bakınız, müteşabih ayetlerinin ardından koşmayınız. Allah’a yemin olsun ki Kur’an’ın batınını sizlere beyan edebilecek ve tefsirini sizler için açıklayabilecek olan kimse, benim elinden tuttuğum, onu kendime doğru yükselttiğim, pazısından tuttuğum, iki elimle kaldırdığım ve sizlere, “Ben kimin mevlasıysam bu Ali de onun mevlasıdır” diye bellettiğim kimsedir ve o benim kardeşim ve vasim (yerime geçecek olan) Ali b. Ebi Talib’dir. Onun velayeti, bana nazil buyuran aziz ve celil olan Allah tarafındandır.

Ey insanlar! Ali ve onun soyundan olan temiz çocuklarım sıkl-i asgar (değerli küçük şey) ve Kur’an ise sıkl-i ekber (değerli büyük şey)’dir. Bu ikisinden her biri diğerini haber vermekte ve onunla uyum içinde bulunmaktadır. Onlar Kevser havuzunun başında yanıma gelinceye kadar asla birbirinden ayrılmazlar. Biliniz ki onlar insanlar arasında Allah’ın emin kulları ve yeryüzündeki hakimleridir.


Biliniz ki ben eda ettim! Biliniz ki ben tebliğ ettim! Biliniz ki ben duyurdum! Biliniz ki ben açıkladım! Biliniz ki Allah buyurmuştur ve ben aziz ve celil olan Allah adına konuşuyorum. Biliniz ki Müminlerin Emiri sadece benim bu kardeşimdir. Biliniz ki “Müminlerin Emiri” olmak, benden sonra ondan başka hiç kimse için helal değildir.


4-Müminlerin Emiri’nin (a.s) Tanıtılması ve Peygamber’in (s.a.a) Eliyle Ayağa Kaldırması


Daha sonra Peygamber (s.a.a) eliyle Ali’nin (a.s) pazısından tuttu ve yukarı kaldırdı. Müminlerin Emiri (a.s) ise Peygamber (s.a.a) minberin üstüne çıktığı zamandan beri, ondan bir basamak aşağıda bulunuyordu. Peygamber’in yüzüne (s.a.a) oranla sağ tarafa meyletmişti ve dolayısıyla da her ikisi de bir mekanda durmuş gibiydiler.


Sonra Peygamber (s.a.a) elini kaldırdı. Her ikisi de elini göğe doğru açtı. Ali’yi (a.s) yerinden kaldırdı ve ayağı Peygamber’in (s.a.a) diziyle aynı hizaya geldi. Daha sonra Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu:


“Ey insanlar! Bu Ali’dir, o benim kardeşim, vasim, ilmimi toplayan ve ümmetim arasında iman eden kimseler üzerinde halifemdir. Aziz ve celil olan Allah’ın kitabını tefsir etmekte, Allah’a davet etmekte, Allah’ı razı eden şeylerle amel etmekte, Allah’ın düşmanlarıyla savaşmakta, Allah’a itaatle dostluk etmek ve Allah’a isyan etmekten sakındırmakta benim yerime geçen kimsedir.


Allah Resulü’nün halifesi odur, Müminlerin Emiri odur, Allah tarafından hidayet imamı odur. Nakisin (ahdini bozan Cemel ashabı) Kasitin (Zulmeden Muaviye taraftarları) ve Marikin’i (dinden çıkan Hariciler’i) Allah’ın emriyle öldüren odur.


Allah şöyle buyurmuştur:


مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ


“Nezdimde söz değişmez”[8]


Ey Rabbim! Senin emrinle şöyle diyorum: “Allah’ım! Ali’yi seven kimseyi sev, Ali’ye düşman olan kimseye düşman ol. Ona yardım edene yardım et, onu yardımsız bırakan kimseyi sen de yardımsız bırak. Ali’yi inkar eden kimseye lanet et, Ali’nin hakkını inkar eden kimseye gazap et. ”

Ey Rabbim! Sen, bu konu aydınlandıktan ve Ali’yi bugün tayin ettikten sonra şu ayeti bana nazil buyurdun:


اليوم أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا


وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلاَمِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ

“Bugün, size dininizi kemale erdirdim, üzerinize olan nimetimi tamamladım, din olarak sizin için İslam’ı beğendim.”[9]


“Kim İslam’dan başka bir dine yönelirse, onunki kabul edilmeyecektir. O ahirette de kaybedenlerdendir.”[10]


Ey Rabbim! Seni de şahit tutuyorum ki ben tebliğ ettim.

5- Ümmetin İmamet Meselesine


Teveccüh Etmesi Gerektiğini Vurgulama


Ey İnsanlar! Allah dininizi imametle kamil buyurmuştur. O halde Kıyamet Günü’ne ve aziz ve celil olan Allah’ın huzuruna varılacağı güne kadar her kim ona ve benim çocuklarımdan ve O’nun soyundan vasilere iktida etmezse, böyle kimselerin amelleri dünya ve ahirette yok olmuş olur ve sürekli azap içinde bulunurlar. Azapları asla hafifletilmez ve onlara mühlet de verilmez.

Ey İnsanlar! Bu Ali sizlerden bana en çok yardım eden, bana en layık olan, bana en yakın bulunan ve nezdimde en değerli olan kimsedir. Aziz ve celil olan Allah ve ben ondan razıyız. Kur’an’da Ali dışında hiç kimse hakkında rızayet ayeti (kendisinden razı olunduğunu bildiren bir ayet) inmemiştir. Allah müminlere hitap ettiği her yerde önce ona hitap etmiştir. Kur’an’da var olan övgü ayetleri onun hakkındadır ve Allah İnsan suresinde sadece onun cennete gireceğine şahadette bulunmuştur. Bu sureyi ondan başkası hakkında nazil buyurmamış ve bu sureyle ondan başkasını övmemiştir.


Ey insanlar! O (Ali) Allah’ın dininin yardımcısı, Allah Resulü’nün (s.a.a) savunucusudur. O takvalı, temiz, hidayet eden ve hidayet olmuş kimsedir. Peygamberiniz en iyi Peygamber, vasiniz en iyi vasi, onun çocukları da en iyi vasilerdir.


Ey insanlar! Her peygamberin soyu kendi sulbündendir. Ama benim neslim Müminlerin Emiri Ali’nin (a.s) sulbündendir.


Ey insanlar! Şeytan Adem’i hasetle cennetten dışarı çıkardı. Sakın Ali’ye haset etmeyiniz. Aksi taktirde amelleriniz boşuna gider, ayaklarınız sürçer. Adem bir sürçme sebebiyle yeryüzüne gönderildi. Oysa Adem aziz ve celil olan Allah’ın seçtiği kimseydi. O halde sizler, aranızda Allah’ın düşmanları olduğu halde nasıl bir halet içinde olacaksınız?

Biliniz ki sadece şekavet sahibi kimse Ali’ye düşmanlık eder ve sadece takva sahibi kimse Ali’yle dost olur. Ali’ye sadece halis mümin olan kimse iman eder. Allah’a yemin olsun ki Asr suresi Ali (a.s) hakkında nazil olmuştur:

بسم الله الرحمن الرحيم وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ

“Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla. Asra andolsun ki, insan hiç şüphesiz hüsran içindedir.”[11]


Asra andolsun ki iman eden, hak ve sabırdan hoşnut olan Ali dışında tüm insanlar hüsran içindedir.

Ey insanlar! Ben Allah’ı şahit tuttum, risaletimi sizlere tebliğ ettim. Peygamber’in sadece açıkça tebliğ etmeden başka bir sorumluluğu yoktur. Ey insanlar! Allah’tan hakkıyla korkun ve dünyadan sadece Müslüman olarak ayrılın.

6- Münafıkların Bozgunculuklarına İşaret


يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ

“Ey Kitab verilenler! Bir takım yüzleri silip dümdüz ederek arkalarına çevirmeden, yahut cumartesi ashabını (Yahûdileri) lânetlediğimiz gibi lânetlemeden önce, elinizdeki Kitab’ı tasdik ederek indirdiğimiz Kur’an’a iman edin.”[12]


Ey insanlar! Allah’a yemin olsun ki bu ayette kendilerini isim ve soylarıyla bildiğim ashabımdan bir grup kastedilmiştir. Ama onları ifşa etmemekle görevlendirildim. O halde her kim amel ederse, kalbinde Ali’ye karşı taşıdığı sevgi veya kinle mutabık olan şeyi bulacaktır.

Ey insanlar! Aziz ve celil olan Allah tarafından bana bir nur verilmiş, benden sonra Ali b. Ebi Talib’e ve ondan sonra da Mehdi-i Kaim’e kadar onun nesline verilmiştir. Mehdi de Allah’ın hakkını ve bize ait olan her hakkı geri alır. Zira aziz ve celil olan Allah bizleri kusur edenlere, düşmanlık gösterenlere, muhaliflere, hainlere, günahkarlara, zalimlere ve tüm alemlerden gasp edenlere karşı hüccet karar kılmıştır.


Ey insanlar! Sizleri Allah’tan korkutuyorum ve uyarıyorum ki ben Allah’ın Resulüyüm. Benden önce de peygamberler var olmuştur. Ben ölür veya öldürülürsem, sizler gerisin geriye mi döneceksiniz? Her kim gerisin geriye dönerse, Allah’a hiçbir zarar veremez. Allah çok yakında şükredenlere ve sabredenlere mükafat verecektir. Biliniz ki sabır ve şükürle nitelendirilen Ali’dir. Ondan sonra da O’nun neslinden olan çocuklarım da aynen böyledir.

Ey insanlar! Müslüman oluşunuz sebebiyle bana, hatta Allah’a minnet etmeye kalkışmayın. Aksi taktirde Allah amellerinizi ortadan kaldırır, size gazap eder ve Allah sizleri ateşten ve (erimiş) bakırdan alevlere müptela kılar. Şüphesiz rabbiniz pusudadır.

Ey insanlar! Benden sonra da ateşe davet edecek olan liderler olacaktır. Onlar kıyamet günü yardım görmezler. Ey insanlar! Allah ve ben onlardan uzağız. Ey insanlar! Onlar ve yardımcıları, onlara tabi olanlar, onları takip edenler ateşin en alt derecesinde olacaklardır ve kibirli kimselerin yeri nede kötüdür. Biliniz ki onlar, Ashab-ı Sahife’dir. O halde sizden her biriniz kendi sahifesine baksın.”


Ravi şöyle diyor: “Peygamber (s.a.a), “Ashab-i Sahife” adını zikredince insanların çoğu Peygamberin bu sözden neyi kastettiğini anlamadılar. Kendileri için bir soru teşkil etti. Oradakilerden çok azı Peygamber’in maksadını anlayabildi.”


“Ey insanlar! Ben hilafet emrini kıyamet gününe kadar İmamet veraseti olarak neslime emanet ediyorum. Ben tebliğ etmekle görevli olduğum şeyi tebliğ ettim ki, burada hazır olan ve olmayan, dünyaya gelen ve gelmeyen herkese hüccet olsun. O halde kıyamet gününe kadar, burada hazır olanlar hazır olmayanlara ve babalar çocuklarına ulaştırsınlar.


Çok yakında benden sonra İmameti padişahlık olarak zulüm ve zorbalıkla alacaklardır. Allah gasp edenlere ve (bu hakka) tecavüzde bulunanlara lanet etsin. Bu esnada ey insanlar ve cinler! Sizlere dökülmesi gerekeni döker, sizlere ateş ve (erimiş) bakırdan alevler gönderir ve siz onu asla defedemezsiniz.


Ey insanlar! Aziz ve celil olan Allah sizleri kötüyü iyiden ayırt etmek için başı boş bırakmamıştır. Allah sizleri gaipten haberdar kılmamıştır.

Ey insanlar! Allah kıyamet kopmadan önce yalanlamaları sebebiyle bayındır olan her bölgeyi helak edecektir ve onu Hz. Mehdi’nin hakimiyeti altına geçirecektir. Allah kendi vaat ettiği şeyi uygulayacaktır.

Ey insanlar! Sizden öncekilerin çoğu helak oldu. Allah onları helak etti ve gelecek nesilleri de helak edecek olan O’dur. Allah-u Teala şöyle buyurmuştur:


أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ


“Öncekileri yok etmedik mi? Ardından, sonrakileri de onlara katarız. Suçlulara böyle yaparız. O gün yalanlamış olanların vay haline!”[13]


Ey insanlar! Allah bana emretmiş ve beni sakındırmıştır. Ben de Allah’ın emriyle Ali’ye emrettim ve onu sakındırdım. Emir ve yasaklama ilmi onun nezdindedir. O halde onun emrini dinleyiniz ki esenlikte kalasınız. Ona itaat edin ki hidayet bulasınız. Onun yasaklamalarını kabul edin ki doğru yolda olasınız ve onun maksat ve muradına doğru hareket edesiniz ve bilinmedik yollar sizleri onun yolundan alıkoymasın.


ABNA.İR








[1] Maide suresi, 67. ayet


[2] Maide suresi, 55. ayet


[3] Nur suresi, 15. ayet


[4] Tevbe suresi, 61. ayet



[5] Maide suresi, 67. ayet


[6] Yasin suresi, 12. ayet


[7] Zümer suresi, 56. ayet


[8] Kaf suresi, 29. ayet


[9] Maide suresi, 3. ayet


[10] Al-i İmran suresi, 85. ayet


[11] Asr suresi, 1-2. ayetler


[12] Nisa suresi, 47. ayet


[13] Mürselat suresi, 16-19. ayetler



Uğur Kepekçi
25 Ekim 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
Gadir hadisinden ne anlamalıyız?

Bazı kimseler Gadir-i Hum hadisesini inkâr ediyor. Bazıları da Gadir-i Hum hutbesini ve Hz. Ali hakkında beyan edilen Gadir hadisini kabul ediyor ancak buradaki “Mevla” ifadesini halife olarak değil de dost olarak izah etmeye çalışarak meseleyi hafife alıp mecrasından çıkartıyor.

Önce Gadir Hadisini hatırlayalım: “Ben kimin mevlası isem, Ali de onun mevlasıdır. Allah’ım! Onu seveni sev, O’na düşman olana düşman ol, O’na yardım edene yardım et, yardım etmeyerek yalnız bırakanı yalnız bırak” (Tirmizi, Menakıb,19; İbn Mace, Mukaddime,11; İbn Hanbel, 1/84,118, 119..) Gadir Hadisi olarak geçen bu hadisi şerif Gadir-i Hum günü Peygamberimizin irad ettiği hutbedeki beyanıdır.

Gadir hadisi ve hadiste geçen “Mevla” ifadesinin ne manaya geldiğini Prof. Dr. Haydar Baş Hocamızın İmam Cafer Es-Sadık adlı eserinden İmam Cafer’in 86. İlkesinden aktarmaya çalışalım:

“Gadir Hadisi, mütevatir hadislerdendir ve bu hadisin ravileri olan sahabe, tabiin ve İslam muhaddisleri onu her asırda mütevatir olarak ilan etmişlerdir. Sahabeden 110, tabiinden 89, İslam ulaması ve muhaddislerden 3.500 kişi Gadir Hadisini nakletmiştir. Böyle bir tevatüre sahip olan bu hadisin varlık ve itibarında hiçbir şüpheye yer yoktur. Yine ulemadan bir grup, Gadir Hadisi hakkında müstakil kitaplar yazmışlardır. Bunların arasında, bu hadisin senetlerini de bir araya toplayan en temel belge, Allame Abdulhüseyin’in (1320-1390 Hicri Kameri) eseri olan “el Gadir” kitabıdır.

Şimdi, Hz. Resûlullah (s.a.v.) ve Ali’nin(a.s.) “Mevla” oluşundan maksadın ne olduğunu inceleyelim.

Karineler, bu tabirden, rehberlik ve önderliğin kastedildiğini açıkça ortaya koymaktadır:

a-Gadir-i Hum olayında, Hz. Resul-ü Ekrem (s.a.v.) hac kafilesini susuz ve bitki yeşermeyen kurak bir çölde ve günün çok sıcak bir zamanında durdurdu. Hava o kadar sıcaktı ki, orada olanlar abalarının yarısını başlarının üzerine örtmüşler, diğer yarısını da altlarına sermişlerdi. Böyle bir durumda, doğal olarak Hz. Resûlullah (s.a.v), ümmetin hidayetinde kader belirleyici çok önemli bir konuyu açıklayacak demekti. Evet, Müslümanların kaderini belirlemede, vahdetin kaynağı ve dinin koruyucusu olan halife tayininden daha önemli bir şey olabilir miydi?

b- Hz. Resulü Ekrem (s.a.v.) Hz. Ali’nin(a.s.) velayet ve hilafetini söz konusu etmeden önce, usûlü’d-dini teşkil eden tevhid, nübüvvet ve mead konusundan bahsedip, halktan onlar hakkında ikrar aldı ve sonra İlahi mesajı tebliğ etti. Hz. Resûlullah’ın (s.a.v.) insanlardan usûl’d-din konusunda ikrar almasının hemen peşinden ilahi mesajı tebliğ edişinden, bu mesajın önemini ve O Hazretin bu büyük kongreden hedefinin, belli bir kişiyle dost olmak, onu sevmek gibi sıradan bir şey olamayacağını anlamak mümkündür.

c- Hz. Resul-i Ekrem (s.a.v.) hutbesinin başında, yakında dünyadan göçeceğini bildirmiştir ve bu da Hazretin kendisinden sonra ümmetin durumundan endişelendiğini göstermektedir. O halde dininin, gelecekteki olaylar fırtınasında bir tehlikeyle karşılaşmaması için bir çare araması daha uygun olurdu.

d- İmam Ali (a.s.) hakkındaki ilahi mesajı açıklamadan önce, kendisi evlâ –üstün- ve Mevla –efendi- oluşundan bahsederek, “Allah Benim mevlamdır ve Ben de mü’minlerin mevlasıyım, mü’minlere, onların kendi canlarından daha evlayım” buyurdu. Resûlullah’ın (s.a.v.) bu buyruğu, Hz. Ali’nin (a.s.) Mevlalığının, Resûlullah’ın (s.a.v.) Mevlalık ve evlatlığı türünden olduğunu ve O Hazretin, Allah’ın emriyle bu Mevlalığı İmam Ali (a.s.) için de ispatladığını göstermektedir.

e- Hz. Resul-i Ekrem (s.a.v.) İlahi mesajı açıkladıktan sonra, orada bulunanların, bulunmayanlara duyurmasını istedi.” İmam Cafer Es- Sâdık/ Prof. Dr. Haydar Baş/ sayfa 779-780)

Makalemizin sonunda şunu da belirtelim: Gadir-i Hum günü irad edilen hutbede sadece bir tek Gadir hadisi beyan edilmedi ki. Yaklaşık 20 sayfa uzunluğunda bir hutbedir. Hutbenin tam metni Prof. Dr. Haydar Baş Hocamızın İmam Ali eserinde mevcuttur. (Sayfa; 353-371) Resûlullah Gadir-i Hum hutbesinde, sadece Gadir hadisinde değil, hutbenin altı yerinde kendisinden sonra Müslümanların halifesinin Hz. Ali olduğunu beyan etmiştir.

Doğruya ulaşmak isteyenlere, ön yargı ve inattan uzak kalmak isteyenlere, Nuh’un gemisi hükmünde olan Ehl-i Beyt’in yoluna tabi olup kurtulmak isteyenlere bu bilgiler yeter. Tercih sizin değerli okurlar.

"KARA CAHİLLİK BUYSA; BEN VE BEN GİBİLER, ALLAH EMRİ İLE FARZ EHL-İ BEYT AŞIKLARIYIZ; PEYGAMBERİN SEVDİKLERİNİ SEVER DÜŞMANLARINA DÜŞMAN OLURUZ..!"

"EHL-İ BEYT'E VE EHL-İ BEYT'İ SEVENLERE DÜŞMANLIK BESLEYENLER VE HER TÜRLÜ FENALIĞI YAPANLAR , SONSUZA DEK LANETLİ YEZİT VE YEZİT SOYU OLMAKTAN ÖTEYE GİDEMEZLER..!"

"Allah herkesin kalbine göre versin İnşallah..!"

"SÜNNİ NE DEMEKTTİR: (SAV) PEYGAMBERİMİZİN SEVDİĞİNİ SEVMEK VE DÜŞMANINA DÜŞMAN OLMAKTIR..!"

"ALLAH GERÇEK MÜSLÜMANLARI KORUYACAKTIR SONSUZA DEK..!"

"ALLAH HERKESİN KALBİNE GÖRE VERSİN..!" :)

-be gaRA CAHIL

sEN hz ALIYI HIC SILAHSIZ DUYDUNMU

ONA KURBAN BILE OLAMAZSINIZ

O SIZLER GIBI ELINDE SAZIYLA GARI KIZ KARSIK SARMAS DOLAS SEMA CEKEREK CENNETLE MÜJDELENMEDI

HADI BASKA KAPIYA

Aleviler 20 Milyondur...
BEKİR COŞKUN/CUMHURİYET GAZETESİ
12 Aralık 2013 Perşembe

İstediğin kadar tahrik et...
Sen hiç elinde silah olan Alevi gördün mü?..



Onların sadece sözleri, şiirleri, türküleri, sazları vardı:
“Her nereye gitsem, yolum dumandır
Bizi böyle kılan, ahd-ü amandır
Zincir boynum sıktı hayli zamandır
Açılın kapılar şaha gideyim.”

*

Aleviler aydınlık ister...
Her karanlık çöktüğünde, Alevileri bastı Eşkıya...
On bin, elli bin, yüz bin Alevi katledildi, tarihin kan kırmızısı sayfalarında yazılıdır...
Yine de boynunu büküp “İncinsen de incitme” der Alevi...
Aç oku...

*

Odalara doldurulup yakıldıklarında ellerinde yine sazları vardı...
Yanmış bir sazın yarı parçası oradadır...
Yaşasalardı yine şiir okuyup, türkü söyleyip, saz çalacaklardı...
Ama onları yakanları milletvekili, bakan, hatta başbakan yaptınız ya...
Yanmayanlar da yandı...

*

Silin tarihimizden yüce Alevileri:
Fuzuli’yi, Pir Sultan Abdal’ı, Yunus Emre’yi, Karacaoğlan’ı, Ahmet Yesevi’yi, Dadaloğlu’nu, Hacı Bektaş-ı Veli’yi, Hayyam’ı, Kaygusuz Abdal’ı, Veysel Karani’yi, Taptuk Emre’yi...
Âşık Veysel’i...
Mevlana’yı...
Bak bakalım, neyin kaldı geriye?..

*

Aleviler aydındır...
Yobazlık arama...
Merttir...
Dürüsttür...
Çalışkandır...
Cumhuriyetçidir...
Kadın-erkek eşittir Alevilerde...
Birlikte ağlayıp birlikte dans ederler...
Hâlâ biraz umut varsa, laik cumhuriyetin bekçisidir Aleviler...
Şükret...

*

Aç Alevi Neyzen’i oku:
“Esir iken mümkün müdür ibadet
Yatıp kalkıp Atatürk’e dua et
Senin gibi dürzülerin yüzünden
Dininden de soğuyacak bu millet...”

Mutlaka dinleyiniz ve uygulayiniz


http://www.youtube.com/watch?v=7MBhY8Afk2A

Prof. Dr. Haydar Baş (GERÇEK SÜNNİ VE İLAHİYATÇI)
2 Nisan 20137/yeni mesaj gazetesi
Ehl-i Beyt bugün de kurtuluş gemisidir


İslam itikadı, tevhid akidesi ve Hz. Muhammed’in (sav) Allah’ın kulu ve Resulü olduğunu kabul üzerine bina edilmiştir.
Salat ve selam Peygamberimize ve onun al-i ashabına olsun.
Hz. Peygamberin “Ehl-i Beyt’im Nuh’un gemisi gibidir, bu gemiye binmeyen boğulur” buyurarak önemini belirttiği Ehl-i Beyt, İslam’ın Hz. Peygamberden sonra yaşanmasını ve devamını sağlayan mübarek kişilerdir.
Başta Hz. Resulullah (sav) Efendimiz, Hz. Fatıma anamız, İmam Ali (as) Efendimiz, Hz. Hasan (as) ve Hz. Hüseyin (as) Ehl-i Beyt’tir.
Ehl-i Beyt Kur’an-ı Kerim’de ayetlerle övülmüştür. Cenab ı Hakk tarafından “seçilmiş ve sevilmiş” oldukları belirtilmiştir.
Bu ayetlerden bazıları şöyledir:
“Yüce Allah ancak ve ancak siz Ehl-i Beyt’ten her türlü pisliği gidermek ve sizi tertemiz yapmak ister.” (Ahzab, 33)
“De ki: Ben bu (peygamberliğimi tebliğe) karşılık sizden yakınlarıma sevgiden başka hiçbir ücret istemiyorum.” (Şura, 23)
“Kim sana gelen ilimden sonra seninle tartışmaya girişirse, de ki: Gelin oğullarımız ve oğullarınız, kadınlarımızı ve kadınlarınızı, kendimizi ve kendinizi çağıralım ve sonra dua edelim de, Allah’ın laneti yalancıların üzerine olsun.” (Âl-i İmran, 61)
Bir de İnsan Suresi’nin 8. ayetini verelim: “Ve ona ihtiyaçları olduğu halde yemeklerini yoksula, yetime ve tutsağa verirler, onları doyururlar.”
Hz. Peygamberin (sav) Veda Haccı’nda “Size iki emanet bırakıyorum. Biri Allah’ın kitabı Kur’an, diğeri itretim Ehl-i Beyt’imdir. Bunlara sarıldığınız sürece hidayettesiniz” buyurduğu Ehl-i Beyt, Şii veya Sünni her Müslümanın sarılması gereken tek kurtuluş ipidir.
Hal böyle iken, zaman içinde hurafeler ile İslam âlemi ve Ehl -i Beyt’i arasında ayrılıklar olmuş, bu ayrılığın faturası bugün yaşanan savaşlara kadar uzanan kan ve gözyaşı şeklinde zuhur etmiştir.
Sünni dünyada Şiilerin batıl, Şia âleminde ise Sünnilerin yanlışta olduğu devamlı surette pompalanarak, bu suni fitne İslam dünyasının birliğinin yıkılmasında kullanılmıştır. Bizim geçtiğimiz sene boyunca devam ettirdiğimiz, Ehl-i Beyt sempozyumlarımız gerek ülkemizde örneklerini gördüğümüz fitnelerin, gerekse dünya genelinde Müslüman coğrafyalardaki savaşların önüne geçilmesinde önemli bir vazife icra etmiştir.
Sünni ve Şii dünyanın kardeş olduğunun görülmesinde rol oynamıştır.
Bu sene devreye koyduğumuz Milli Kahramanlarımızı anma programlarında özellikle vurgu yaptığımız, Atatürk’ün manevi yönü, Bektaşi bir aileden gelmesi ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin adını Bektaşi dergâhında Şeyh Cemaleddin Efendi ile beraber karar vermesi gibi başlıklar ise Bektaşilerin, Caferilerin, Şiilerin de Sünniler gibi Atatürk’ü sevdiğinin ispatlaması açısından çok önemlidir.
Şii - Sünni ayrışımı gibi uydurulan bir diğer konu da dinsiz gösterilen “Atatürk ile inanan vatandaşlarımız”ın arasını açmaktır. Birlik ve beraberliğin bozulmasında kullanılan bir diğer tema olan bu fitne de Elhamdülillah bu seneki çalışmalarımızla bozulmuştur.
Türk milletinin İslam’la şereflenmesi Ehl-i Beyt kanalı ile olmuştur. Anadolu’nun İslamlaşmasında ve Türkleşmesinde rol oynayan isim, Ahmed Yesevi ve onun talebesi Hünkâr Hacı Bektâş-ı Veli’dir.
Atatürk, Bektaşi bir aileden gelmektedir.
Kısaca, Ehl-i Beyt Anadolu’nun Türkleşip İslamlaşmasında temel olduğu gibi, Anadolu’nun düşman işgalinden kurtuluşunda da temeldir.
Biz, işte saklı kalan, üzeri örtülen bu gerçeği milletimize anlatıyoruz.
Bugün içinde bulunduğumuz Kurtuluş Savaşı şartlarında da yine Atatürk’ün yaptığını yapacak, kurtuluş için Ehl-i Beyt’e sarılacağız.

http://www.youtube.com/watch?v=T8UEE-X5H7o

http://www.youtube.com/watch?v=x91ItvCPnHY

Murat Çabas (GERÇEK SÜNNİ)
25 Ekim 2013/yeni mesaj gazetesi
Gadir-i Hum Bayramınız mübarek olsun


Geçtiğimiz Çarşamba günü Zilhicce’nin 18’i, Peygamber Efendimizin (SAV) Veda Haccı dönüşü Gadir-i Hum mevkiinde İmam Ali’nin velayetini, vasiliğini, hilafetini tüm Müslümanlara ilan ettiği gündü.
Ve her yıl bu önemli gün tüm Ehl-i Beyt sevdalıları tarafından “Gadir-i Hum Bayramı” olarak kutlanmaktadır. Bizler de tüm İslam aleminin bu mübarek bayramını kutluyoruz.
Bu İslam tarihinin en önemli günü, her ne kadar 220 Ehl-i Sünnet alimi tarafından altı çizilerek belirtilmiş olmasına rağmen, Sünni kesim tarafından pek bilinmiyordu.
Sünni dünya, bir Ehl-i Beyt sevdalısı olan Prof. Dr. Haydar Baş Bey’in Ehl-i Beyt külliyatıyla ve organize edilen 7 adet uluslar arası Ehl-i Beyt kongresiyle bunu öğrenmiş oldu.
Önümüzdeki Cumartesi günü (yarın) saat 18.00’da da Gadir-i Hum Bayramını kutlamak, Hz. Peygamber Efendimiz (SAV) ve başta İmam Ali olmak üzere tüm Ehl-i Beyt imamlarının şefaatlerine mazhar olmak için İstanbul Bostancı Gösteri Merkezi’nde Ehl-i Beyt sevdalılarıyla bir araya geleceğiz.
Gadir-i Hum’da neler yaşandığını Prof. Dr. Baş bu hafta gazetemizdeki köşesinde yazdığı birkaç makalede detaylı olarak anlattı, ben de Gadir-i Hum Bayramı hürmetine, önemine binaen bazı noktaların altını çizmek istiyorum.
Peygamberimiz ve 124 bin sahabisi Veda Haccı’ndan dönerlerken Gadir-i Hum mevkiinde Maide Suresinin 67. ayeti nazil olur:
“Ey Resul! Rabbinden Sana indirileni tebliğ et. Eğer bunu yapmazsan, O’nun verdiği peygamberlik görevini yerine getirmemiş olursun. Allah, Seni insanlardan korur. Şüphesiz Allah, kâfirler topluluğunu hidayete erdirmeyecektir.”
Normal şartlar altında programda Gadir-i Hum’da bir hutbe vermek yoktur. Ve Gadir-i Hum toplantısı bizzat Cenab-ı Hakk’ın emriyle vuku bulmuştur.
Cenab-ı Hak, Hz. Peygamber’den çok önemli bir konuyu ilan etmesini istemektedir. Hatta o kadar önemli ki, bunu yapmadığı takdirde peygamberliğini tamamlamamış oluyor.
Ayeti Kerime’den anlaşılacağı üzere, Peygamberimizin bunu ilan etmede bir endişesi var ve Cenab-ı Hak, asla çekinmemesi gerektiğini, O’nu koruyacağını, bunu ilan etse de etmese de inkar edenlerin hallerinin değişmeyeceğini beyan ediyor.
Peygamberimizin vefatından sonra yaşanan birçok üzücü hadise, Ehl-i Beyt’in çektiği çileler, Ehl-i Beyt’in yalnız bırakılması, Peygamberimizin hangi noktalarda endişe duyduğuna dair bize ipuçları veriyor. Peygamberimizin Hz. Ali’ye vefatından önce yaptığı “Sen onlara gitme, onlar sana gelirlerse kabul et” uyarısı da bu noktada önemlidir.
Peygamberimiz Maide 67 ayeti nazil olunca, ashabından geride kalanları, ileriye gidenleri Gadir-i Hum’a çağırıyor ve meşhur Gadir-i Hum hutbesini veriyor. Bu hutbede Sayın Baş’ın da sık sık ifade ettiği gibi 6 yerinde İmam Ali’nin velayetini, vasiliğini ve hilafetini ilan ediyor. Bunun üzerine Sahabe İmam Ali’yi tebrik ediyorlar, biat ediyorlar.
Bu hadise gerçekleştikten hemen sonra, daha topluluk dağılmadan Maide Suresi’nin 3. ayeti nazil oldu:
“Bugün sizin için dininizi kemale erdirdim, size nimetlerimi tamamladım ve size din olarak İslam’ı beğendim.”
Düşünebiliyor musunuz, bir ayet iniyor, sana vahyedileni ilan et yoksa peygamberliğini tamamlamamış olursun ikazı geliyor, hemen sonra Gadir-i Hum’da İmam Ali’nin velayeti ilan ediliyor ve ardından başka bir ayet iniyor dininizi şimdi tamamladım diyor.
İşte Gadir-i Hum hadisesi bu kadar önemli bir hadise…
Bu kadar İslam’ın temeli olan bir hadiseyi, 124 bin sahabe şahit olacak kadar mütevatir, 220 Ehl-i Sünnet kaynağında geçecek kadar net olmasına rağmen hala inkar etmekte direnenlerin sizce İslam adına bir dertleri, bir samimiyetleri olduğu söylenebilir mi?
Tekrar bayramınız mübarek olsun.




Yeni Mesaj Gazetesi Internet sitesinde yayınlanan yazarlara ait yazılar kaynak belirtmek ve bağlantı eklemek koşuluyla başka sitelerde yayınlanabilir. Kaynak belirtmeyen ve bağlantı eklemeyen yayıncılar hakkında hukuki haklarımızı kullanacağımızı saygıyla duyururuz.


0
inShare

Yorumlar
+ Yorum Ekle
Henüz yorum yapılmadı.

Diğer köşe yazıları
Tüm Yazılar

17 Aralık 2013 Türkiye kaçak göçmen ülkesi olacak
16 Aralık 2013 Elektrik kesintileri neyin habercisi?
15 Aralık 2013 AKP'nin Suriye politikasıyla kaybettiklerimiz
14 Aralık 2013 Erivan'a taviz vermek için bu ısrar niye?
13 Aralık 2013 Sayın Davutoğlu lütfen evinizden çıkmayın!
12 Aralık 2013 Türkiye'yi, kurşun atmadan işgale hazırlanıyorlar
11 Aralık 2013 Söz milletin mi APO'nun mu?
10 Aralık 2013 Akçaabat dünyanın merkezi olacak
6 Aralık 2013 Kılıçdaroğlu ne demek istedi?
5 Aralık 2013 "Biz dünyaya yön veren lokomotifiz"
4 Aralık 2013 Rusya İslam dünyasının hamisi oldu
3 Aralık 2013 Köylü kazanamıyor, biz yiyemiyoruz
30 Kasım 2013 CHP icazet değil acziyet peşinde
28 Kasım 2013 Dershaneler birilerinin yumuşak karnı mı?
27 Kasım 2013 Batının İran ilgisi?
23 Kasım 2013 Siyasilerimiz ne demek istedi?
22 Kasım 2013 Hem Türkiye hem de Erdoğan topun ucunda
21 Kasım 2013 Kurtlar sofrası Türkiye
19 Kasım 2013 Tarihi bir dönemeç uçuruma doğru
17 Kasım 2013 Vatandaşa gereksiz bir yük: Yazarkasa-Pos

[Basın İlan Kurumu ilanları]

Köşe Yazarları

Prof. Dr. Haydar Baş
Hz. Mevlana
Prof. Dr. Haydar Baş
Muharrem Bayraktar
Ermenistan açılımı!
Muharrem Bayraktar
Mehmet Emin Koç
Acil bir iman ve vicdan muhasebesi
Mehmet Emin Koç
Sinem Karadaş
Hz. Mevlana bir Allah dostu idi
Sinem Karadaş
Prof. Dr. Ata Selçuk
İnsaf, hak, hukuk, vicdan...
Prof. Dr. Ata Selçuk
Orhan Dede
Hükümetten Türkiyeye Geri Kabul kazığı
Orhan Dede
Yusuf Karaca
"İyi ki doğdun" şiir!
Yusuf Karaca
Murat Çabas
Türkiye kaçak göçmen ülkesi olacak
Murat Çabas
Mustafa Aslan
Yollar
Mustafa Aslan
Aziz Karaca
Bir hatip olsa dili olmasa
Aziz Karaca
Uğur Kepekçi
Hangi kaynak doğrudur?-I
Uğur Kepekçi
Akın Aydın
Erdoğan, Putin'e rest çekebilir mi?
Akın Aydın
Mustafa Hilmi Yıldırım
Fikir emperyalizmi
Mustafa Hilmi Yıldırım
Av. Gülseren Aytaş
Onu düşünme bunu düşün
Av. Gülseren Aytaş
Av. Lütfullah Önder
Değişim ve dönüşüm - II
Av. Lütfullah Önder
Hasan Demir
Hakk'tan korkmayan halktan korkarmış!
Hasan Demir
Ahmet Hamza Baş
Kim bir zalime yardım ederse
Ahmet Hamza Baş
Hayrat Celal
Çin ve İngiltere'den Dolara bir darbe daha
Hayrat Celal

En Çok Okunan Haberler

Osmanlı’nın ‘gizli’ misyoner raporu
AB’nin mülteci barınağı olduk
Borçlanarak ev alanların ruh sağlığı bozuluyor
Hamsi Karadeniz'den kaçtı
Vanlının mülteci kadar değeri yok
Suriyeliler açlık korkusu çekiyor
Tarım sektöründe işsizlik artıyor
Trafikte bu saatlere dikkat!
Çin’in Sincan Uygur Özerk Bölgesi’nde çatışma
Yüksek maliyetler deride de başlıca sorun
Yabancılar lojistiği de ele geçirmeye başladı
İngiltere’den AB kurallarına sınırlama
Lübnan-İsrail sınırında gerilim

Mehmet Emin Koç (SÜNNİ)
29 Ağustos 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
Türkiyeli İslamcıların Müslüman katliamında ne işleri var?!


Amerika, İsrail ve hala kendini onların stratejik ortağı zanneden Türkiye, Suriye’de “kimyasal bir yalan” üzerinden “gerçek bir savaş” çığırtkanlığı yapıyorlar.
Amerika ve İsrail’in planı, projesi ve hedefleri malum…
Beyazsaray yönetiminin yol haritasını belirleyen Neo-Con, Evaglist ve Yahudi lobileri için Büyük İsrail projesi bir iman meselesidir.
Yahudilerde “Arz–ı Mev’ud” inancı ne ise, Evangelistlerde de “Armagedon savaşı inancı” o derece köklüdür.
Komplo teorisi veya kara mizah filan değil; bizzat varoluş inançları budur. Tanrıları Tevratlarında şu vaadi yapyor:
“Mısır Irmağı’ndan büyük Fırat Irmağı’na kadar uzanan bu toprakları senin soyuna vereceğim.” (K. Mukaddes, Tekvin 15/18)
Irak işgali sürecinde Beyazsaray ve Bush’un danışmanı fütürist Prof. Nisbitt, Başkan Bush’un Ortadoğu’ya Armageddon inancıyla çöreklendiği ilan etmişti.
Başbakan R. T. Erdoğan, ekranda, meydanda ve Meclis grubunda birkaç kere Amerika’nın Büyük Ortadoğu Projesi’nde eş-başkanlık ve misyon üstlendiklerini bizzat kendisi deklare ediyor.
Evangelistlere göre, Armagedon savaşı, Kudüs yakınlarındaki Magedon ovasındaki tepelikte olacak bir Deccal savaşıdır .
Bu savaşın öncesinde ise İsrail’in, “Arz–ı Mev’ud” inancında belirtilen sınırlara kadar genişleyerek “Büyük İsrail” olması şarttır. Armagedon savaşının ardından Neo-Con ve Evangelistlerin tanrısı Davut’un tahtında Mesih’i hakim kılacak… Böylece hem “dünyevi zümre” olan Yahudiler, hem de “semavi zümre” olan Hıristiyanlar muratlarına erecek…
Büyük Ortadoğu Projesi’ndeki teo-politik hedef budur.
Irak’taki vahşi işgal ve sürdürüle-gelen kesintisiz iç savaş da bu plan çerçevesinde gerçekleştiriliyor, BOP ve Arap Baharı ekseninde yaşanan diğer mezalim, iç savaş ve işgaller de…
Irak işgalindeki “kimyasal silah ve kimyasal Ali” yalanlarını hatırlayın.
The Independent, Irak Savaşı'nı soruşturan Chilcot Komisyonu'na İngiliz istihbaratı tarafından verilen belgelerle, dönemin Başbakanı Tony Blair'in Irak’ı işgal etmek için “kimyasal silah” gibi yapay kanıtlar sipariş ettiği ortaya çıktı. ABD yönetimi de “kimyasal silah yalanı”nı kabul etti, itiraf ettiler.
Benzer yalan Suriye savaşı için uyduruluyor.
Büyük İsrail’e projesine genişleme sahası açılması için, milyonlarca Müslümanın Irak’ta, Lübnan’da, Mısır’da, Suriye’de ve mücavir alanda katledilmesi gerçekleştiriliyor.
Amerika, İsrail ve tarihten bugüne Haçlı dünyası bölgemize dönük söz konusu işgal ve katliamlarını sürdürüyor, sürdürecek…
Bu bağlamda Türk milletinin asıl sorgulaması gereken konu, Türkiyeli İslamcıların böyle bir işgal ve katliamda ne işleri var olduğudur.
Türkiyeli İslamcılar, hangi medeniyet ve iman ölçümüze göre bu işgalcilere stratejik uşaklık ve emir kulluğu yapıyorlar?!
Hocaların, hacıların, cüppelilerin, şalvarlıların böyle bir Müslüman katliamında işgalcilerin ve onların uşaklarının safında ne işleri var?!
Suriye’de silahlı ihtilalci muhaliflerin kullandıkları açığa çıkan kimyasal silahla öldüğü açıklanan 500-600 kişiye ağıt dizenler, her gün Müslüman kardeşlerini katletsinler diye ihtilalci isyankarlara tonlarca silah ve mühimmat sağlamıyorlar mı?
Suriye’de kimyasal silahla öldüğü açıklanan 1 500- 1 600 kişinin öldüğünü bahane edenler, en basit bir hava bombardımanı ile birkaç gecede yüzbinlerce Müslümanın can vereceğini hesap etmiyorlar mı?
Irak’ta, Libya’da böylesi toplu katliamları Müslümanlara yaşatmadılar mı? İşgalcilerin bombardımanlarıyla milyonların can verdiği İslam topraklarında, hala kardeş kardeşe kırdırtılmıyor mu?!
Zerre kadar imanı, iz’anı ve aklı olan, bu hesabı yapar, vahşeti görür, tek bir Müslümanın burnunun kanatılmasından Allah’a sığınır.
Ama zerresinden de yoksun olursa kişi, Deccalin safında stratejik uşak ve emir kulu olmak olur onun işi!

Prof. Dr. Haydar Baş (GERÇEK SÜNNİ HOCADIR)
22 Ekim 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
Gadir-i Hum Bayramı


İslam âleminde Zilhicce’nin 18. günü bayram olarak kutlanmaktadır. Bu bayrama Gadir-i Hum Bayramı denilmektedir.
Buna göre yarın İslam âleminin Gadir-i Hum Bayramı’dır. Mübarek olsun.
Hac vazifesinden dönerken Gadir-i Hum denilen mevkide Peygamber Aleyhisselam 124 bin sahabesine Hz. Ali’yi müminlerin emiri olarak tanıtmıştır.
Resulullah, Arafat’ta irad ettiği hutbede iman ve İslam esaslarını anlatmış, insan haklarını İslam açısından beyan etmiştir.
Gadir hutbesi ise Allah’ın emri ile Hz. Ali’yi imam tayin ettiğini ümmetine bildirdiği hutbedir. Gadir hadisi, bugünün Sünni dünyasında siyasi gerekçelerle tartışılmak istense de hadiste hiçbir şüpheye yer yoktur. Bu hadis, 220 Sünni âlimin eserinde yer almaktadır.
Resulullah hac farizasını yerine getirip Medine’ye doğru yola çıktı. Cuhfe’ye varmadan, Gadir-i Hum denilen yere gelindiğinde Cebrail nazil olup, Ey Muhammed, Allah (Azze ve Celle) sana selam ediyor ve şöyle buyuruyor: “Ey Resûl! Rabb’inden sana indirileni tebliğ et (duyur). Eğer bunu yapmazsan, o takdirde O’nun risaletini (sana gönderdiğini) tebliğ etmemiş (duyurmamış) olursun. Ve Allah seni insanlardan korur.”
Maide 67. ayetin nazil olması ile Hz. Peygamber sahabelerinin önde olanlarının geriye çağrılmasını, geridekilerin orada toplanmalarını emretti.
Orada bulunanlara ağaçların altının temizlenmesi ve minber şeklinde taşların üst üste toplanmasını emir buyurdu. İnsanların iyi görebilmesi için üzerine çıktı. Allah’a hamd-ü sena ederek başladığı hutbesinde altı yerde Hz. Ali Efendimizin müminlerin emiri olduğunu buyurdu.
Yani Maide 67. ayetin nazil olmasından sonra irad edilen bu hutbe göstermektedir ki, Hz. Ali’nin halife oluşu bizzat Allah’ın emri iledir. Bu hutbenin altı yerinde imamlığın Hz. Ali’nin olduğu belirtilmiştir.
1- “Ali b. Ebi Talib, benim kardeşimdir, vasimdir, halifemdir ve benden sonraki halifemdir.”
2- “Allah Resulünün (sav) halifesi odur. Müminlerin emiri odur. Allah tarafından tayin edilen hidayet imamı odur.”
3- “Ey insanlar! Bu Ali’dir! O benim kardeşimdir, vasim, ilmimi toplayan ve ümmetim arasında iman eden kimseler üzerindeki halifemdir.”
4- “Ey insanlar! Ben hilafet emrini kıyamet gününe kadar imamet veraseti olarak neslime emanet ediyorum.”
5- “Ali, Allah tarafından tayin edilen imamdır.”
6- “Benden sonra Ali, Allah’ın emri ile sizin veliniz ve imamınızdır. İmamet makamı ondan sonra da Allah ve Resulü ile görüşeceğiniz güne kadar O’nun evlatlarından olan benim neslimin hakkıdır.”
Gadir-i Hum hadisinin yer aldığı 220 Sünni kaynaktan bazıları şöyledir:
1- Zemahşeri, Rebi’ul-Ebrar adlı eserinde.
2- İmam Fahr-i Razi, Erbain’de bütün ümmetin bu hadis üzerinde icma ettiğini söylemektedir.
3- İbn-i Haldun, ‘Tarih’ kitabının mukaddimesinde.
4- Hatib-i Bağdadi, Tarih-i Bağdadi eserinde.
5- Nişaburi, Tefsiru’l-Garaib’ul-Kur’an eserinde.
6- Mir Seyyid Ali Hemadani, Meveddet’ül Kurba eserinde.
7- İbn-i Kesir, Bidaye, cilt 5, sayfa 212’de.
8- Ahmed İbn-i Hanbel, Müsned, cilt 4, sayfa 164, 165, 281’de.
9- Celaleddin Suyuti, Durrü’l-Mensur’da.
10- İbn-i Cevzi, Tezkiret’ül-Havass’il-Ümme, sayfa 17’de.
11- Nesai, Hasais, hadis no: 66, 95, 96’de.
12- Buhari, Tarih, cilt 1, sayfa 375’de.
13- Nişaburi, Sahih, cilt 2, sayfa 325’de.
Sadece Taberi, “El - Velayet fi tarik-i Hadis’il Gadir” adlı eserinde, 70’den fazla şekilde Hz. Peygamber’den (sav) Gadir-i Hum hadisini nakletmiştir.
Bu kaynakların hepsi Sünni eserlerdir.
Bütün bu delillerden sonra “Peygamber Aleyhisselam yerine halife bırakmamıştır” şüphesine kesinlikle gerek kalmamıştır.
Zira İslam itikadında halife tayini nasp iledir. Din kurumunun başındaki kişinin, insanların veya bir şahsın iradesi ile seçilip tayin edilmesi mümkün değildir.
Böyle bir şeyi kabul edersek, her insan kendi iradesinin üstündeki iradeyi tayin ve tespit edecektir ki, burada bir keyfiyet ortaya çıkar. Bu usul de demokratik bir usul olur.
İtikadi konularda böyle bir keyfilik söz konusu olamaz.
Dinimize göre, imamet makamı bir imamı diğerine Allah’ın emri ile miras bıraktığı bir makamdır.
Nitekim Ehl-i Beyt imamlarının bu konuda pek çok hadisleri vardır: Birini aktaralım...
Amr b. Eşas şöyle rivayet etti:
“İmam Cafer’in şöyle dediğini duydum: Siz bizden birinin imamlığı dilediği kimseye vasiyet ettiğini mi sanıyorsunuz? Hayır! Vallahi bilakis bu Allah’tan Peygamberine verilen bir ahiddir. Ehl-i Beyt’ten emaneti alan kişi kendisinden sonrakine aktarmıştır. Derken emir gelip sahibini bulmuştur.” (Kuleyni, Usul-ü Kafi)
İmametin Hz. Ali’nin ve onun evlatlarının hakkı olduğu ile ilgili İmam Gazali’nin görüşü ile konuya son verelim: “Fakat hilafet hususunda delil bütün açıklığı ile ortaya çıktı. Ve konu aydınlandı. Cumhur (Müslümanların tamamına yakın çoğunluğu) Gadir-i Hum hutbesindeki hadisin metninde şeksiz şüphesiz tam icma ve ittifak ettiler. Orada Resulullah şöyle buyuruyor: Ben kimin idarecisi isem, Ali de onun idarecisi ve velisidir.” (İmam Gazali’nin Sırr’ul Alemeyn ve Keşfi ma fi’d Dareyn, sayfa 16-18)
“... Dolayısıyla icmaya ve icma ile sabit naslara aykırı olarak teviller üretmek batıldır. Eğer onun hilafetini kurtarmak için ‘icma hâsıl olmuştu’ derseniz, şüphesiz bu da doğru değildir. Çünkü onun hilafetinde icma yoktur. Nasıl olsun ki? Hz. Abbas ve evlatları, Hz. Ali ve zevcesi Hz. Fatıma ve evlatlarının hiç birisi biat halkasında bulunmadılar. Dahası, Sakife’de bulunanların bile birçoğu muhalefet ederek oradan ayrıldılar.” İmam Gazali, Sırr’ul Alemeyn ve Keşfi ma fi’d Dareyn, sayfa 16-18)
Yarın Hz. Peygamberin Allah’ın izni ile yerine “halifem” diyerek bıraktığı Hz. Ali Efendimiz hakkında bilgiler vereceğiz…

"Kur'an-ı Kerim'de savaş sureleri bile besmelesiz başlar unutma; bu yüzden tekbir getirip kelle kesenler ile tekbir getirp vatanını satanlar Müslüman olamaz; Farz kılınmış İmamet ile İmametin Başı İmam Ali'yi sevmek sözle değil de İmam ALİ'ye biat etmekle olur; SANA YAZDIĞIM MESAJLARDAKİ YAZILARIN ÇOĞUNLUĞU SÜNNİ YAZARLARINDIR..!"

"GADİR-İ HUM HUTBESİ İSLAMIN ANAYASASIDIR..!"

1. VE 2. HALİFE HZ. FATIMA'YI EVLENMEK İÇİN İSTEDİLER OLMADI; DAHA SONRA ALLAH (CC) CEBRAİL (AS)'I GÖNDEREREK FATIMA-ALİ EVLİLİĞİNİ TEBLİĞ ETTİRDİ Kİ EVLENDİLER; DAHA SONRA HZ. HÜSEYİN'İN ADINI BİZZAT ALLAH VERMİŞTİR. 120.000 SAHABE İÇİNDE İKİ ELİN PARMAĞINI GEÇMEYECEK SAYIDA SAHEBE HUTBEY'İ TANIMAMIŞTIR, YOLDAN SAPAN BU SAHABELER EHL-İ BEYT 'E HER TÜRLÜ FENALIĞI YAPMIŞLAR VE ŞEHİT ETTİRMİŞLERDİR. EHL-İ BEYT ŞEFAAT YETKİSİNE SAHİPTİR Kİ EHL-İ BEYT'İ KATLADENELER NASIL ŞEFAAT İSTEYECEK PEYGAMBER VE PEYGAMBER SOYUNDAN..!"

6666 İÇİNDE EN AZ 300 AYET İLE İMAM ALİ İMAMAETİN BAŞI FARZİKEN, İİŞİN EHL-İ Nİ BIRAKIP EHL-İ BEYT'E ZARAR VERENLERİN PEŞİNDEN KOŞMAK SÜNNET DEĞİL DÜŞMANLIKTIR; SİZLERDEN BİN SENELERCE GADİR-İ HUM HUTBESİ'Nİ SAKLAYAN KİMLERDİR..?!!!

"EZAN DUASI'NDA (SAV) PEYGAMBER VESİLEDİR; KAFİRUN SURESİ, ALLAHUMME SALLİ VE BARİK İLE EHL-İ BEYT'İ ANMAK VE SONRA DA SEVENLERİNE HER TÜRLÜ FENALIĞI YAPMAK MÜSLÜMAN İŞİ DEĞİLDİR..!"

ALEVİLİK ALİ'Yİ SEVMEKTİR, İMAM ALİ'YE TARATAR OLMAKTIR. ALEVİLİK İMAM ALİ YOLUNDAN GİTMEK VE ALİ GİBİ İBADETE ETMEKTİR Kİ İSLAMİYET'İN ÖZDÜR VE SAKIN UNUTMAYIN Kİ, ALEVİLİK HERHENGİ BİR MEZHEP DEĞİLDİR, GERÇEK MÜSLÜMAN ALLAH EMRİ YANİ FARZ OLAN GADİR-İ HUM HUTBESİ İLE MÜSLÜMAN OLUR VEYA OLMAZ. GADİR-HUM 220 SÜNNİ KAYNAĞINCA DOĞRULANMAKTADIR. VE SÜNNİLİK (SAV) PEYGAMBERİMİZDEN İKİ ASIR SONRA ORATAYA ÇIKIYOR,SA VE SÜNNİLİĞİN KURUCULARI GADİR-İ HUM HUTBESİNE SAHİP ÇIKIYORSA VE BUNU SÜNNİ ALİMLER KENDİ DİNDAŞLARINDANM BUNU BİN YILLARCA SAKLIYORSA, SORGULAMANIZ GEREK..! İMAM ALİ TEK GİRİŞ KAPISI VE FARZ DEDİKTEN SONRA FARZ OLMAYAN ŞEKİLDE HALİFELİK VERİLMİYORSA..! GERİSİNİ ALLAH BİLİR..!"

Prof. Dr. Haydar Baş
17 Aralık 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
Hz. Mevlana


"Ölmeden evvel ölünüz" gerçeğinde öteleri seyreden kâmil insan, "Biz ezel ve ebedliyiz" deyip zaman kabuğunu delen mana eri, âşıklar sultanı Hz. Mevlana'yı vuslatının 740. yılında anıyoruz.

Hazret-i Mevlana, 1203 tarihinde Horasan'ın Belh şehrinde dünyaya teşrif etmiştir.

Babası Sultanu'l Ulema diye bilinen Bahaddin Veled, annesi Harzemşahlar’dan bir prenses olan Mü'mine Hatun'dur.

O; bir felsefeci, hümanist, mistik veya Darvinist olmayıp, tasavvuf yolunda mürşidi kâmillerin nazarı ile yetişerek Hakk'a vuslat ile şereflenen bir Allah dostudur.

Uluhiyet ve tevhid inancı ile İslam'ı yaşamıştır. Nefs tezkiyesi, istikamet, teslimiyet ve zikir ile vuslata ermiştir.

İlk manevi terbiyesini babası Bahaddin Veled Hazretleri'nden alan Mevlana Celaleddin, daha sonra babasının halifelerinden Seyyid Burhaneddin Hazretleri'nin disiplinine girmiştir.

Seyyid Burhaneddin, onun nefs basamaklarından yükselebilmesini sağlamak için engin bir çileye sokacaktır. Devamlı oruç ibadeti ile Hazret-i Mevlana'ya nefsini tezkiye ettirmiştir.

Mevlana o kadar yükselmiştir ki, Konya'dan çıkıp Kayseri'ye yerleşmek isteyen üstadı Seyyid Burhaneddin'e gönül etmiş, bindiği katırı bu nazla devirerek ayağının kırılmasına sebep olmuştur.

Seyyid Burhaneddin Hazretleri de ayağı kırılmasına rağmen, bu talebesine kızması gerekirken tatlı bir tebessümle yanındakilere "Bizi Celaleddin göndermiyor" diyerek geri dönmüştür.

Ne var ki, Seyyid Burhaneddin "Bir postta iki aslan oturmaz" diyerek bir zaman sonra Mevlana'dan ayrılmıştır.

Onun vuslata giden yolda üçüncü hocası Şems-i Tebrizi Hazretleri'dir.

İlk karşılaşmalarında Mevlana medresesinden çıkmıştı. Kendine doğru ilerleyen o kişi, kendi kadar güzel bir soru soruyordu bu mana erine: "Söyler misin bana, 'Seni tanıdım' diyen Beyazıd-ı Bestami mi büyük, yoksa 'Ya Rabbi, seni layıkıyla tanıyamadım' diyen Hazret-i Muhammed (sav) mi?"

Hazret-i Mevlana bu soruyu, bir mana padişahı olduğunu ifade edercesine şöyle cevaplandırdı: "Hiç şüphesiz 'Seni layıkıyla tanıyamadım' diyen Hz. Muhammed, Beyazıd'dan çok büyüktür." Şems, bu tecelli karşısında bir sayha atıp kendinden geçti. Bundan sonra iki ezeli dostun beraberliği başlamıştır.

İşte Mevlana, Şems ile sonsuz muhabbet âlemini yaşamış, bazen dünya sahillerinde insanlarla dolaşmış, çok defa da Mesnevi'sinde olduğu gibi Hak ile beraber Hak'da seyretmiştir.

Mevlana'nın Hakk'a ve hidayete davet etmede kullandığı engin çağrı, çeşitli çevrelerce bugün istismar edilmektedir.

"Gene gel, gene, ne olursan ol! İster kâfir ol, ister putperest, ister Mecusi. Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da gel! Bu dergâh ümitsizlik dergâhı değildir!" diyor Hz. Mevlana.

Bu çağrı onun mü'min-kâfir ayrımı yapmadığı, her insanı olduğu gibi kabul ettiği şeklinde yorumlansa da, Hz. Mevlana eserlerinde bu saptırmalara cevabı kendisi vermişti:

"Sağ olduğum sürece Kuran'ın kölesi, bendesiyim.

Ben Muhammed Muhtar'ın yolunun tozuyum.

Benim sözümden bundan başkasını bir kimse naklederse,

Ben ondan da bizarım, onun sözünden de." (Hz. Mevlana'nın Rubaileri )

Hz. Peygamber'in eteğinde, Ehl-i Beyt'i kendine kılavuz etmiş büyük bir mana eridir Hz. Mevlana.

Mesnevisinde şöyle bir hikâye anlatır: "Adamın biri, mutantan, müzeyyen bir şehrin çok mükemmel bir köşkünde mehtaplı bir gecede uykuya dalar. Rüyasında acayip manzaralarla, uçurumlarla ve de canavarlarla karşılaşır. Feryat eder, kimseye sesini duyuramaz. Tabi adam uykudadır ve kendinden haberi yoktur. Zira kendinden haberi olsaydı, nasıl olsa rüyadayım, korkmama ve ürkmeme sebep yoktur der, kendini teselli ederdi. Kendinden haberi olmadığı için teselli de edemez. Ne zaman gözlerini açarsa, elhamdülillah, gördüğüm rüyaymış der ve sevinir."

Bu hikâyeyi naklettikten sonra Mevlana, Hz. Ali Efendimiz'in "İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar" buyurduğunu söyler ve ekler: "Bir rüya kadar ömrü olan sen, geçici fani âleme aldanmışsın. Zira oyun ve oyuncaktan ibarettir. O halde ebedi âleme hazırlan."

Ebedi âleme hazırlık, elbette İslam'ı yaşamakla olabilir.

Bugün Hz. Mevlana'nın adının karıştırılmak istendiği büyük tuzak, Hz. Peygamber'in devreden çıkarıldığı, "Muhammed'siz bir İslam" anlayışıdır.

Onu anlamak ve anlatmak ise teslisden ayrılıp, tevhid istikametine girmekle olabilir.

"Her dükkânda ayrı bir kâr var, ey oğul,

Mesnevi de yokluk dükkânıdır.

Mesnevimiz tevhid dükkânıdır.

Birden başka her ne görürsen,puttur o." (Mesnevi, 6, 229)

Tevhidi ise, bineği olan aşkla yaşamıştır, bu büyük mana eri.

"Biz geceleri ta sabaha kadar sevda dalgaları arasında bocalar dururuz. İstersen gel bağışla bizi, istersen gel cefa et bize" diyen Hz. Mevlana, 1273 yılında ‘Sevgili’sine kavuşmuştur.

Rahmeti bol olsun! Allah şefaatlerinden ayırmasın.

İMAMET ALLAH EMRİ OLDUKTAN VE İMAM ALİ İLE 12 İMAM FARZ KILINMIŞ OLDUKTAN SONRA; GADİR-İ HUM HUTBESİ ALLAH (SAV ) PEYGAMBERİ BİLE PEYGAMBERLİĞİ İLE TEHDİT ETTİKTEN SONRA TEBLİĞ AYETİ İLE İMAM ALİ'Yİ HALİFE İLAN EDİLDİKTEN SONRA, 120 BİN SAHABE HZ. ALİ'Yİ KUTLADI; ANCAK DAHA SONRA KUTLAYANLAR 12 İMAM YOLUNDAN CAYINCA NE OLUR; SÜNNİ OLAMAZ Kİ ÇÜNKÜ SÜNNİLİK (SAV) PEYGAMBERİN SEVDİĞİNİ SEVMEK SEVMEDİĞİNİ SEVMEMEK İKEN, ALLAH'IN EMRİ HALİFELİĞİ GASP EDENLER NASIL SAHABE OLUR; SAHEBE EHL-İ BEYT E DOST DEMEKKEN..!"

SÜNNİYİM DİYEN, MUTLAKA SÜNNETE UYAN DEMEKTİRKİ; (SAV) HZ. MUHAMMED'İ ZEHİRLEYEN, GADİR-İ HUM HUTBESİNİ İNKAR EDEN, ALLAH'IN BİZZAT İSMİNİ VERDİĞİ HZ. HÜSEYİN'İ KATLEDEN, HZ. ALİ'YE KARŞI SAVAŞAN, HZ. HASAN'I ZEHİRLETEN, HZ. FATİNA'YI KATLTTİREN, YEZİT VE MUAVİYE YE HZ. DİYENLER SAHABE YANİ (PEYGAMBER DOSTU) OLABİLİR Mİ?

Dogru Ben sunni Müslümanlardanim

ayni zamandada alevi gecinenlerden cok HZ Aliyi sever sayarim .rABBIM SEFAATLERINDEN MAGRUM ETMESIN

Sadace Aliyi sevip Ebu bekri omeri osmana küfür edenlerINDE IMANLARINDAN SÜPHE DUYULUR:

hANGI MEZHEPTEN OLURSA OLSUN ISLAM SERIATINDAN TAVIZ VERMEYENLER KARDESTIR

VESSELAM

SAYIN SÜNNİ, SANA YAZDIĞIM MESAJLARI LÜTFEN DİKKATLİ OKU; SÜNNİ DEMEK: (SAV) PEYGAMBERİMİMİZN YAPTIĞINI YAPMAK YAPMADIĞINI YANİ YASAKLADIĞINI YAPMAMAKTIR; SEVDİĞİNİ SEVMEK SEVMEDİĞİNİ İSE SEVMEMEKTİR..!" EN BÜYÜK BENZERİ VE KORUYUCUSU İMAM ALİ ALLAH EMRİ OLDUĞUNA GÖRE FARZDIR; İMAM ALİ'YE BİAT ETMEYENLER, KUR'AN-I KERİM'İ REDDETMİŞ OLUR; DOLAYISIYLA DA DİNDEN ÇIKMIŞ OLUR..!"

İMAM ALİ KIBLEMİZ KABE'DE DOĞMUŞ VE BÜYÜMÜŞTÜR,
İMAM ALİ ADINA MİNİMUM 300 AYET İNMİŞTİR,
İMAM ALİ ALLAH EMRİYLE (S.A.V.) PEYGAMBER VEKİLİDİR,
İMAM ALİ GÜNDE EN AZ 1000 (BİN) REKAT NAMAZ KILARDI,
İMAM ALİ AYETLER İNERKEN HZ. MUHAMMED SAV İLE BERABERDİ,
İMAM ALİ KONUŞAN KUR'AN-I KERİM' DIR,
İMAM ALİ S.A.V. PEYGAMBERİMİZİ KORUYAN HIZIR A.S.' DIR,
İMAM ALİ TIPKI KIRK PEYGAMBERİMİZİN EVVELİ VE SONUNCUSUDUR,
İMAM ALİ TIPKI TÜM PEYGAMBERLER GİBİ NUR'DAN YARATILMIŞTIR,
İMAM ALİ YÜCE YARADAN ALLAH EMRİYLE SONSUZ İLİMDİR,
İMAM ALİ PEYGAMBER EFENDİMİZİN CENAZESİNİ BİZZAT YIKAMIŞTIR,
İMAM ALİ PEYGAMBERİMİZ TARAFINDAN BÜYÜTÜLMÜŞTÜR,
İMAM ALİ HİÇBİR ZAMAN YARALANMAMIŞTIR,
İMAM ALİ SECDE EDERKEN ÖLDÜRÜLMÜŞTÜR,
İMAM ALİ DÖRT BÜYÜK MELEK TARAFINDAN SECDE İLE KUTSANMIŞTIR,
İMAM ALİ PEYGAMBERİN AMCA OĞLUDUR VE DAMADIDIR,
İMAM ALİ DOĞAR DOĞMAZ PEYGAMBERİMİZİN KULAĞINA KUR'AN OKUMUŞTUR,
İMAM ALİ SONSUZ İLMİN 9/10' DUR VE DİĞER 1/10'NU YİNE EN İYİ BİLENDİR,
İMAM ALİ "İSLAMİYET'TE İÇKİ HARAMDIR" DİYEN VE BU SÖZÜN SAHİBİ İLK KİŞİDİR,

İMAM ALİ KIBLEMİZ KABE'DE DOĞMUŞ VE BÜYÜMÜŞTÜR,
İMAM ALİ ADINA MİNİMUM 300 AYET İNMİŞTİR,
İMAM ALİ ALLAH EMRİYLE (S.A.V.) PEYGAMBER VEKİLİDİR,
İMAM ALİ GÜNDE EN AZ 1000 (BİN) REKAT NAMAZ KILARDI,
İMAM ALİ AYETLER İNERKEN HZ. MUHAMMED SAV İLE BERABERDİ,
İMAM ALİ KONUŞAN KUR'AN-I KERİM' DIR,
İMAM ALİ S.A.V. PEYGAMBERİMİZİ KORUYAN HIZIR A.S.' DIR,
İMAM ALİ TIPKI KIRK PEYGAMBERİMİZİN EVVELİ VE SONUNCUSUDUR,
İMAM ALİ TIPKI TÜM PEYGAMBERLER GİBİ NUR'DAN YARATILMIŞTIR,
İMAM ALİ YÜCE YARADAN ALLAH EMRİYLE SONSUZ İLİMDİR,
İMAM ALİ PEYGAMBER EFENDİMİZİN CENAZESİNİ BİZZAT YIKAMIŞTIR,
İMAM ALİ PEYGAMBERİMİZ TARAFINDAN BÜYÜTÜLMÜŞTÜR,
İMAM ALİ HİÇBİR ZAMAN YARALANMAMIŞTIR,
İMAM ALİ SECDE EDERKEN ÖLDÜRÜLMÜŞTÜR,
İMAM ALİ DÖRT BÜYÜK MELEK TARAFINDAN SECDE İLE KUTSANMIŞTIR,
İMAM ALİ PEYGAMBERİN AMCA OĞLUDUR VE DAMADIDIR,
İMAM ALİ DOĞAR DOĞMAZ PEYGAMBERİMİZİN KULAĞINA KUR'AN OKUMUŞTUR,
İMAM ALİ SONSUZ İLMİN 9/10' DUR VE DİĞER 1/10'NU YİNE EN İYİ BİLENDİR,
İMAM ALİ "İSLAMİYET'TE İÇKİ HARAMDIR" DİYEN VE BU SÖZÜN SAHİBİ İLK KİŞİDİR,

"BU NEDENLE,
İSLAMİYET=ALLAH+ HZ. MUHAMMED (S.A.V.) + DİN+ KUR'AN-I KERİM + EHL-İ BEYT + İMAMET DEMEKTİR; BİR TEKİNİ DAHİ AYIRAN VEYA EKSİLTEN YEZİD'E HİZMET EDER VE MÜSLÜMAN DEĞİLDİR..!"

YA ALLAH
YA MUHAMMED
YA ALİ
KORU BİZLERİ..!

HZ. ALİ’NİN MUCİZELERİ -1

ZUHURUNDA PUTLARIN YIKILMASI

1- Hazret-i Câbir bin Abdüllah “radıyallahü teâlâ anh” tan nakledilmiştir:

Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve âlihi ve sellem” hazretlerinden, Alî bin Ebî Tâlib (as)’in doğumundan soruldu.

Buyurdu ki: “Doğan evlâdın iyiliğinden sorunuz. Allahü teâlâ ve tekaddes hazretleri, Alî “kerremallahü vecheh” ile beni aynı nûrdan yarattı. Her ikimiz bir nûrdanız. Gökleri ref’ etmeden evvel ve yerleri sermeden önce, bizi yarattı. Biz, Allahü tebâreke ve teâlâ hazretlerinin huzûrunda tespih ederdik. Yok olmadan bir nesilden bir nesle intikâl ettik. Tâ Abdülmuttalib’e eriştik. Sonra ben, Abdüllah’a intikâlden sonra, Âmine’de vedî’a olundum.

Alî, Ebû Tâlibe intikâlden sonra, Fâtıma binti Esed katına vedi’a olundu. Allahü Sübhânehü ve teâlâ hazretleri bizi pâk ve tâhir vücûda getirdi. Sonra hazret-i Alî’yi Fâtıma binti Esed’de karâr tuttu. Melekler müjde verdiler. O zamân bir adam rü’yâsında gördü. Süâl etti: “Bu doğan kimdir?” Dediler: “O, Alî’dir.” O vücûda geldiği vakit, Mekke-i Mükerreme’de zelzele oldu. Putların hepsi yüz üstü düşüp, ehl-i Mekkenin cümlesi korkup, dediler ki: “Bu gece bir yeni hâdise zuhûr etti.” Onlar bu hâlde iken bir nidâ edici nidâ etti. Hâlbuki hiç kimseyi görmediler. Hazret-i Alî anası Fâtıma binti Esed’den doğdu. Gök onun nûru ile ışıklandı. Yıldızlar arttı. Kureyşliler bundan bir acaiplik, hayret edicilik gördüler. Nidâ olundu: “Müjdeler olsun size ki, bu gece, müşrikleri kahredici, münâfıklara gazap edici, âbidlerin süsü, Resûl-i Rabbil âlemînin mührü, imâm-ül Hüdâ, göklerin yıldızı, karanlıkların lâmbası zuhûra geldi”

(Seyyid Eyyub bin Sıddık “Menâkıb-ı Çihâr Yâri Güzîn” 6. Bab, Otuzüçüncü Menakıp)

SARSINTIYI DURDURMASI

2- “Yer, o şiddetli sarsıntı ile sarsıldığı, ağırlıklarını dışarıya çıkardığı ve insan: ‘Buna ne oluyor?’ dediği zaman, o gün yer, Rabbinin telkin buyurduğu vahiy ile, bütün haberlerini anlatacaktır.” (Zilzal Süresi 1-5. Ayetler)

Hz. Fatıma ez-Zehra anamız anlatıyor: Ebu Bekir’in halifeliği zamanında Medine’de bir sarsıntı oldu. Bundan korkan halk, Ebu Bekir ve Ömer’in yanına geldiklerinde, hepsi Hz. Ali’nin evine doğru gittiler. Onlar daha Hz. Ali’nin evine varmadan önce, kendisi onları dışarıda karşıladı ve onlarla yüksek bir yere çıktı. Hz. Ali yere oturduktan sonra onlara hitaben buyurdu ki: ‘Şu gördüğünüz mü, sizi korkuttu?’ hepsi dediler ki: ‘Bu gördüğümüz bizleri nasıl korkutmasın ki, şimdiye kadar böyle bir sarsıntı görmedik.’ Hz. Ali, dudaklarını kıpırdatıp, eli ile yere vurduktan sonra şöyle buyurdu: ‘Sana ne oluyor? Sakin ol!’ Yer, bunun üzerine hemen sakin oldu. Orada bulunanların hepsi de olanlara şaşırdılar. Hz. Ali buyurdu ki: ‘Sizler, şimdi yapmış olduğumdan mı şaşırıyorsunuz?’ Dediler ki: ‘Evet’ Hz. Ali buyurdu ki: ‘Şanı Yüce olan Allah’ın: “Yer, o şiddetli sarsıntı ile sarsıldığı, ağırlıklarını dışarıya çıkardığı ve insan: ‘Buna ne oluyor?’ dediği zaman…” buyurmuş olduğu o insan benim. Daha sonra yer bana bütün haberini söyleyecektir.’

(Tefsir’üs Safi C.5, S.357-358)

GÜNEŞ’E SELAM VERİP GÜNEŞİN ONUNLA KONUŞMASI

3- İmam Hasan el-Askeri, babası, dedelerinden naklen, Resulullah (saa) İmamı Ali’ye şöyle buyurdu: “Ey Hasan’ın babası Güneş’e hitap et, o sana cevap verecektir.” Müminlerin Emiri şöyle hitap etti: “Selam olsun sana ey Allah’ın itaatkar kulu.” Güneş şöyle cevap verdi: “Selam senin üzerine de olsun ey Müminlerin Emiri, takva sahibi olan insanların imamı ve ak yüzlülerin komutanı.” (el-Kunduzi el-Hanefi “Yenabi’ül Mevedde” 140 İstanbul Bas.)


4- Resulullah (saa) İmam Ali bin Ebi Talib (as)’ye şöyle buyurdu: “Ey Hasan’ın babası! Güneş ile konuş, kendisi sana cevap verecektir.”

İmam Ali şöyle buyurdu: “Sana selam olsun, ey salih ve Allah’a itaatkar olan kul”

Bunun üzerine güneşten şöyle bir nida geldi: “Sana da selam olsun ey Müminlerin Emiri, takva ehlinin imamı, ak yüzlülerin komutanı. Ey Ali, sen ve şian (yandaşların) cennettesiniz. Ey Ali, toprak ilk olarak Muhammed (saa)’in üzerinden yarılacak, sonra da senin üzerinden, ilk gelecek olan Muhammed’tir, sonra da sen, ilk olarak giydirilecek olan Muhammed’tir, sonra sen.”

Bunun üzerine İmam Ali (as) secdeye kapanır ve ağlamaya başlar. Bunu gören Resulullah (saa) İmam Ali’nin yanına gelip şöyle buyurdu: “Ey kardeşim ve habibim, başını kaldır, Allah seninle yedi gök ehline övünür.”

(Menakıb-ı Hüvarezmi s.63-64; Enis Emir “Fazilet-i Ehl-i Beyt-i Resulullah” s.470-471)

5- Bir gün Resulullah (saa) meclisinde iken İmam Ali (as)’ye buyurdu ki: “Ey Ali! Yarın Baki dağlarına git. Güneş çıkınca onu selamla. Allah’ın izniyle sana cevap verecektir.”

Orada bulunan cemaat hayrete düşer. Ertesi gün Emir’ül Müminin Ali, muhacirlerden ve Ansarlardan oluşan büyük bir kalabalıkla Baki dağlarına çıkar. Kalabalığın içinde Ebu Bekir, Ömer ve Osman da vardı. Güneş doğunca İmam Ali ona: “Essalamü aleyki ya halkullahil cedid elmuti” “Sana selam olsun, ey Allah’ın yeni doğan ve ona itaatkar mahluku?”

Hazır olanlar gökten cevap şeklinde şöyle bir nida duydular: “Aleyküm esselâm yâ Evvel, ya Âhir, yâ Zâhir, yâ Bâtin, yâ men hüve bi külli şey’in aliym” “Sana selam olsun ey İlk, ey Son, ey Açık ve ey Gizli olan. Sen her şeyin bilginisin.”

Ebu Bekir, Ömer, Muhacir ve Ansar Güneş’ten bu sesi duyduklarında haykırıp bağırdılar. Sonra bir mühlet sonra oradan ayrıldılar. Resulullah (saa)’ın yanına geldiklerinde ona dediler ki: “Ey Resulullah! Sen bize ‘Ali bizim gibi bir beşerdir’ diyordun. Oysa Güneş ona Allah’ın kendi nefsine hitap ettiği gibi ona hitap etti.” Resulullah (saa) onlara: “Ondan ne duydunuz?” diye sordu. Onlar dediler ki: Güneş’in ona: “Sana selam olsun, ey İlk, ey Son, ey açık ve ey gizli. Sen her şeyi bilensin.” Şeklinde hitap ettiğini duyduk. Resulullah (saa) onlara buyurdu ki: “Doğru söyledi. O (yani Ali) İlk’tir; bana ilk iman eden kişi demektir. O Son’dur; beni yıkayacak, kefenleyecek ve mezarıma koyacak Son kişi demektir. O Açık’tır; O benim bütün ilmimi açıklayandır. O Gizli’dir; o gizli ilmimin sahibidir. O her şeyin bilginidir. O helal, haram, farz ve sünnetlerde bilgin olandır. Bunda sorun nedir?” Sonra onların hepsi mescitten çıkıp mahcup halde oradan ayrıldılar.

(Seyyid Haşim el-Behrâni “Medinet’ül Meâciz” C.1, S.87-88 Müesseset’ül Alemi Lil Matbûât H.1423 Beyrut Bas.; el-Meclisi “Bihâr’ül Envâr” C.41, S.179-180 Müesseset’ül Vefa 1404 H Beyrut Bas./ Şâzân bin Cibrîl el-Kummi “el-Fedâil” S.69-70 Dar’ür Radiy 1363 H. Kum Bas. / Hüseyn bin Abdülvehhâb “Uyûn el-Mucizât” S.14-15 Müesseset’il A’lemi lil Matbuat 3.Baskı H.1403 Beyrut Bas. / Kitâb Selim bin Kays (Ö. 80 H.) S.933-934, Hadis No: 72 Dâr’ül Hâdi 1415 H.Kum Bas./ Süleyman Daşkapan “Kuran’da Ehl-i Beyt ve Soru-Cevap S.55-56 Onur Ofset-Antakya)

Menakıb sahibi Ebi Cafer el-Bakır’dan, Cabir bin Abdullah’tan nakleder ki: Güneş, İmam Ali’ye yedi kere hitap etti. (Süleyman el-Kunduzi el-Hanefi “Yenabi’ül Mevedde”Sayfa: 141)

GÜNEŞ’İ BATTIKTAN SONRA GERİ ÇEVİRMESİ

6- İmam Muhammed’ül Bâkır’dan, o da babasından, o da dedesi Hüseyin bin Ali’den:

Emir’ül Müminin Hz. Ali (as) Nehrivan ehliyle yaptığı savaştan dönerken Babil toprağına geçtiler. İkindi namaz vaktiydi, namaz kılmaları vacip oldu. Müslümanlar nida ettiler: “Ey Emir’ül Müminin, ikindi vakti oldu.” Emir’ül Müminin dedi ki: “Bu yer lanetlenmiştir, Allah burayı üç kez lanetledi, dördüncü kere de lanet edecektir. Burada ne peygambere ne Vasi’ye namaz kılması helal olmaz. Sizden burada namaz kılmak isterse kılabilir.” O anda münafıklar Nehrivan ehlini (Hariciler) kastederek dediler ki: “Doğru o namaz kılmaz, ama namaz kılanları öldürür.”

Cüveyriyye bin Mesher el-Abdi dedi ki: “Yüz farisle onu takip ettim. Ve dedim ki: Allah’a ant olsun ki, o namaz kılmadan ben de namaz kılmayacağım. Bugünkü namazımda onu taklit edeceğim. Emir’ül Müminin Babil toprağını geçince güneş batmaya yüz tuttu, sonra battı ve ufuk kızıllaştı. Sonra bana iltifat ederek buyurdu ki: “Ey Cüveyriyye! Suyu ver” Ona malzemeleri takdim edince abdest aldı ve: “Ey Cüveyriyye! Ezan oku” dedi.

“Gece namazı vakti gelmedi” dedim. İmam Ali: “İkindi vakti için ezan oku” dedi. Kendi kendime dedim ki: İkindi için ezan oku dedi, halbuki güneş battı, ama bana ona itaat etmek düşer ve ezan okudum. Bana: “Kalk” dedi, kalktım. Ben ikametteyken anlamadığım kelimelerle dudakları kıpırdadı. O anda hemen güneş ikindi vakti yerini alacak şekilde

geri döndü. Sonra İmam kalktı, tekbir getirdi, namaz kıldı, biz de arkasından namaz kıldık. Namazını bitirdikten sonra güneş sanki leğende ışık kayar gibi kaydı, battı ve yıldızlar dizildi. Sonra bana iltifat ederek: “Akşam ezanı için ezan oku, ey bilinci zayıf olan” buyurdu.

(Seyyid Haşim el-Behrâni “Medinet’ül Meâciz” C.1, S.77-78 Müesseset’ül Alemi Lil Matbûât H.1423 Beyrut Bas.; Hüseyn bin Abdülvehhâb “Uyûn el-Mucizât” S.11-13 Müesseset’il A’lemi lil Matbuat 3.Baskı H.1403 Beyrut Bas.; Şazân bin Cibril el-Kummi “el-Fedâil” S.68-69 Dâr’ür Radıy H.1368 Kum Bas.)

Ehlibeyt Şairi El-Himyeri tanınmış el-mezhebe kasidesinde

Hz. Ali hakkında şöyle demiştir:

“Ruddet aleyhişşemsu lemma fatehü

vaktussalati ve kad denet lil mağribi

hatta tebellece nuruha min vaktiha

lil asri sümme hevet heviyel kevkebi

ve aleyhi kad ruddet bi Babil’in merreten

uhra ve ma ruddet lihalkin mağribi

illa li Yuşaa ev lehu velihabsiha

veliraddiha tevilu emrin mu’cibi”

Açıklaması:

“Hz. Ali, ikindi namaz vaktini geçirdiği zaman güneş akşam vaktinden ikindi vaktine geri döndü, döndüğünü de herkes görmüştü. İkindi namazını kılınca güneş, yıldız kayar gibi kayarak akşam vaktine dönüverdi. Babil’de bir kez daha kendisine dönmüştü. (1) Başkasına ise sadece Yuşa’ya dönmüştü. Güneşin geri dönmesine acaip teviller vardır.”

(Eş-Şerif er-Radıy “Hasâis el-Eimmeh” S.52; Hüseyn bin Abdülvehhâb “Uyûn el-Mucizât” S.11-13 Müesseset’il A’lemi lil Matbuat 3.Baskı H.1403 Beyrut Bas.; Şazân bin Cibril el-Kummi “el-Fedâil” S.68-69 Dâr’ür Radıy H.1368 Kum Bas.;; en-Nisaburi “Ravdat’ül Vahizin S.131; eş-Şeyh Müfid “el-İrşad” C.1, S.347; İbn-i Hamzi et-Tusi “es-Sakib fil-Menakıb” S.254-255; Menakıb Âl Ebi Talib C.2, S.144-145; Allamet’ül Hilli “el-Müstecad Min-el İrşad” S.138; eş-Şeyh el-Mâhuzi “el-Erbain” S.424; el-Erbeli “Keşf’ül Gumme” C.1, S.282-283; eş-Şeyh et-Tıbrisi “İlam el-Vera bi A’lam’ül Hüda” C.1, S.351; eş-Şeyh Abbas el-Kummi “el-Künye vel-Elkâb” C.2, S.191; eş-Şeyh Cafer en-Nakdi “Envar el-Aleviyye” S.137)

7- Müminlerin Emiri Hz. Ali Babil toprağına geçtiğinde güneş batıp namaz kılmamıştı. Bunun üzerine dizlerine çöküp uzun bir müddet duada bulundu ve güneş tekrar ikindi makamına geldi. Namaz kılındıktan sonra tıpkı yıldızın kaydığı gibi kayıp, tekrar gece oldu.

(Ali Bin Hüseyn el-Mesudi “İsbât el-Vasiyya Li Ali Bin Ebi Tâlib” S.116 Seyyid Murtada Yayını 1902 Tahran Bas.; Enis Emir “Fazilet-i Ehl-i Beyt-i Resulullah” S.508)

Güneş’in Onun İçin Geri Dönmesi

8- Esma bint Amis buyurdu ki: Bir gün Resulullah (saa) Ali (as)’nin kucağında yattığı halde vahiy alıyordu. Bu durum o kadar uzadı ki, ikindi namazını kılmadan güneş battı. Resulullah (saa) vahiyden fariğ olunca İmam Ali’ye şöyle sordu: “Ey Ali, namaz kıldın mı?” İmam Ali: “Hayır, kılmadım” buyurdu. Bunun üzerine Resulullah (saa) şöyle buyurdu: “Ey Allah’ım! Ali senin ve Resulünün taati üzere idi. Güneşi ona geri çevir.”

Esma dedi ki: “Battığını gördüğüm gibi yine de doğup, Müminlerin Emiri Ali’nin namaz kıldığını gördüm.”

(Menakıb-ı Lil Hüvarezmi S.217; Enis Emir “Fazilet-i Ehl-i Beyt-i Resulullah” S.491; Meğazeli s.96

9- Resulullah (saa)’a vahiy inerken İmam Ali’nin kucağına başını koymuştu. Vahiy bitince Resulullah İmam Ali’ye: “Namaz kıldın mı, ey Ali?” diye sordu. İmam Ali buyurdu ki: “Hayır kılmadım” Bunun üzerine Resulullah şöyle buyurdu: “Ey Allah’ım, güneşi Ali için geri çevir!” Güneş geri döndü, hatta mescidin ortasına kadar vardı.

(Muhibeddin et-Tabari “Riyad’un Nadara” C.2, S.179-180)

10- Menakıb-ı Muhammed’te diyor ki: Hayber’de Hz. Peygamber (saa)’in duası ile Hz. Ali, Güneş’i battıktan sonra ikindi vaktine geri getirdi.

(Eş-Şeyh Abdurrahman eş-Şafii “Nezhet’ül Mecâlis ve Muthaf’un Nefâis” Cz.2, S.384)

ÖLÜLERİ DİRİLTMESİ

11- Ebu Cafer Meysem es-Semmar şöyle anlatıyor :

Bir gün Emir’ün Nahıl (Arıların Emiri) Ali’ nin huzurunda idim. Ben ve bir cümle halk kitlesi onun vaazını dinliyorduk. Bir de baktım ki, bir Arap kafilesi geldi. Kapıdan bir adam içeri girdi. Tam zırh kuşanmıştı. İki tane de kılıcı vardı. Selam vermedi ve sesini çıkarmadı. Herkes ona hayretle bakıyordu. Mevlamız Emir’ül Müminin de başını kaldırıp adamın yüzüne bakmadı. Gelen adam şöyle söze başladı : Sizin en kahramanınız kimdir,

Cesareti müşteba, fazileti ilim ve cemal ile sargılı olan, kerametlerle vasıflandırılan, Kabe-i Muazzama’da doğan hanginiz? Ebu Talib’in oğlu, Muhammed’in halifesi ki, kendi zamanında onu koruyarak onun şanını yükseltip gücünü arttıran, hanginiz 2 Amru’yu öldüren?

O zaman Emir’ül Müminin: Ey Ebu Said Fadıl’ın oğlu, Eş’as’ın oğlu, Samirri’nin oğlu benim. İstediğini sor? Melhuf olan kimselerin kinzi (sığınağı) benim. Marufla vasfedilen benim. Kâf ve Kuran’il Mecid benim. Nebe’ül Azim benim, Sırat’ul Müstakim benim. Alim benim. Hakim benim, hafiz benim, rafi benim. Faziletimle bütün kitaplar konuştu ve benim ilmime akıl sahipleri tanıklık ederler. Ben Resulullah’ın kardeşi ve kızının kocasıyım.

O zaman Arap dedi ki : Rumuzlarınla ve isimlerinle değil.

Hz. Ali: Ey Arap kardeş, O yaptıklarından sorulmaz. Onlar hesaba çekilirler.

Arap şöyle dedi: Senin ölüyü diriltebileceğini, dirileri de öldürebileceğini, bir kimseyi zengin ve yoksul yapabileceğini ve her türlü müşkülatı çözebileceğini haber aldık. Ey kavminin genci, bunlar doğru mudur?

Hz. Ali: Ey Arap, maksadın nedir, sor. O zaman Arap dedi ki:

Ben sana altmış bin nüfuslu Akime kabilesi tarafından elçiyim. Benimle bir ölü gönderdiler. Bundan bir müddet evvel öldürüldü. Öldürülme sebebinde büyük bir ihtilaf oldu. Bu yüzden öldürüleni sana getirdik. Şu anda mescidin kapısı önündedir. Eğer onu diriltirsen senin necip asıllı sadık olduğuna inanırız. Senin Allahın yeryüzündeki hucceti olduğundan haber ettiler. Yok eğer diriltemezsen onu kavmine geri götüreceğiz buna gücün yetmediğine kanaat edeceğiz ve gücün olmadığı şeylere nefsinden konuşuyorsun. O zaman Hz.Ali Meysem’e : Ey Meysem, kalk da Kufe sokaklarında,

Kim ki, Muhammed’in damadı ve kardeşi olan Ali’ye Allahın kendisine verdiği fazilet ve ilmi görmek isterse yarın Necef’e buyursun.

Meysem döndüğü zaman Emir’ül Müminin ona Arabiyi evine konut etmesini emreder. Meysem dedi ki: Arabiyi ve ölüyü…. aldım. Menzilime götürdüm ve ailem ona gereken hizmeti karşıladılar.

Bir sonraki gün Emir’ül Müminin Sabah namazını kıldıktan sonra onunla gittim, Küfede iyi kötü hiçkimse kalmadı herkes Necef’e geldi.

Bunun üzerine Kufeliler toplandılar. Hz. Ali Arabiye ve bir kısım ahaliye cenazeyi devenin üzerinden indirmelerini söyledi. Cenazeyi indirdiklerinde üstündeki örtüyü çıkarttılar. Hz. Ali sordu : Kaç günden beri ölmüş?

- Kırk bir gün oldu ey Ali.dediler.

- Peki niçin bu adamı kestiler?

- Bilmiyoruz. Gece sağ salim yattı. Sabahleyin ise kulaktan kulağa kesilmiş vaziyette görüldü, dediler.

Hz. Ali, Araba ve gelen heyete : Bunu kesen kayınbabasıdır. Çünkü kızının üzerine bir daha evlendi. Kızına bakmaz oldu. İşte bundan hiddetlenen kayınbabası gece yatarken kesti. Arap ve gelen heyet : ya Emir’ül Müminin, biz senin söylemene razı olsak bile kabile razı olmaz. Bunu dirit de kabileye gitsin kendisi anlatsın. Yoksa kabile tamamen ayaklanmış, kılıçları çekip birbirine düşecektir. O zaman Hz. Ali, Hz. Muhammed’ül Mustafa (saa)’ya birçok salavatlar getirip ölünün ayağını salladı ve : Kalk dedi, ey Hanzileh oğlu Mudrik, seni Allahın izniyle dirilten Ali’dir. Gülam derhal dirilip oturur ve : Buyurun, ey çürümüş ve dağılmış kemikleri dirilten. Hz. Ali ona : Seni kim öldürdü? Diye sordu. Adam: Beni öldüren kayınbabamdır. İsmi de Haris’tir, babası da Remat’tır. Hz. Ali yine sordu: Kabileye akrabalarının yanına gider misin?…

Adam: “Hayır, gitmem ey Müminlerin Emiri, çünkü kayınbabamın beni tekrar öldürmesinden korkuyorum. Orada sen de olmazsan beni kim tekrar diriltecek?. O zaman Hz. Ali Araba ve onunla gelen heyete : “Gidin kabileye, gördüğünüz ve işittiğiniz gibi bu durumu anlatın. Gülam benim yanımdan ayrılmıyor. Gelen heyet derhal geri gittiler. Dirilen zat da Hz. Ali’nin yanında Küfe’de kaldı. Nihayet Sıffin Savaşında şehit edildi. Küfe ehli de Hz. Ali hakkında ve ona olan söylentileri hakkında ihtilafa düştüler.

(Seyyid Haşim el-Behrâni “Medinet’ül Meâciz” C.1, S.100-103 Müesseset’ül Alemi Lil Matbûât H.1423 Beyrut Bas.; el-Hatip Şeyh Muhammed Ridâ el-Hakîmi “Selûni Kable en-Tefkudûni” C.2, S.256-259 Mektebet’is Sadr 1415 Tahran Bas./ er-Ravda S.26 / Şâzân bin Cibril el-Kummi “el-Fedâil” S.1-5 / Hüseyn bin Abdülvehhab “Uyûn el-Mucizât” S.28-32 Müesseset’il A’lemi lil Matbuat 3.Baskı H.1403 Beyrut Bas. / el-Meclisi “Bihâr ’ül Envâr” C.40, S.274-277)

12- Birgün, Sultân-ı Enbiyâ ve Resûl-i müctebânın huzûrlarına üç kişi geldi. Biri hazret-i İbrâhîm aleyhisselâmın kavminden, biri hazret-i Mûsâ aleyhisselâmın kavminden, biri hazret-i Îsâ aleyhisselâmın kavminden idi. “Salevâtullahi aleyhim ve alâ nebiyyinâ.” Hazret-i İbrâhîm kavminden olan kimse ileri gelip, dedi ki: Yâ Muhammed! Bütün Peygamberlerin büyüğü ve efdali benim diyorsun. Nereden bilelim ki, Allahü Sübhânehü ve teâlâ hazretlerinin makbûlüsün. Hazret-i İbrâhîme Allahü teâlâ halîlim demişdir. Resûlullah “sallallâhu aleyhi ve âlihi ve sellem” buyurdu ki: “Allahü Sübhânehü ve teâlâ hazretleri, hazret-i İbrâhîme halîlim dedi ise, bana habîbim demişdir. Kişinin dostumu yakındır, yoksa mahbûbu mu [sevgilisi mi]” O kimse hayrân olup, cevâba kâdir olamadı. Hemen Resûl-i ekremin mubârek cemâline nazar edip, kalpten: “Eşhedü en lâ ilâhe illallah vahdehü lâ şerîkeleh. Ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resûlüh” dedi. Ondan sonra hazret-i Mûsâ kavminden olan kimse ileri gelip, dedi ki, yâ Muhammed! Bütün Peygamberlerden benim mertebem yüksektir. Hepsinin serveri ve sultânı benim, diyorsun. Allahü teâlâ hazretlerinin yanında senin merteben, diğer Enbiyâdan yüksek olduğuna nereden inanalım ki, İşittik ki, Allahü teâlâ , hazret-i Mûsâ’ya kelîmim demiştir. Her zemân onu Tûr-i sînâya çıkarıp, kelâm söyler idi. Hazret-i Fahr-i âlem ve seyyid-i veled-i Âdem “sallallâhu aleyhi ve âlihi ve sellem” buyurdular ki, “Allahü Sübhânehü ve teâlâ, hazret-i Mûsâya ‘Kelîmim’ dedi ise, bana ‘Habîbim’ demiştir. Eğer hazret-i Mûsâyı Tûr-i sînâya çıkardı ise, bana, hazret-i Cebrâîl aleyhisselâmla, Cennet elbiseleri ile burakı donatıp, gökleri, yerleri, arşı ile kürsîyi ve Cennet ve Cehennemi ve kevn-ü mekânı az zemân içinde seyrettirdi. Kabe kavseyn ev ednâ rütbesine varınca, Allahü Teâlâ bana o şekilde ihsânlar ve nihâyetsiz lütuflar eylemiştir ki, hicâbı aramızdan kalkmıştır. Elhamdülillah ki, Allahü Sübhânehü ve teâlâ biz zayıf kullarını o sultânın ümmetinden eyledi. Allahü teâlâ hazretleri bana va’d eyledi ki, benim ümmetimden her kim benim rûh-i pâkime günde yüz kerre Salevât-i şerîfe getirmeyi âdet hâline getirip, terk eylemese, bin kere rahmet eyler. Ve Cennet içinde bin derece verir. Bin günâhı mahvolur. Bin altın sadaka vermişçesine sevap verir.” Ebû Hüreyre ve hazret-i Enes bin Mâlik rivâyet etmişlerdir ki, o kimse de birşey söyleyemeyip, cevâba kâdir olmayıp, Resûlullah “sallallâhu aleyhi ve âlihi ve sellem” hazretlerinin mübârek ayaklarına yüz sürüp, bin zevk ile parmak kaldırıp: “Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resûlüh” dedi. Ondan sonra, hazret-i Îsâ aleyhisselâm kavminden olan, ileri gelip, dedi ki: “Yâ Muhammed! Allahü teâlâ hazretlerine bütün Peygamberlerden yakınım ve sevgiliyim. İlklerin ve sonların seyyidi benim, dersin. Hazret-i Îsâ aleyhisselâmın Rûhullah olduğunu işitmedin mi? Allahü teâlânın emri ile ölüleri diriltirdi.” Fahr-ül kevneyn ve Resûl-i sekaleyn “sallallâhu aleyhi ve âlihi ve sellem” buyurdu ki, “Varın, Alîyi çağırın.” Ashâptan birisi gidip, hazret-i Alîyi çağırdı. Hazret-i Alî geldikden sonra, Resûl-i ekrem hazretleri, o kimseye buyurdu ki: “İmam Ali’ye en eski mezarı git ve göster” O kimse dedi ki: “Falan yerde bir mezâr vardır. Bin yıllık mezârdır.” Hazret-i Habîb-i ekrem “sallallâhu aleyhi ve âlihi ve sellem” buyurdu ki: “Yâ Alî! Var o mezârın üzerine üç kere çağır. Bekle ki, Allahü tebâreke ve teâlâ hazretlerinin emri ile ne zuhûr edecekdir.” Hazret-i Alî “Kerremallahu vechehü” o mezârın üzerine varıp, bir kere “yâ Ya’kûb!” diye çağırdı. Allahü tebâreke ve teâlânın emr-i şerîfi ile mezâr orta yerinden yarıldı. Bir def’a: “yâ Ya’kûb” diye çağırdı. Mezâr açıldı. Bir def’a dahâ “yâ Ya’kûb” diye çağırdı. O sırada mezârın içinden bir nûrânî pîr kalktı. Saçları uzamış. Başından toprağı saça saça ayak üzerine durup, yüksek sesle dedi ki: (Eşhedü en lâ ilâhe illallah vahdehü lâ şerîke leh. Ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve Resûlüh.) Ondan sonra hazret-i Alî ile hazret-i Habîb-i ekremin “sallallâhu aleyhi ve âlihi ve sellem” huzûruna gitdiler. Bu açık mu’cizeyi görmekle çok kâfirler îmâna geldiler. Hazret-i Îsâ “alâ nebiyyinâ ve aleyhisselâm” kavminden olan kimse müslimân oldu.

(Seyyid Eyyub bin Sıddık “Menâkıb-ı Çihâr Yâri Güzîn” 6. Bab, Yirminci Menâkıb)

KAFATASINI DİRİLTMESİ

13- Ammar es-Sâbiti’den: İmam Ali, Kisra kralının sarayında dolaşırken Kisra Kralının tahtına oturduktan sonra Müneccimi çağırdı. Müneccim Dellaf geldikten sonra orada bulunanlarla birlikte sarayı gezmeye başladı. İmam Ali gördüğü her şeyi sanki Kral Kisra döneminde yaşamış gibi anlattı. Bu anlatımıyla İmam Ali herkesi hayrete düşürdü. Sarayda dolaşmaya devam ederlerken bir kafatası bulurlar. İmam Ali orada bulunanlardan leğen getirmelerini söyler. Leğen gelince İmam Ali içine su döker ve kafatasını leğenin içine koymalarını emreder. Kafatasını leğenin içine koyduklarında

İmam Ali kafatasına: “Ey kafatası! Bana haber ver, ben kimim ve sen kimsin?” diye sorar. Kafatası: “Sen Emir’ül Müminin’sin. Vasilerin seyyidisin. İtaat edenlerin imamısın. Zahiren ve batine seni ne kadar muazzam etseler azdır, sen daha muazzamsın. Ben ise Allah’ın kulu ve Emetillah’ın oğlu Kisra Enü Şirevan’ım.” İmam Ali ile beraber Sâbât ehlinden olan bir kavim buradan ayrılıp evlerine gittiler ve ailelerine olanları ve kafatasından duyduklarını anlattılar ve Emir’ül Müminin’de ihtilafa düştüler. Sonra İmam Ali’yi bulup Kimileri onun hakkında Hristiyanların Mesih (İsa) hakkında dediğini ve Abdullah bin Sebe ve arkadaşlarının dediği gibi (Onun İlâh olduğunu) dediler. Halktan bazıları ona: “Eğer bunları hallerine terk edersen insanlar küfre girecektir” İmam Ali onlardan bu söylediklerini duyunca ashabına: “Onlara ne muamele uygulamamı istersiniz?” Dediler ki: “Onları Abdullah bin Seba ve arkadaşlarını yaktığın gibi ateşte yakmanı istiyoruz” İmam Ali onları topladı ve onlara dedi ki: “Bana niye böyle diyorsunuz?” dedi. Dediler ki: “Kafatasının konuşmasını ve sana ne dediğini duyduk. Kafatasının bu şekilde konuşması Allah’tan başkasına caiz değildir, bundan dolayı dediğimizi dedik.” İmam Ali onlara: “Sözünüzden dönün ve Allah’a tövbe edin” dedi.

Onlar: Biz sözümüzden dönmeyeceğiz, bize istediğin muameleyi yap” dediler. Bunun üzerine İmam Ali onların ateşte yakılmasına emir verdi. Ateş hazırlandı ve onları ateşte yaktı. Yandıktan sonra İmam Ali halka: “Onların küllerini havaya uçurun” buyurdu. Halk onların küllerini havaya uçurduktan üç gün sonra Sâbât halkı İmam Ali’nin yanına gelip dediler ki: “Allah Allah Muhammed (saa)’in dinine! Ateşte yaktıkların adamlar eski hallerinden daha güzel bir biçimde evlerine döndüler.” İmam Ali onlara cevaben buyurdu ki: “Ben onları yakıp, siz küllerini havaya uçurmadınız mı?” Onlar: “Evet, öyle oldu” dediler. İmam Ali buyurdu ki: “Ben onları yaktım, Allah da onları diritti”

Bunun üzerine Sâbât halkı şaşırmış halde oradan ayrıldılar.

(Muhaddis en-Nûri ‘Ö.1320 H.’ “Müstedrek’ül Vesâil” C.18, S.168-169 Hadis No: 22410

Müesset-i Âl’il Beyt H.1408 Kum-İran Bas.; Hüseyn bin Abdülvehhâb “Uyûn el-Mucizât” S.20-21 Müesseset’il A’lemi lil Matbuat 3.Baskı H.1403 Beyrut-Lübnan Bas.; Seyyid Haşim el-Behrâni “Medinet’ül Meâciz” C.1, S.90-91 Müesseset’ül Alemi Lil Matbûât H.1423 Beyrut Bas.; İsbât’ül Hüdât C.2, S.491 Hadis No: 320 / et-Tabari “Nevâdir’ül Mucizât” S.22, Hadis No: 5 / es-Seyyid Murtada el-Askeri “Abdullah bin Sebâ” C.2, S.188-189 )

Başka bir rivayette Hz. İmam Ali buyurdu ki: “Ben onları yaktım, sonra onları dirittim”

Hüseyn bin Abdülvehhâb “Uyûn el-Mucizât” S.20-21 Müesseset’il A’lemi lil Matbuat 3.Baskı H.1403 Beyrut-Lübnan Bas./ Ebi Ali el-Hüseyn bin Himâm “Kitab’ül Envar”

RAHİMDE OLANI BİLMESİ

14- Ammar bin Yasir ve Zeyd bin Erkam dediler ki:

Bir Safar ayının 17’si olan Pazartesi günü idi. Hz. Ali ile sohbet ederken müthiş bir ses duyduk. Hz. Ali: “Ey Ammar, bana Zülfikar’ı getir.” Dedi. Ben de hemen getiriverdim. Hz. Ali Zülfikar’ı kılıfından çıkarıp bacaklarının üstüne koydu ve “Ey Ammar, bu gün bütün Küfe halkının gammını gidereceğim, müminin imanı daha da artsın, muhalifin nifakı da daha da artsın. Ey Ammar kapıdakilere bir bak” dedi. Ammar: “Kapıyı açtım ve bir baktım ki, genç bir bayanı deveye bindirip getirmişlerdi. Genç bayan da bağırıp duruyordu. Yalvararak: “Ey yalvaranların kurtarıcısı, ey büyük güç sahibi, ey kemikleri dirilten, ey yardımcısı olmayanların koruyucusu, ben sana teveccüh ettim, senin veline tevessül ettim, Senin Resul’ünün halifesine kasıt ettim. Yüzümü ak eyle ve beni bu ızdıraptan kurtar!” diye yakınıp duruyordu. Bayanla bir birlikte binlerce kişi gelmişti. Onların bir kısmı bayanın lehinde, bir kısmı da aleyhinde idiler. Bayanı deveden indirip mescide getirdiler. Bayan Hz. Ali’nin yanına yaklaşıp dedi ki: “Ey mevlam! Ey çekinenlerin imamı! Senin yanına geldim ve seni kasıt ettim. Bendeki gammı gider, senin buna gücün yeter. Sen şimdiye kadar olan ve Kıyamet gününe kadar olacak her şeyi bilensin.” Bunun üzerine

Hz. Ali Ammar’a dedi ki: “Küfe’lileri çağır ve onlara de ki: Allah’ın, Muhammed’in kardeşine verdiğini görmek isteyen mescide gelsin” Ammar çağırınca mescit bir anda dolup taştı.

Hz. Ali: “Ey Şam halkı! Ne isterseniz sorun” dedi. Anında aralarından ihtiyar birisi ayağa kalkar, selam verir ve “Ey mevlam! Bu bayan benim kızımdır, kendisine Arap kral ve emirlerinden talip oldukları halde beni aşiretimin nezdinde rezil etti. Oysa ben Arapların sayılı eşraflarındanım. Ama ne yazık ki, kızım evimden hamile çıkıp beni rezil etti. Ben İflis’in oğlu Filis’im, içim ateşle yanıyor. Ne yapacağımı şaşırdım” dedi. Hz. Ali, bayana: “Babanın iddia ettiği şey hakkında sen ne diyorsun” dedi. Bayan: “Senin hakkın için ey mevlam, ben masumum, asla ihanet etmiş değilim. Evet karnım büyüyor, ama nedenini ben de bilmiyorum. Ama biliyorum ki bunu benden daha iyi biliyorsun. Ben yalan söylemedim. Ne olur beni kurtar!” der. Bunun üzerine Hz. Ali Zülfikar’ı alır mimbere çıkar ve: Allahu Ekber! “Hak geldi, batıl yıkıldı, batıl zaten yıkılacaktı” (İsra 81) buyurdu ve “Bana Küfe’nin ebesini getirin” dedi. Lebna adındaki Küfe’nin ebesi gelince Hz. Ali ona: “Ey Lebna, seninle insanlar arasında bir perde çek ve şu bayanı muayene et ki hamile olup olmadığını öğren” dedi. Ebe, bayanı muayene eder ve Hz. Ali’ye: “Evet, senin hakkın için ey mevlam! Hamiledir” der. Bunun üzerine Hz. Ali, bayanın babasına: “Sen Şam’ın Asar köyünden değil misin?” diye sorar. Adam: “Evet” der. Hz. Ali ona: “Sizin oralardan biriniz bana şimdi bir parça kar getirebilir mi?” diye sorar. Adam: “Bizim orada kar çoktur, ama getirmemiz imkansızdır!” Der. Hz. Ali: “Şehriniz buradan 250 fersah uzaktır” der. Adam: “Evet! Doğrudur ey mevlam” Bunun üzerine Hz. Ali mübarek elini uzatır ve geri çekince istenilen kadar karla dolu eli görünür. Oradaki insanlar şaşakaldılar. Hayretle birbirlerine bakışıp camiyi gürültüyle doldururlar. Hz. Ali onlara: “Susun!” buyurur. “İsteseydim karı dağlarıyla beraber getirebilirdim” buyurur. Kar parçasını ebeye verir ve “Bayanı al da caminin dışına çıkar, bir eve girin, bayanın altına bir leğen koy ve kar parçasını bayanın mahremi altına koy. Göreceksin içinden 75 derhema ve 2 dank ağırlığında bir alaka düşecektir” buyurur. Ebe, Hz. Ali’nin dediğini yapar ve gerçekten alaka düşer, tartılır. Ağırlığı aynen Hz. Ali’nin dediği gibi çıkar.

Bayan temize çıkınca, Hz. Ali bayanın babasına döner ve: “Ey ebel ğadab! Kızını al ve git. Allah’a yemin olsun ki hayatında hiçbir erkekle ilişkisi olmamıştır. Ancak 10 yaşındayken bir gün girdiği bir suyun içinden kızın içine farkına varmadan bir alaka girip yerleşerek bu duruma gelene kadar karnında büyümüştür” buyurur. O anda kızın babası Hz. Ali’ye: “Tanıklık ederim ki, sen rahimdekileri ve damarlardakini bilensin. Sen dinin kapısı ve direğisin.” Bu mucizeyi gören Küfe’liler Hz. Ali’ye: “Ey Emir’ül Müminin, bizde uzun zamandır yağmur yağmadı, bize rahmet olsun diye dua eder misin? Ey Muhammed’in ilminin varisi!” dediler. Hz. Ali ayağa kalkar ve eliyle göğe işaret eder. Anında yağmur yağmaya başlar. Sular taşınca Küfe halkı Hz.Ali’ye: “Bu kadar bize yeterlidir” dedi. Bunun üzerine Hz. Ali bazı kelimeler söyledi. Yağmur durdu, ardından güneş çıktı. Ali bin Ebi Talib’in faziletinde şüphe edene Allah lanet etsin.

(el-Meclisi “Bihâr ’ül Envâr” C.40, S.277-280 Müesseset’ül Vefa 1404 H Beyrut Bas./ Şâzân bin Cibrîl el-Kummi “el-Fedâil” S.155-158 Dar’ür Radiy 1363 H. Kum Bas. / Hüseyn bin Abdülvehhâb “Uyûn el-Mucizât” S.25-28 Müesseset’il A’lemi lil Matbuat 3.Baskı H.1403 Beyrut Bas. / El-Hatip Şeyh Muhammed Ridâ el-Hakîmi “Selüni kable en Tefkudûni” C.2, S.259-262 / er-Ravda S.32-33 / Yunus Ramadân “Buğyet’üt Tâlib Fi Marifeti Ali Bin Ebi Tâlib” S.311-313; Seyyid Haşim el-Behrâni “Medinet’ül Meâciz” C.1, S.264-266 Müesseset’ül Alemi Lil Matbûât H.1423 Beyrut Bas.)

SUS! EY SELFA’!

15- El Hüseyn bin Ali Deynuri, Muhammed bin el-Hüseyin’den, İbrahim bin Gıyas’tan, Ömer bin Sabit’ten, İbn-i Ebi Habib’ten, el-Haris el-A’var’dan rivayet ederken Hz. Ali, kadılık yaparken yanındaydım. Kocasını şikayet eden bir kadın gelir ve ifadesini verir. Ardından Hz. Ali, kadını haksız bulur. Kadın kabul etmeyip müthiş öfkelenerek “Ey Emir’ül Müminin, bana zulümle hükmettin. Allah bunu mu sana emretti?” deyince Hz. Ali ona: “Sus ey selfa’, ey muhi’, ey karda’, sana hakkıyla hükmettim” buyurdu. Kadın Hz. Ali’den bu sözleri duyunca huzurundan uzaklaştı. Peşinden Hureys oğlu Amru gitti. Ona yetişir ve: “Bayan! Senden acaip hareketler gördüm, Hz. Ali’nin sana söylediği kelimeler nedir ki, sen onlardan hiçbirine cevap veremedin!” der.

Kadın: “Ey Allah’ın kulu, Ali’nin bana söylediklerini bir Allah bilir bir de ben. Ondan uzaklaşmamın sebebi de bana daha büyük şeyler söylemesinden korktuğum içindir.” Amru dedi ki: “Bana bildir, sana neler söyledi?” Kadın dedi ki: “Bana ey selfa’ dedi. Manası ‘sen diğer kadınların adet gördüğü yerden adet görmezsin” Ali yalan söylemedi, doğrudur, ben gerçekten böyleyim. Bana: ey muhi’ dedi. Doğrudur, ben erkeklere eş değilim, kadınlarla görüşürüm. Bana ey karda’ dedi. Doğrudur, ben kocamın evine sadık değilim ve ona bağlı da değilim” dedi. Amru: “Ali bunu nereden bildi, sihirbaz veya kahin midir, sende olan şeyleri sana haber etti. Bu büyük bir ilimdir?” diye sorar. Kadın: “Ey Allah’ın kulu! Ali, asla sihirbaz veya kahin değildir. Ancak nübüvvetin Ehl-i Beyt’indendir. Kendisi Resülullah (saa)’ın vasisi ve varisidir. Kendisi Resulullah’tan gördüğünü insanlara bildirir. O, Allah’ın bu yaratıkları üzerine peygamberimizden sonra onun hüccetidir ” dedi.

Daha sonra Amru meclisine döner. İmam Ali ona: “Ey Amru! Benim sihirbaz olduğumu nasıl düşünebilirsin?” der. Amru: “Affet beni ey Emir’ül Müminin” der. Hz. Ali ona: “Bunun hesabını Allah’a vereceksin” buyurur. Hz. Ali: “Benim mucizelerimi garip görmeyin. Çünkü bu Allah’ın resulüne öğretip resulünün de bana öğretmesindendir. Bildiğiniz gibi Yuşa bin Nun, Hz. Musa’nın vasisi, Asaf bin Berhiya da Hz. Süleyman’ın vasisidir. Yuşa Güneş’i durdurdu. Asaf da Belkıs’ın tahtını bir göz kırpmasıyla getirdiği zaman Asaf, kitabın bir ilmini bildiğini söylediyse, ben onlardan çok daha güçlüyüm. Çünkü kitap ilminin tümü bendedir” buyurdu.

(Hüseyn bin Abdülvehhâb “Uyun el-Mucizât” / Şeyh Müfîd “el-İhtisâs” S.305-306 / Muhammed bin el-Hasan bin Furuh es- Saffâr “Besâir’üd Deracât” S.359-360 / el-Meclisi “Bihâr’ül Envâr” C.41, S.291-293 / El-Hatip Şeyh Muhammed Ridâ el-Hakîmi “Selüni Kable en-Tefkudûni” C.2, S.335-336 Mektebet’is Sadr 1415 Tahran Bas)

(1) İbn-i Kesir “el-Bidaye ven-Nihaye C.6, S.94; el-Kunduzi “Yenabi’ül Mevedde” C.1, S.416

Alıntıdır: http://huseyin.dk/alinin%20mucizeleri.htm

Muaviye ve Yezid’in Lanetlendiğine Delalet eden Ayet ve Hadisler..
________________________________________
ALLAH-u Teala İsra suresi 60. ayette şöyle buyuruyor:

1- “Sana gösterdiğimiz o rüyayı ve Kur’ân’da lanetlenen ağacı, ancak insanları sınamak için meydana getirdik. Biz de onları korkuturuz da, bu onlara, büyük bir azgınlıktan başka bir şey sağlamaz.”

İmam Sa’lebi, imam Fahr-u Razi ve diğer müfessirlerinizin rivayet ettiğine göre Peygamber (s.a.a) rüya aleminde Beni Ümeyye’nin maymunlar şeklinde kendi minberine çıkıp indiğini gördü, Cebrail bunun üzerine mezkur ayeti nazil etti. (Bu ağaçtan kasıt Beni Ümeyye soyudur.)

ALLAH-u Teala, başı Ebu Süfyan ile Muaviye olan Beni Ümeyye’yi lanetlenmiş bir ağaç olarak zikretmiştir; dolayısıyla bu ağacın bir dalı olan Muaviye de mel’undur.

2- MUHAMMED Suresi 22 ve 23. ayetlerde şöyle buyurmaktadır:

“(Ey münafıklar!) Artık iş başına gelir de yeryüzünde bozgunculuk eder ve yakınlarınızı kestirip doğratır mısınız? İşte bunlar, ALLAH’ın kendilerini lanetlediği, sağır kıldığı ve gözlerini kör etmiş olduğu kimselerdir.”

Bu ayet açıkça yeryüzünde fesat çıkaranları ve yakınları kestirip doğrayanları lanetlemektedir. Muaviye’den daha büyük bozgunculuk eden ve yakınları kestirip doğratan kim vardır? Onun hilafeti zamanında çıkardığı fitneler herkesçe bilinmektedir. Ayrıca lanetli olduğunun diğer bir delili de yakınları kestirip doğratmasıdır.

3- Ahzap suresi 57. ayette de şöyle buyuruyor:

“ALLAH ve Resulünü incitenlere ALLAH, dünyada ve ahirette lanet etmiş ve onlar için horlayıcı bir azap hazırlamıştır.”

Şüphesiz Hz. Ali’ye ve Peygamber (s.a.a)’in iki reyhanı Hasan ve Hüseyin’e ve has sahabesi Ammar ve diğerlerine eziyet etmek de Peygamber’e eziyettir. Dolayısıyla bu ayete göre de o mukaddes insanlara eziyet eden Muaviye, dünya ve ahirette lanetlenmiştir.

4- Mümin suresi 52. ayette de şöyle buyurmaktadır:

“O gün zalimlere özür dilemeleri hiçbir fayda sağlamaz. Artık lanet de onlarındır, kötü yurt da onlarındır!”

5- Hud Suresi 18. ayette ise şöyle buyurmaktadır:

“Bilin ki ALLAH’ın laneti zalimlerin üzerinedir!”

6- Araf suresi 44. ayette ise şöyle buyurmaktadır:

“...Ve aralarında bir çağrıcı ALLAH’ın laneti zalimlerin üzerine olsun diye bağırır.”

Zalimler hakkında inen bu ve benzeri ayetler açıkça her zalimin mel’un olduğunu buyurmaktadır. Dost ve yabancı hiç kimse, Muaviye’nin apaçık zulümlerini inkar edemez. Zalim olduğu için de ALLAH’ın lanetine uğramıştır, dolayısıyla ALLAH’ın lanet etmiş olduğu kimseye biz de lanet edebiliriz.

7- Nisa Suresi 93. ayette ise şöyle buyurmaktadır:

“Kim bir mümini kasten öldürürse cezası, içinde ebediyen kalacağı cehennemdir. ALLAH ona gazap etmiş, onu lanetlemiş ve onun için büyük bir azap hazırlamıştır.”

Bu ayet, bir mümini bilerek öldürenin ALLAH’ın lanetine uğradığını ve onun yerinin cehennem olduğunu bildirmektedir. Lütfen insafla söyleyiniz, Muaviye müminleri katletmekte ortak olmamış mı? Hucr bin Adiy ve yedi arkadaşını, onun emriyle katletmediler mi? Abdurrahman bin Hassan el-Ğanzi’yi diri diri mezara gömdürmedi mi?

Nitekim İbn-i Asakir ve Yakub bin Sufyan kendi Tarih’inde ve Beyhaki Delail’de İbn-i Abdurrahman İstiab’da ve İbn-i Esir Kamil’de rivayet etmiş olduğu üzere sahabenin büyüklerinden olan Hucr’u, Muaviye’nin emriyle işkence ederek öldürdüler. Hucr’un tek suçu ise Hz. Ali (a.s)’a lanet etmemek ve ondan olmadığını söylememekti.

Acaba Peygamber (s.a.a)’in büyük torunu ve Ashab-ı Kisa’nın beşincisi olan Hz. Hasan (a.s), müminlerin büyüklerinden ve cennet ehli gençlerin iki efendisinden biri değil miydi? Mes’udi, İbn-i Abdulbirr, Ebu’l- Ferec İsfahani, MUHAMMED bin Sa’d (Tabakat’ta), Sibt bin Cevzi (Tezkire’de) ve diğer birçok büyük alimlerin kendi kitaplarında yazmış olduklarına göre Muaviye, Cude için bir zehir gönderdi ve ona, “Hasan bin Ali’yi öldürecek olursan sana yüz bin dirhem verir ve seni oğlum Yezid’le evlendiririm.” diye vaatte bulundu. Hz. Hasan’ın şahadetinden sonra Muaviye ona yüz bin dirhem verdi, ama oğluyla evlendirmedi.

Hz. Hasan’ın şahadeti, bir müminin katlinden de öte Peygamber (s.a.a)’i üzen bir olaydır. Mezkur iki ayetin açık hükmüne rağmen henüz Muaviye’ye lanet etmekte tereddüt mü ediyorsunuz? Büyük sahabeden olan Ammar da Sıffin’de Muaviye’nin emriyle öldürülmedi mi? ehlisünnettin Büyük alimlerin de ittifak etmiş olduğu üzere Peygamber (s.a.a) Ammar hakkında şöyle buyurmamış mıydı?:

“Ey Ammar, seni baği ve tuğyan ehli bir grup öldürecektir.”

Büyük müminlerden binlerce insanın Muaviye tarafından katledildiğinden şüpheniz mi var? Dinin keskin kılıcı ve temiz yürekli bir mümin olan Malik Eşter de Muaviye’nin emriyle zehirlenmedi mi? Muaviye’nin Mısır’daki iki adamı Amr bin As ve Muaviye bin Hudeyc, Hz. Ali (a.s)’ın Mısır valisi MUHAMMED bin Ebi Bekir’i işkenceyle öldürüp ölmüş eşeğin karnında ateşe vermediler mi? Eğer Muaviye’nin öldürdüğü müminlerin listesini verecek olsam, bir gece değil, kim bilir kaç gece sürer.
__________________
LAİLAHEİLLALLAH, MUHAMMEDEN RASULULLAH, ALİYYENVELİYULLAH

İMAM HÜSEYİN ve ŞEHİTLERE RAHMET, YEZİT ve ZALİMLERE LANET!
- 25/12/2010 - 11:45

“Her Gün Aşura ve Her Yer Kerbela’dır.” İmam Cafer-i Sadık (A.S)

İnsanlık tarihinin kanayan en büyük yarası ve asırlardır dinmeyen acısı, İmam Hüseyin (A.S), Kerbela şehitleri ile tüm şehitlerimizi anmak için, burada toplanmış bulunuyoruz. Bildiğiniz gibi Hz. Hüseyin (A.S); Hz. Muhammed Mustafa (S.A.A)’in göz bebeği, Emirulmuminin Hz. Ali ile Fatıma-ı Zehra’nın ciğer pâresi, cennet gençlerinin efendisi ve masum 12 E. Beyt İmamlarımızın üçüncüsüdür. Kerbela Şehidi İ. Hüseyin, melun Yezid’in emriyle, melun Ömer b. Sad b. Ebi Vakkas komutasında, melun Şimr b. Zilcevşen tarafından 71 aile efradı ve yaranıyla beraber, kundaktaki bebekler de dâhil olmak üzere, tarihin benzerini görmediği, aç - susuz ve en feci bir şekilde, Kerb-u bela çölünde, 10 Muharrem Hicri 61 yılında şehit edilmiştir. İşin en garip tarafı da, Seyyid-i Şüheda İ. Hüseyin (A.S)’ın, müşrikler veya gayr-i müslimler tarafından değil de İslam halifeliğini gasbeden, sözde beş vakit namaz kılan ve her namazında da sözde Hz. Muhammed ve E. Beytine salât-u selam gönderen bir toplum tarafından şehit edilmesidir.

Kur’an-ı Kerimde Yüce Mevlanın tabiriyle lanetlik ağaç olan Emeviler, Aşura gününde kimi şehit ettiler biliyor musunuz? K. Kerimin Dehr Suresinde övülen, Ahzap Suresinin 33. ayetinde mutahhar ve masum kılınan, Şura Suresinin 23. ayetinde sevgi ve itaati farz kılınan, Âl-i İmran Suresinin 61. ayetinde de Necran Hıristiyanlarıyla bizzat Allah tarafından Mübâheleye mazhar olan ve Âl-i Aba beşlisinden biri olan Kerbela Şahı Hz. Hüseyin (A.S)’dan başkası değildir. Hz. Muhammed (S.A.A) Onun hakkında; “şüphesiz ki Hüseyin, hidayet meşalesi ve kurtuluş gemisidir. Hüseyin benden, ben de Hüseyin’denim. Allah’ım! Hasan’la Hüseyn’i seviyorum, sen de Onları sev, Onları sevenleri de sev.” buyurduğu o nuru söndürmek istediler. O melunlar aslında Aşura gününde Bedir’le Uhut savaşında Peygamberimiz (S.A.A) ile yüce İslam dinine karşı savaşan ataları Kureyş putlarının intikamını almak istediler. Dün Ebu Süfyan İslam Peygamberine, Muaviye de İmam Ali’ye kılıç çekip savaştı, bugün de melun şecerenin temsilcisi Yezid zamanını imamı Hz. Hüseyn’e kılıç çekiyor. O öyle bir Hüseyin ki; Peygamberimiz (S.A.A)’in dizinden kaldırmadığı, sevip öpmeğe doyamadığı, mübârek sırtına bindirdiği, namazının secdesinde bile omzuna çıktığında, O inene kadar sırf rahatsız olmasın diye başını secdeden dahi kaldırmadığı ve kendiliğinden inene kadar secdesini uzattığı, kılınan her namazda Allahumme Salli - Bârik dualarıyla kedisine salavat göndermenin dini bir emir olduğu ve mahşer gününde şefaati umulan Şehitler Serdarı İ. Hüseyin (A.S)’dır. Zalimler zahiren görünürde İ. Hüseyn (A.S)’ı öldürdüklerini sandılar, oysa bilmedikleri bir gerçek vardır, o da: “Hüseyinler ölmez ve asla öldürülemezler!” Zira Allah-u Teâlâ, kâfirlerle zalimlerin işine gelmese de nurunu tamamlayacaktır.

Aşura Gününde, İ. Hüseyin (A.S), Yezit’in tüm dünyevi ve şaşaalı tekliflerini geri çevirmiş, Ceddinin gerçek İslam dini için, mukaddes canını, kanını ve aile efradını seve seve feda etmiştir. Şayet bunu yapmasaydı, Emevi saltanatının başındaki melun Yezid’in sayısız rezaletleri dinmiş gibi algılanacak ve gerçek Muhammedi İslam Dini, Süfyaniler tarafından beşiğinde boğulmuş olacaktı. O gün mazlumlar serdarı Hz. Hüseyin (A.S), asırlar boyunca hürriyet aşığı mazlumlara ilham kaynağı olacak şu tarihi sözlerle kıyam etmiş ve melun Yezid’e karşı çıkmıştır: “Onlar bizden zillet mi beklerler, heyhat?! Şüphesiz ki, ben ölümü mutluluk, zalimlerle beraber yaşamayı da alçaklık bilirim! Eğer Ceddim Muhammed’in dini, kanımın akmasından başka bir şeyle ayakta durmayacaksa ey kılıçlar, gelin beni doğrayın!..” İşte görüldüğü gibi Kerbela ekolu, tüm insanlığa adalet, onur, fedakârlık ve zalimlere karşı - ölüm pahasına da olsa - kıyam etmeği öğretmeğe devam edecektir. Nitekim o gün görünürde Hz. Hüseyin yenilip şehit düşmüştü. Oysa gerçekte mazlumlar zalime, azınlık çoğunluğa, iman küfre, kan da kılıca galip gelip zafer kazanmıştır. Onun içindir ki tarihle beraber tüm insanlık, İmam Hüseyin ve şehitleri daima selam ve rahmetle, Yezit ve zalimleri de nefret ve lanetle, kıyamete kadar anmaya devam

ÜÇ NUR-6666 AYET
( Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın )

Şiirin Hikayesi

Uğur Kepekçi
21 Kasım 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
Ehl-i Beyt'e kimler karşıdır?

Asırlardır Ehl-i Beyt üzerinde oynanan oyunlar neticesinde hidayet yolundan sapmalar olmuş, netice olarak da görünen sonuç meydana çıkmıştır. Dünya kan gölüne dönmüş, kimse yarınlarından emin ve mutlu değil; iman ve ahlak bunalımı hat safhaya çıkmış vaziyettedir.

Ehl-i Beyt’e tabi olmadan zaten bundan başka bir sonuç çıkacağını beklemek boş bir hayaldir.

Sapıklıktan ve azaptan kurtulmanın yolu olarak Ehl-i Beyt’in tarif edildiği şu iki hadisi şerif bile ne demek istediğimizi anlatmaya yeter kanaatindeyim.

Peygamberimiz (s.a.a.) Veda Hutbesinde sapıklıktan kurtulmanın yolunu şöylece tarif etmiştir:

“Size iki emanet bırakıyorum. Onlara yapışırsanız asla sapıtmazsınız. Bunlardan biri, Allah’ın yüce kitabı Kur’an-ı Kerim, diğeri ise Ehl-i Beytim, ıtretimdir” buyuruyor. (Müslim, Sahih, Fedail’us-Sahabe, 36; Darimî, Sünen, II/431-432; Ahmed b. Hanbel, Müsned, III/14, 26, 59)

Diğer bir hadisi şerifte de Resulüllah(s.a.a.) buyurdu: “Benim Ehl-i Beyt’imin sizin içinizdeki misali, Hz. Nuh’un kavmi içerisindeki Hz. Nuh’un gemisi gibidir. Kim gemiye binerse necat bulur, kim binmezse helak olur.” (Suyuti, Tefsir-i Hulafa, s.573; Taberani, Mu’cem’ül Kebir, s. 78)

Bu konuda herhangi bir gaflete düşmemesi için tekrar tekrar Müslümanlar uyarılmıştır. Sevmek ve tabi olmak kişinin nefsi tercihine bırakılmamış; Ehl-i Beytin sevilmesi, imanın gereği olarak gerek ayetle gerek hadisle emir buyurulmuştur.

Ehl-i Beyt’in sevilmesi hakkında yüce Kitabımızda şu emir mevcuttur:

“(Ey Peygamber! Müslümanlara) De ki: Sizden tebliğime karşılık bir ücret istemiyorum; istediğim, ancak yakınlarıma (Ehl-i Beytime) sevgidir.” (Şûra Suresi: 23)

Âlemlere Rahmet Hazreti Muhammed(s.a.a.) bir hadislerinde de Ehl- i Beyti sevmemizi emir buyurdular; “Nimetleriyle sizi beslediği için Allah’ı sevin. Beni de Allah sevgisi için sevin. Ehl-i Beytimi de benim sevgim için sevin.” (Tirmizi, Menakıb, (3792)

Ehl-i Beyt’in önemini, genel karakterini, faziletlerini, birçok yazımızda dile getirdik. Meselenin iyice anlaşılması için kurtuluş adresini kaybeden Ehl-i Beyt karşıtlarının genel mantığına da temas etmek gerekmektedir.

Ehl-i Beyt karşıtlığının başlangıç noktası akıl tutulmasıyla başlamıştır. Peygamberle birlikte olduklarında Vahyin ışığıyla yolunu bulanlar, bu ışıktan mahrum kalınca kendi idraklerine kapılarak akıl tutulması yaşamışlardır.

Akıl tutulmasıyla başlayan süreç, adım adım daha kötü sonuçların doğmasına kapı aralamıştır.

Ehl-i Beyt karşıtları, nefisleriyle baş başa kalınca verilen sözü unuttular. Nefislerinin tercihi ilahi hükümlerin önüne geçince de ilahi sapma başladı. İlahi rehber olan Ehl-i Beyt saf dışı bırakılınca şeytan ve nefislerine uyunca da akıl almaz yanlışlar yaptılar. Peygamberimizin rıhletiyle başlayan bu süreç; İmam Ali (a.s.)’ın hakkının gaspına, çilesine, şehadetine; daha sonra da Onun evlatlarının şehadetine ve kıyamete kadar yaşanacak olan Ehl-i Beyti sevenlerin kıyımına giden yolun başlamasını doğurmuştur.

Ehl-i Beyt karşıtlarının genel karakterinde; ahde vefasızlık, emanete ihanet, sevgiden mahrum olmak vardır. Dünya menfaati, makam, mevki ve şöhret için her türlü hilebazlığa ve kötülüğe başvurmak vardır. Allah’ın ve Resulünün emirlerine isyan vardır. Saltanatları uğruna; arkadaş, evlat ve kardeş katline cevaz vardır. Elde etmek istediği şeyler için peygamber evlatlarını dahi hunharca katletmek vardır. Bundan dolayıdır ki Ehl-i Beyt karşıtları, şerli insanlardır. Allah (c.c.) onların şerrinden cümlemizi korusun. Âmin.






Asırlardır can yakar, Yezitler hep kör bakar
Farz olanı tanımaz, tanımaza şilt takar
Sahabe dost demektir; (SAV) Resul kanı akıtmaz
Ayet, hadis, sure var, Allah’a doğru akar.

Yüzlercesi Ali’ye, binlerce ayet (6666) indi
Cebrail (AS) secde etti, İslam en iyi dindi
Âli Muhammed getir, sonra katlet soyunu
Farzı yok say ve dışla; Yezit bu yüzden hindi..!

Şeytan bir baş melekti; Allah’a karşı geldi
Lanetlendi bu yüzden, hep aklımızı çeldi
Allah(CC) ile (SAV) Muhammed, emir verdi bizlere
İmamet farz kılındı, Ali nurlu tek-eldi.

Müslüman olmak zordur; Allah’ı seveceksin
Ehl-i Beyt dostu olup, Yezid’e söveceksin
Lanetler edeceksin, lanetli şeytanlara
Allah-Muhammed-Ali; "Üç Nur" dur, öveceksin..!

"GERÇEK MÜSLÜMAN VAR, SAHTE MÜSLÜMAN VAR..!"

"O HALDE GERÇEK MÜSLÜMAN KİMDİR?" O HALDE; VERİLEN CEVAP, RESİMLERE BAKIP (37 ADET RESİM VAR) CEVAPLAYIN VE KENDİNİZİ DEV AYNADA GÖRÜN!!!

1-ALEVİ NE DEMEKTİR?
2-SÜNNİ NE DEMEKTİR?
3-ALLAH'IN TÜM EMİRLERİNE UYAN KİMLERDİR?
4-(CC) ALLAH'IN (SAV) PEYGAMBERİ'Nİ EN ÇOK KİMLER SEVİYOR?
5-GADİR-İ HUM HUTBESİ NEDİR, FARZ MIDIR?
6-GADİR-İ HUM FARZ İSE FARZIN DIŞINA ÇIKANLAR KİMLERDİR?
7-120.000 SAHEBE VARKEN, KAÇ TANESİ ALLAH'IN EMRİNE UYMADI?
8-EHL-İ BEYT DOSTLARI KİMLERDİR?
9-EHL-İ BEYT DÜŞMANLARI KİMLERDİR?
10-DİNDAR İLE DİNCİ KİMLERE DENİR?
11-ALİ'SİZ İSLAM VAR MIDIR?
12-(SAV) PEYGAMBER ZAMANINDA CAMİ VAR MIYDI?
13-ŞEYTANA LANET FARZ MIDIR?
14-MUAVİYE VE YEZİİT'E LANET ŞEYTANA BENZER FARZ MIDIR?
15-( SAV) PEYGAMBERİMİZİN SEVDİKLERİNİ SEVENLER KİMLERDİR?
16-(SAV) PEYGAMBERİMİZİN SEVDİKLERİNİ SEVMEYENLER KİMLERDİR?
17-EHL-İ BEYT'E CAMİLERDE 84 YIL 1001 AY KÜFREDENLER KİMLERDİR?
18-HZ. ALİ, AYETLERİN İNİŞ SIRASINA KUR'AN YAZDI, REDDEDEN KİMDİ?
19-EHL-İ SÜNNET EHL-İ BEYT' MİDİR
20-İMAMET DIŞINDA İMAM OLUR MU?
21- İMAM HANEFİ NEREDE YETİŞTİRİLDİ?
22-İMAM ŞAFİ NEREDE YETİŞTİ?
23-İMAM HANEFİ'Yİ ZİNDANDA İŞKENCE İLE KİM ÖLDÜRDÜ?
24-İMAM ŞAFİ'Yİ KİMLER ÖLDÜRDÜ?
25-EYYÜP EL ENSARİ (EYYÜP CAMİİ) HZ. ALİ ŞİASI MIYDI?
26-(SAV) HZ. MUHAMMED'İ KİM ZEHİRLEDİ?
27-HZ. HASAN'I KİM ZEHİRLEDİ?
28- ADIN ALLH (CC) NİN VERDİĞİ HZ.HÜSEYİN'İ KİM KATLETTİ?
29-SEKİNE (İMAM ALİ) DUASI KUR'AN'DA VAR MIDIR?
30-HZ. FATİMA'YI İLK ÖNCE EBUBEKİR İLE ÖMER İSTEDİ Mİ?
31-HZ. ALİ ÖLDÜRÜLDÜKTEN SONRA ŞÜKÜR SECDESİNE KİM YATTI?
32- (SAV) PEYGAMBERİN SEVDİKLERİ SEVMEYENLER MÜSLÜMAN MI?
33- VESİLESİZ İSLAM OLUR MU?
34- ŞEFAAT YETKİSİ EHL-İ BEYT'E MİDİR?
35-ALİ TARAFTARI OLDUKLARI İÇİN ALEVİLERİ KATLADENLER KİMLERDİR?
36-ALİ AŞIKLARI OLDUKLARI İÇİN ŞAİ'NIN KESTİĞİNİ YEMEYEN İSLAM'MI?
37-İMAMSIZ VE İMAM ALİ'SİZ CAMEATLER KİMLERDİR?
38-İMAM ALİ EN BÜYÜK BENZERİ YANİ SÜNNET EHLİ MİDİR?
39- İSLAM DA SALATANAT VAR MIDIR?
40-İSLAM DA İÇKİ İÇMEK VAR MIDIR?
41-MUAVİYE VE YEZİT KİMLERİM HALİFESİDİR?
42-HZ. FATİMA'Yİ ÖLDÜRTEN KİMDİR?
43-KERBELA VE KATİLLERİ MÜSLÜMA MIDIR?
44-KABE'Yİ MANCINIKLA YIKTIRAN YEZİD NAMAZ KILDIRDI MI?
45-AYETLER VARKEN, BİR KISMINI TANIMAYAN MÜSLİMAN MI?
46-KABE'DE DOĞAN TEK NUR KİMDİR?
47-(SAV) PEYGAMBERİ YATAĞIAN YATIP KORUYAN KİMDİR?
48- EZAN DUASINDAKİ VESİLE KİMDİR?
49-KAFİRUN SURESİNDEKİ İSLAMIN TATAMI KİMDİR?
50-ÂLİ MUHAMMED VE ÂLİ İBRAHİM AYNI SOY DEĞİL MİDİR?
51-GADİR-İ HUM FARZ İKEN, BAŞKA TÜRLÜ HALİFELİK CAİZ MİDİR?
52-12 İMAM SOYUNDAN GELMEYENLER İMAM SAYILR MI?
53- HZ. ALİ HİÇ İÇKİ İÇTİ Mİ?
54-12 İMAM İÇKİ İŞTİ Mİ?
55-İÇKİ Yİ İLK YASAKLAYAN HZ. ALİ DEĞİL Mİ?
56- DİNDAR İLE DİNCİ ARASINDAKİ FARK NEDİR?
57-ORUÇ TUTAN İLE ORUÇÇU ARASINDAKİ FARK NEDİR?
58-NAMAZ KILAN İLE NAMAZCI RASINDAKİ FARK NEDİR?
59-ALİ SEVİP İÇKİ İÇMEK DOĞRU MUDUR?
60-ALİ'Yİ SEVİP ALEVİLİK YAPMAMAK DOĞRU MUDUR?
61-KURBAN ETİ İLE İÇKİ İÇMEK DOĞRU MUDUR?
62-İÇKİ KUR'AN'DA MEKRUH YAZARKEN HARAM MIDIR?
63-KUR'AN-I KERİM'DE MESCİT Mİ CAMİ Mİ YAZILIDIR?
64-KUR'AN-ı KERİM'DE İBADET Mİ NAMAZ MI YAZIYOR?
65-KUR'AN-I KERİM'DE BESMELSİZ BAŞLAYAN SURE VAR MI?
66-ALLAH'IN ADIYLA TEKBİR GETİRİP KATLİAM YAPANLAR MÜSLÜMAN MI?
67-GAYRİ MÜSLÜMLERE HİZMET EDENLERİN NAMAZI MAKBUL MÜ?
VB..!!!
ALLAH İÇİN DOĞRUYU YAZINIZ VE YAPILAN HAKSIZLIKLARA DUYARSIZ KALMAYINIZ...!!!

"YEZİT’TİR ADAM OLMAZ..!"
( Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın )

Şiirin Hikayesi

Prof. Dr. Haydar Baş
6 Kasım 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
Hz. Hüseyin'in yüzüne bakabilmek

Elini kaldırıp yine Rabia işareti yaptı Sayın Başbakan. Ve ekledi, "Maalesef insanlık Kerbela’yı Hz. Hüseyin’i anlayamamıştır."

Rabia işaretinin, zulmün karşısında direnişi gösterdiği iddia edilse de baş parmağın içeri alınıp dört parmağın gösterilmesi ile ortaya çıkan bu şekil, dört halife döneminden sonraki Emevi devletini anlatır.

Emevi zihniyeti ise, Resulullah’ın “oğlum” dediği İmam Hüseyin Efendimizi, Allah’ın rızasını kazanacaklar umudu ile kandırdığı Müslümanlara öldürten zihniyettir.

Hakkın batıl ile örtüldüğü, yanlışın yalanlar ile gizlendiği dönemler gördü İslam tarihi.

Gadir-i Hum günü hilafeti ilan edilen, 120 bin sahabenin duyduğu vasi tayininin 3 ay sonra unutulmasına şahit oldu.

Resulullah’ın Ehl-i Beyt’im dediği, Hz. Fatıma’nın Hz. Ali’nin, Hz. Hasan’ın ve Hz. Hüseyin’in ümmetin nazarında yok sayıldığı günlerden geçti.

İşte, İmam Ali Efendimizin velayetinin unutturulması bir Emevi zihniyetidir.

İşte, Ehl-i Beyt’in gizlenmesi bir Emevi zihniyetidir.

İşte, camilerden Hz. Ali’ye küfredilmesi bir Emevi zihniyetidir. Ve masum imamları koltuk elden gidecek kaygısı ile hapislerde süründüren, can endişesi içinde yaşatan da bir Emevi zihniyetidir.

Hz. Hüseyin Efendimizi, 70’e yakın ok ve kılıç darbesi ile şehit ettikten sonra, O’nun mübarek vücudunu çırılçıplak bırakan, başını gövdesinden ayıran, mızrağa takan ve bedenini atlara çiğneten de Emevi zihniyetidir.

Dini, halifelik koltuğu uğruna kullanan zihniyetin ta kendisidir, Emeviler.

Sayın Başbakan bu Emevi zihniyetini hatırlatan işareti yaparken, mazlumun yanında olmazsa Hz. Hüseyin’in yüzüne bakamayacağından bahsetti. Üstelik kadrosundakiler, “Biz Yezid’in yanındayız” derken…

Hz. Hüseyin’den bahsederken dahi, O’nu katledenlerin işaretini yaparken nasıl samimi bulunabilir?

Evet, Hz. Hüseyin mazlumdu. Çünkü 72 yareni ile çıktığı yolculukta, öleceğini bile bile Yezid’in 30 bin kişilik ordusu ile savaşmış, kanını yanlışları ikaz için esirgememiştir.

Üstelik O’nun kanı, sadece Yezid gibi din ile alakası olmayan bir kişinin iktidarına kıyam değil, Sakife ile başlayan sapmayı durdurmanın tek yolu olmuştur.

Şahadete yürüyeceği günün sabahında karşısındaki Yezid ordusuna bir konuşma ile Ehl-i Beyt’in önemini ve onlara itaati anlatmıştır.

Bu konuşmanın netice vermeyeceğini gören İmam şu duayı buyurmuştur:

"Allah’ım! Biz Peygamberin (sav) Ehl-i Beyt’i, O'nun torunları ve yakınlarıyız. Allah’ım! Bize zulmeden ve hakkımızı gasp eden kimseleri zelil ve mahvet." (Maktel-i Harezmi, c.1, sayfa 249)

Mazlum olan hakkı gasp edilen Ehl-i Beyt’tir.

Bugünün mazlumları da tek suçları Hz. Ali’yi, Hz. Fatıma’yı, Hz. Hasan’ı ve Hz. Hüseyin’i sevmek olan Alevi kardeşlerimizdir.

Çünkü onlar tarihte Emevi zihniyetinin devamı olan çevrelerce, haklarından mahrum edildiler, sürgün edildiler ve katliamlara tabi tutuldular.

İslam âleminin yumuşak karnı Şii-Sünni ayrılığı gündem edildikçe, Müslüman dünya kendini kendi kanında boğmaya mahkûm edildi. Sivas, Çorum ve Maraş katliamları halen hafızalardadır.

İmam Hüseyin’i şehit edenlerle, O’nun izinden gidenlere eziyet edenlerin bizce farkı yoktur. Hz. Hüseyin’in yüzüne bakabilmek, işte bu acı akıbetin devamını günümüzde yaşayan kardeşlerimize sahip çıkmakla olabilir.

Azınlıkların mabetlerini ibadethane kabul ederken, Alevilerin Cemevini bu dairenin dışında bırakmak, onlara yaklaşımda samimi bulunmamaktadır.

Ya da 3’üncü köprünün adını Alevi kıyımı yapan Yavuz’un adını koymak…

Açıklanan beyanlar yapılanları, Alevileri kimliğinden uzaklaştırıp, asimile etmek olarak değerlendirilmiştir.

Hz. Hüseyin Efendimizin yüzüne bakabilmek, Ehl-i Beyt’i sevmekle ve Ehl-i Beyt’i sevenlere sahip çıkmakla olabilir.

Bu sahip çıkış kendini icraatlar ile onlara haklarını vermekle, öteki değil, bizden muamelesi yapmakla gösterecektir.

Hz. Hüseyin’in yüzüne de ancak bu şekilde bakılabilir…

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Prof. Dr. Haydar Baş
31 Ekim 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
Suriye Turnusolu

Suriye işgalinin Rusya’nın devreye girmesi ile engellenmesi ve işgalin barışa giden sürece dönüşmesi, bu ülkeyi bir turnusola çevirdi. Suriye’de meşru hükümetin, demokrasi adına alaşağı edilmesini isteyenler savaşın ve işgalin; halkının arkasında olduğu “Esad kalsın” diyenler ise barışın tarafı oldular. Bu açıdan bakıldığında Rusya dünyadaki barışın, ABD ve İsrail de savaşın aktörleri. ABD ve İsrail, dünyaya kan, gözyaşı ve ölüm getirirken; Rusya ise dünya devletlerini ve halklarını barışa ve onun devamına davet etmektedir.

Cenevre - 2’nin yapılmasına karşı çıkan 19 isyancı grup, İngiltere’nin başkenti Londra’daki sözcüleri aracılığı ile yaptıkları açıklamada konferansı ‘komplo’ olarak nitelediler.

Londra’dan yapılan bu sesleniş, muhaliflere ABD ve İsrail’in açık desteğine İngiltere’yi de ekledi. Barışı sabote eden kapitalist düzenin tek derdinin ülkelerin kaynaklarını ele geçirmek olduğu bilinen bir hakikattir. Kapitalizmin kuralları devam ettikçe, sömürü devam edecektir.

Londra’da muhaliflerle buluşan ABD Dışişleri Bakanı Kerry’nin Foreign Policy dergisinde kaleme aldığı makalede, “Suriyeliler bana savaşla alakası olmayan sivillerin açlıktan sokakta yakaladıkları kedi ve köpekleri yemek zorunda kaldıklarını söylediler. Dünya oturup masumların ölmesine seyirci kalamaz” beyanı, kapitalizmin sömürü zihniyeti dikkate alındığında tıpkı insan hakları gibi amaca ulaşmak için kullanılan göz boyama araçlarından başka bir şey değildir. Siz hem işgalin mimarı olacaksınız, hem de işgal sırasında açlıktan köpek yiyenlere acıyacak, ölümlere izin vermeyeceğiz diyeceksiniz.

Bu mantık, ölümler bitsin diyorsanız, Esad gitsin, işgali tamamlayalım, demekten başka bir mana taşımamaktadır. Putin’in özellikle İslam coğrafyasında yaşanan sömürüye karşın, “Rusya’nın İslam dünyasını bölüp - parçalama ve haritasını yeniden çizme gibi bir düşüncesi yoktur” şeklindeki açıklaması, Rusya’nın barış konusundaki samimiyetini göstermektedir.

Suriye, süper güç vasfını her geçen gün kaybeden ABD’nin karşısında güçlenen ve yeni süper güç olarak ilan edilen Rusya’nın dünya siyasetine bakış farkını ortaya koymuştur.

Barış savaşı yenmiştir…

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

İsyancılar çocuklara musallat oldu
27 Kasım 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ 00:08 tsi
İsyancılar çocuklara musallat oldu Suriye’de dış destekli isyanın bedelini çocuklar da ağır şekilde ödüyor. Şimdiye kadar 11 bin 500 çocuk hayatını kaybetti. İsyancılar cepheye sürmek istedikleri 13-17 yaşları arasındaki çocukları kendileri ya da aileleri karşı çıkınca infaz ediyor


RECEP BAHAR / HABER MERKEZİ

Rusya’nın Suriye’de akan kanı ve ülkedeki yıkımı sonlandırmak için 6 aydır yoğun şekilde yürüttüğü diplomasi sonunda netice verdi. Moskova’nın olağanüstü çabasıyla başlatılan Cenevre 2 süreci 22 Ocak 2014’te Beşar Esad yönetimi ile isyancıları aynı toplantıda İsviçre’nin Cenevre kentinde Birleşmiş Milletler’in şemsiyesi altında bir araya getirecek. Bununla birlikte Suriye’yi 32.5 aydır viraneye çeviren dış destekli isyanın faturası da gittikçe ağırlaşıyor. Ülkede bir taraftan 105 milyar dolarlık maddi hasar oluşurken, öte yandan ülkenin geleceği çocuklar ve gençler de ciddi darbe alıyor.

Karşı çıkan infaz ediliyor

Suriye’de araştırmalara göre şu ana kadar 11 bin 500 çocuk öldürüldü. Bu çocukların önemli bir bölümü infaz edildi ya da işkenceyle hayatlarına son verildi. Raporlara göre 764 çocuk isyancılar tarafından infaz edildi. 112 çocuk ise işkence sonucu hayatını yitirdi.

Ülkede en fazla 13-17 yaş arası çocuklar ve gençler hedef oluyor. Suriye’de faaliyet gösteren binden fazla terör örgütü, eleman ihtiyaçlarının bir bölümünü Avrupa ve Libya, Moritanya, Cezayir, Afganistan gibi ülkelerden temin ederken, kendi saflarını Suriyeli gençlerle de takviye etmek istiyorlar. Suriye halkından destek bulamayan bu terör yapıları, 13-17 yaşları arasındaki çocukları ve gençleri ailelerinden istiyor. Aileler teklife karşı çıkınca infaz süreci başlıyor.. Terör yapılanmaları, aile bireylerinin yanı sıra kendilerine katılmak istemeyen çocukları ve körpe gençleri infaz ederek Suriye vatandaşlarına dehşet saçıyor. İsyancılar saflarına kattıkları çocukları ise ön cephede savaşa sürüyor. Bu çocuklar çatışmalarda hayatlarını yitirdiğinde ise “Esad yönetimi çocukları öldürüyor” şeklinde propaganda yapıyorlar.


Bir kişi kişiliktir; düşünceleri vardır
Kimininki çok geniş, kimininki çok dardır
Genel çerçevesinde, genel zeka ölçüdür
Cahil aydını sevmez, halbuki namus ardır.

Us felsefesi tektir, iki felsefe yoktur
Çift kişilikli her kul, yayda zehirli oktur
İki kişiliği var; kendisi bunu bilmez
Bazen ateist olur, bazen de dindar, çoktur.

Cahil ile dost olma, zamanından tez solma
Saf temiz kalp görürsen, adamı sakın yolma
"Hem Allah Var Hem de Yok..!", diyen çok zararlıdır
Böylesi art niyettir; uzak dur yakın olma.

Allah’ sız bir kişilik, özde Alevi (Sünni) olmaz
Ya öyle ya böyledir; şarj et, kalp iman dolmaz
Mümkünse bir ışık ol, istiyorsa aydınlat
Bilerek yapıyorsa; "Yezit’ tir adam olmaz..!"

S.A. KARDEŞ,
SURİYE'DE DEVLET BAŞKANI EHL-İ BEYT BEŞAR ESAD
YARDIMCILARI SÜNNİ
GENELKURMAY BAŞKANI SÜNNİ
BAŞBAKAN SÜNNİ
DİYANET İŞLERİ BAŞKANI SÜNNİ (BAŞKANLIK HANEFİ ÇATISI)
HÜKÜMET SÖZCÜSÜ SÜNNİ

SÜNNİ NE DEMEKTİR BİLİYOR MUSUN? BİLMEN GEREKİR AMA YİNE YAZAYIM: SÜNNİ DEMEK, (SAV) PEYGAMBERİMİZİN SEVDİĞİNİ SEVMEK SEVMEDİĞİNİNE DÜŞAM OLMAK(YAPTIĞINI YAPMAYA ÇALIŞMAK, YASAKLADIĞINI DA YAPMAMAKTIR). BU DURUMDA SEVDİKLERİNİ ÖLDÜRENLER NE OLUR? ?? AYRICA İMAM HANEFİ VE İMAM ŞAFİ SÜNNİLİĞİN KURUCULARIDIR; SÜNNİLİK (SAV) HZ. MUHAMMED'İN VEFATINDAN 200 YIL SONRA KURULMUŞSA ALEVİLİK GADİRİ HUM HUTBESİ İLE DOĞDU VE (SAV PAYGAMBERİMİZ ZAMANINDA VARDI) VE SONSUZA DEK DEVAM EDECEK..!

"BURASI ÇOOOOKKKK ÖNEMLİİİİİ..!!!; İMAM HANEFİ İLE İMAM ŞAFİ 12 İMAMLARIN YANINDA YETİŞTİ (BU YÜZDEN İMAM UNVANI TAŞIR) VE GADİR-İ HUM HUTBES'Nİ İNKAR ETMEDİKLERİ İÇİN ÖLDÜRÜLDÜLER; ÖZELLİKLE İMAM HENEFİ, ALLAH'IN FARZ KILDIĞI İMAMETİN BAŞI İMAM ALİ ŞİASI OLDUĞU İÇİN YEZİT EMEVİLER TARAFINDAN ZİNDANDA İŞKENCE İLE ÖLDÜRÜLDÜ; HEM AYRICA EHL-İ SÜNNET EHL-İ BEYT'TİR VE HEPSİ EMEVİLERCE ŞEHİT EDİLMİŞTİR..! GADİR-İ HUM HUTBESİ İLE DİN KEMALE ERMİŞTİR, BUNU TEBLİĞ ETMESEYDİ PEYGAMBERLİĞİ BİLE TEHLİKEDEYDİ (SAV) PEYGAMBERİMİZİN..!" GERÇEK BİR SÜNNİ İSEN MUTLAKA İMAM ALİ'Yİ SEVMEK ZORUNDASIN; BEN İM YAZDIĞIM YAZILARI OKURSAN SEVİNİRİM Kİ AYRIM YAPMAK YOK BİZLERDE..!




YEZİD PİS BİR ŞEYTANDIR

Şiirin Hikayesi

Prof. Dr. Haydar Baş
1 Ağustos 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
İmam Muhammed Mehdi

Bugünkü yazımızda yeni kaleme aldığımız, “İmam Hasan el Askeri ve İmam Muhammed Mehdi” eserimizden Hz. Mehdi (as) hakkında bilgi verelim istedik.
Hamse-i Âli Aba hadisinde belirtilen beş kişi Ehl-i Beyt’tir. Başta Resul-i Ekrem Efendimiz, Hz. Fatıma Annemiz, İmam Ali Efendimiz, İmam Hasan ve İmam Hüseyin efendilerimiz… Hz. Peygamber (sav), “Ehl-i Beyt’im Nuh’un gemisi gibidir, ona binen kurtulur” buyuruyor.
Pak Ehl-i Beyt neslinden ise, kıyamete kadar ümmete önder olacak imamlar gelmiştir.
Resûlullah (sav), Ehl-i Beyt soyundan gelecek imamların isimlerini tek tek buyurmuştur:
Hz. Peygamberin Miraç Günü yaşadıkları ile ilgili uzun bir hadiste şöyle rivayet edilir:
“Ey Muhammed! Onları görmek ister misin? Dedim ki, evet ey Rabbim.”
Bana buyurdu ki: ‘Arşın sağ tarafına bak.’
Bakınca Ali, Fatıma, Hasan, Hüseyin, Ali b. Hüseyin, Muhammed b. Ali, Cafer b. Muhammed, Musa b. Cafer, Ali b. Musa Muhammed b. Ali, Ali b. Muhammed, Hasan b. Ali ve Muhammed Mehdi b. Hasan’ı gördüm. O, onların içinde inci gibi parlayan yıldız gibiydi. Buyurdu ki, Ey Muhammed! Onlar benim kullarıma olan hüccetlerimdir. Onlar senin vasilerindir. Onlardan Mehdi, düşmanlarımdan intikam alacak ve dostlarımı sevindirecektir.”
Abdullah b. Abbas’tan, Resulullâh (sav) şöyle buyurdu: “Ben peygamberlerin efendisiyim. Ali b. Talib de vasilerin efendisidir. Benden sonra on iki vasim vardır. İlki Ali b. Ebu Talib, sonuncusu ise Mehdi’dir.”
Ve Mehdi (as), hadisteki beyanla, Hz. Fatıma’nın neslindendir.
Hz. Hüseyin (as) soyundandır.
Hz. Mehdi’nin (as) bir gaybet dönemi vardır. Allah Resulü (sav), “Benim evlatlarımdan olan kaim Mehdi bir ahd üzere gizlenecektir. O dönemde insanların çoğu ‘Allah’ın Âl-i Muhammed’e ihtiyacı yoktur’ diyecektir. Bir kısmı da onun doğumunda şüphe edecektir. Öyleyse kim gaybet zamanını görürse dinini korusun” demiştir. Gaybetin biri kısa diğeri uzun iki dönemi olduğu hadislerde beyan edilmiştir.
Hz. Mehdi’nin döneminin özellikleri hadislerde yeryüzüne adaletin ve eşitliğin geldiği, bereket vesilesi bir dönem olarak verilir.
“Ebu Said el Hudri, Resulullâh’tan (sav) şöyle nakleder: “Yeryüzü zulüm ve haksızlıkla dolmadıkça kıyamet kopmaz.” Sonra buyurdu ki: “Benim ıtretimden (Ehl-i Beyt’imden) bir adam zuhur edecek, yeryüzü zulüm ve haksızlıkla dolduğu gibi onu adalet ve eşitlikle dolduracaktır.”
Resulullâh (sav) şöyle buyurdu: “Ümmetimin sonunda mehdi zuhur edecek. Allah O’na yağmurunu gönderecek ve yeryüzü mahsullerini çıkaracak. Malı sahih olarak verecek, hayvanlar çoğalacak, ümmet yücelecek ve o yedi veya sekiz yıl yaşayacaktır.”
Hz. Mehdi’nin geleceği dönemle ilgili bir hadis de şöyledir: “Taberani, Avf b. Malik’ten Resulullâh’ın (sav) şöyle buyurduğunu aktarır: “Çok karanlık ve dehşetli bir fitne gelecek ve onu diğer fitneler izleyecek. Sonunda benim Ehl-i Beyt’imden Mehdi denilen biri çıkacak. Eğer onu görürsen O’na tabi ol, böylece hidayete erenlerden olursun.”
Allah, Ehl-i Beyt’in şefaatlerinden ayırmasın.


Ezeli ve ebedi, her hakikat kesindir
Farz mutlak bir kavramdır, ruhu besler besindir
Tartışmak çok günahtır, tartışan kul şeytandır
Allah kelamı ise, hem mutlak hem esindir.

O mutlak yaradandır, tartışamaz kul kişi
Kur’an-ı Kerim gibi, din iman Allah işi
Farz kıldığı her kelam, seçimlik söz değildir
Sakın unutma kardeş, her Yezid öder fişi.

İslamiyet güzeldir, hem de en güzelinden
(SAV) Peygamber ile soyu, nurdur en özelinden
İmamet Allah emri, İmam başı Ali’dir
Namazda vesiledir, öz ile söz-elinden.

Yezid pis bir şeytandır, tıpkı atası gibi
Sapıktır ve kafirdir, pek karanlıktır dibi
Peşinden gidenler var, lanet olsun tümüne
Lanet etmeyen varsa, lanettir Yezid gibi.

"YÜCE YARADAN ALLAH(cc), İMAMET İLE KUR’AN-I KERİM’İ FARZ KILDIĞI GİBİ, YİNE ALLAH KELAMI OLAN KUR’AN-I KERİM’DE, YEZİT VE YEZİT SOYUNU CENNET KAÇKINI ŞEYTAN MİSALİ SONSUZA DEK LANETLEMİŞTİR..!"

%65 SÜNNİ
%12 ARAP ALEVİSİ NUSAYRİ (EHL-İ BEYT)
....................................................................
Aslinda kokusmuslugu sen acikladin

Yüzde atmis besi ansil olurda yüzde onikinin icinde yer alan nesli katil bir sapik idar etmeye kalkiyor


50 yildir ülke topraklari isgal altinda israil istedigi zaman gelip bombalar ,onlara bir tas bile atamayan sapik %12 ilan %65 katl etmeye calisiyor.
Bunada birileri sahip cikiyorsa
Artik tuz kokmus demektir

MÜSLÜMAN OLAN OKUR

Şiirin Hikayesi

Mustafa Aslan
11 Aralık 2013/YENİ MESAJ GAZETESİ
Ehl-i Beyt gemisiyle Kainat Devleti'ne

Bu bir yazı-makale falan değildir!
Bir Savaşçı Türk'ün, Türk Milletine Türkçe seslenişidir!
Azîz, kadîm, şânlı Türk Milleti!
Otuz yıl -belki biraz daha fazla- önce, koskoca Genelkurmay Başkanı ağzından; "Kötünün iyisine mecbûruz!" itirafını duymayan veya duymazdan gelen, dolayısıyla da millete ehven-i şerr'i doğruymuş gibi kabul ettiren siyâsilere, hadlerini bildirmek zorundayız!
Asıl kötünün iyisine mecbûriyet, yani ehven-i şerr'e rıza bu aymazlara ses çıkarmamaktır!
Yaşım gereği, bizzat izlediğim son 45 yılımızda; dîn ve milliyetçilik siyâsallaştırılarak asıl işlevlerinden uzaklaştırıldı! Hatta Haçlı görevlileri tarafından din ve milliyet ayaklar altına alınabildi!
Türk Milliyetçiliği temelli, Türk Milletçiliği kavrayıcılığıyla Hilâfet'in bile milleti temsîlen Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne tevdî edilmiş olduğu bağımsız Türkiye Cumhuriyeti Devleti; bu işbirlikçiler, bu kifâyetsiz muhterisler yüzünden, bölücü eşkıyaya baş eğdi!
Memleketin sağcı geçinenleri kurtçuk gibi meyvenin tam göbeğine yerleştirilirken; solcu geçinenler de ağaç kurdu gibi iskeletsiz ve omurgasızca milletliğimizi çürüttüler!
Artık Ah! Vah! Edip acizâne dövünmekle zaman kaybedemeyiz!
Yeniden ayağa kalkarak milletçe meselemize sahip çıkmak zorundayız!
Yoksa dîn elden gidiyor! Vatan elden gidiyor! Devlet teslîm oldu, elden gidiyor! Şühedâ emekleri yok ediliyor!
Evliyau'ş-şeytanlar, nursuz nurcular, Allah ile aldatanlar ve milliyetsiz milliyetçiler eliyle kimliksizleştirilip yozlaştırılıyoruz! Dimağlara, şuûraltlarına "Türk'üm" demekle "Türkiyeliyim" demenin aynı olduğu enjekte ediliyor!
Siyâseti, Ehl-i Beyt ve Hacı Bektaş öğretisiyle millîleştirmek için yola çıkan Müslüman-Türk'ü görmek zorundayız!
Teslîmiyetçi sağcıların ve solcuların inadına; "Bu vatan bizimdir bizim kalacak!" diye nâra atan; "Türkoğlu Türk'üm" diye kükreyen Baştürk'ü duymak zorundayız!
Memleketin sağcı siyâsileri İngiltere'den; solcu siyâsileri ABD'den icâzet alarak teslîmiyet yarışındayken, Anadolu'yu karış karış dolaşarak Haçlı ve her türlü emperyalizme karşı başkaldıran Türk'ü görmeğe mecbûruz!
Bazen on, bazen yüz, bazen bin, bazen on binlerce inanmış, heyecanlı topluluklara "Türk oğlu Türk'üm" diye nâra attıran Türk'ü görmek zorundayız!
Elini göğsüne vura vura, erkekçe, mertçe, Türk'çe; "Gerçek Bozkurt arıyorsanız burda! Gerçek halkçı arıyorsanız burda! Gerçek milliyetçi arıyorsanız burda! Gerçek Türk arıyorsanız, Türkoğlu Türk arıyorsanız; Vallahi de burda, Billahi de burda!" diye kükreyen Türk'ü duymak zorundayız!
Bir saat bile olsa ertelemek, geç kalmışlıktır! Türk Milletinin kaybedecek zamanı yoktur!
Türk milliyetçiliği ayaklar altına alınıyorken hâlâ; "Milli meselelerde AKP Hükümetine desteğimiz devam edecektir" va'dinde bulunan, konuşması gereken meydanlarda; Türk evlatlarını kızarak susturan, sonra Meclis'te daha önce "Gel Hasip gel! Meclis'in rengini tamamlayalım!" diye tokalaşıp hükm-i şahsiyet verdiği PKK'lılarla güya münakaşa ediyormuşçasına, Türk Milliyetçilerini cambaza baktıran işbirlikçi yardımcısına haddini bildirmek zorundayız!
"BOP Eş Başkanı olarak bizim de bölgede görevlerimiz var!" diyerek, görevi gereği bölücüleri dokunulmazlaştıran AKP dururken, siyasallaşmış PKK'lılarla güya kavga ederek şahsında Türk Milliyetçilerine irtifa kaybettiren, PKK'lıları hasım kabul ederek büyüten ürkeklerden hesap sormaya mecburuz!
Balgat'taki Oturan Bilge'nin, AKP oylarının bölünmemesi için gösterdiği gayreti görmeyenlerin, akıllarını sorgulamalıyız! Gösterilen adaylarla hem ülkücülerle hem de Türk milliyetçisi duyarlı insanlarla alay ederken, ne yapmak istediği belli değil mi?
Sol cenahta ise yara daha derin!
Güya Muhteşem Türk Atatürk'ün halefi, CeHaPe Genel Başkanı'nın "Bağımsızlık karakterimdir" diye tarihe kükreyen Atatürk'ün yerinde oturarak, emperyalist Haçlı karşısında attığı güvercin taklalarını görmeyenin de, vicdanını sorgulamamız lazım!
Ülkücüler! Devrimciler! Sağcılar! Solcular!
Mütedeyyin Müslümanlar! Samîmi cemaat müntesipleri!
Muhteşem Türk Atatürk'ten 75 yıl sonra yeniden; siyâset ve politikayı millileştirmek üzere yola çıkan, Türk oğlu Türk Haydar Hoca'yı artık görmeli, bilmeli, duymalı ve desteklemelisiniz!
Defalarca söyledim; Müslümanlar olarak münferîden yani tek başımıza yer bulamazsak kilisede, havrada, manastırda namaz kılabiliriz ama bir papazın, bir hahamın, bir kesişin arkasında saf tutarak asla, kat'a ibadet edemeyiz! Dinden çıkar, kâfir oluruz Allah korusun!
Rusya'nın yüreği, Moskova'nın kalbi DUMA'da 150 Müslüman Türk'e seccade açtırıp namaz kıldıran ve bunu tek kare fotoğrafla belgelemeyi düşünemeyecek kadar takva Müslümanı, görmek zorundasınız!
Hz. Peygamber (s.a.v.)'in Nûh'un Gemisi dediği Ehl-i Beyt Gemisi'ne binerek Türk Milletini felâha götürmek zorundasınız!
Eğer Müslüman iseniz, eğer Türk iseniz, eğer elinizi göğsünüze vura vura, Türk'üm demenin yasaklandığı ülkemizde "Türkoğlu Türk'üm" diye kükremek istiyorsanız, bu gemiye binerek Kâinat Devleti'ne doğru yelken açarsınız! Bu, aynı zamanda her iki dünyanız için de bir nasip işidir!
Aksi halde; bütün millet, devlet, vatan, Bayrak ve Din düşmanlarıyla aynı evsafta ve aynı mesâbede olursunuz!
TÜRK TÜRK'Ü KORUMAZSA VALLAHİ TANRI TÜRK'Ü KORUMAZ vesselâm...
Selâm, sevgi, duâ...





Bu şiir şiir değil, bir haykırıştır Türk’e
Kul tilkiyi katledip, karda bürünmüş kürke
Türkçe Türk’üm diyorum, öz Arap olduğum halde
Türk kelamı kutsaldır, söylenmez ürke-ürke.

Alevilikten yana, utanan Alevi var
Dinsiz devrimci olup, Aleviyim diyen var
Kerbela bir devrimdir, ancak Allah’sız değil
Boşa mı şehit oldu, nur İmam Hüseyin yâr.

Ali tutan Ali, Fatima’yı seven kul
Allah verdi ismini, nur Hüseyin’dir bu kul
Gadir-i Hum zaten farz, inkar eden Yezit’tir
Lanet olsun Yezid’e, beş para etmez bir çul.

"Kafirun", "Barik" yetmez, "Ezan Duası" kanıt
"Allahumme Salli" var, Kur’an var kutsal anıt
Ayet ile oynanmaz, İmam Ali’ye mazhar
Müslüman olan okur; Ali’dir şaşmaz yanıt.

ALLAH’A AÇILAN TEK KAPI

Şiirin Hikayesi

Tebliğ ayeti
"Ey Peygamber! Rabbinden sana indirilen mesajı ilet. Eğer bunu yapmazsan, O'nun elçiliğini ulaştırmış olamazsın. (Hiçbir şeyden korkma) Allah seni insanlara karşı koruyacaktır" (1)
Bu ayetin beyan üslubundan Hz. Resulullah'ın insanlara ulaştırmak üzere önemli bir mesaj almış olduğu, ancak onu açıklamaktan çekindiği anlaşılmaktadır.
Bu ayette Allah Teala, Resulü'ne ihtar edercesine kendine verilen mesajı halka iletmesini emretmekle birlikte, Hazret'i bizzat kendi koruması altına aldığını da bildirmiştir.
Burada şu soru ortaya çıkıyor: Acaba o mesaj neydi ki, Hazret onu insanlara iletmekten çekiniyor ve Allah Teala da onu iletmeyi risaleti yerine getirmek ve iletmemeyi de risaleti terk etmek kadar önemsiyordu?
Bütün bunları, bu ayetin ne zaman indiğine ve bu ayetin nazil olmasından sonra Hz. Resulullah'ın ümmete ne mesaj ulaştırdığına baktığımızda anlayabiliriz.
Ehl-i Sünnet alimlerinin de tasdik ettiği üzere bu ayet, Hz. Resulullah'ın Veda Haccı'nı yerine getirdiği sırada Gadirihum denilen yerde nazil olmuş ve Hazret bu ayet nazil olduktan sonra meşhur Veda Hutbesi'ni okuyarak, Hz. Ali (a.s)'ı kendi yerine mü'minlerin velisi olarak tayin etmiştir.
Örneğin, Ehl-i Sünnet'in büyük müfessir ve tarihçisi hafız Ebu Cafer Muhammed bin Ceriri Taberi şöyle diyor: "Bu ayet Gadirihum'da indikten sonra Peygamber-i Ekrem (s.a.a) şöyle buyurdu: "Cebrail, burada durup, bütün hacılara Ebu Talip oğlu Ali (a.s)'ın, benim kardeşim, vasim, halifem ve benden sonra imam olduğunu duyurmam için Allah tarafından emir getirdi." (2)
Olay kısaca şöyle gelişmiştir: İslam Peygamberi (s.a.a) hicretin onuncu yılında Hac farizesini yapmak gayesiyle Mekke'ye doğru yola çıkar. Bu hac, aziz Peygamber'in ömrünün son yılında yapıldığından, ona Haccet-ül Veda (Veda Haccı) denilmektedir. Hazret'le birlikte olan hacıların sayısı, tarihi kaynaklarda 120 bin olarak rivayet olunmuştur. Hac merasimi bittikten sonra, Medine'ye dönerken, Zilhicce ayının on sekizinci günü, Gadirihum denilen yerde bahis konusu olan, "Ey Peygamber! Rabbinden indirileni tebliğ et, bunu yapmazsan, onun elçiliğini yapmamış olursun, Allah, seni insanların zararından koruyacaktır" (3) ayeti nazil olur.
Bu ayetin inmesiyle Allah tarafından gelen bu önemli emri herkes merak etmeye başlar. Bu sırada Peygamber-i Ekrem (s.a.a), hacıların durmasını ve uzaklaşanların dönmesini emreder. Öğlen vakti gelip çattığı için, Hazret hacılarla, o susuz ve yakıcı sahrada öğle namazını kılar ve develerin eğerleriyle yüksek bir yer yapılır. Peygamber hazırlanan o yüksek yere çıkar. Halk, Allah tarafından gelen bu önemli mesajın ne olduğunu sabırsızlıkla beklerken, Allah Resulü söze başlar, Allah'ı medh-ü sena ettikten sonra şöyle buyurur:
"Ey insanlar! Sizin içinizden ayrılmam ve Rabbime kavuşmam yaklaşmıştır. Bunu bana her şeyden haberdar olan Cenab-ı Hak bildirmiştir. Ben de sorumluyum siz de sorumlusunuz. Ne diyorsunuz?"
Ashap: "Biz senin tebliğ ettiğine ve bu yolda ne kadar çok çalıştığına şahidiz. Allah mükafatların en iyisini sana versin."
Hazret: "Allah'ın birliğine ve kulu Muhammed'in peygamberliğine, cennet ve cehennemin, ölüm ve kıyametin, ölümden sonraki hayatın hak olduğuna şahitlik ediyor musunuz?
Ashap: "Şehadet ediyoruz."
Hazret: "Ey Allah'ım! Şahid ol" dedikten sonra konuşmasına şöyle devam eder:
"Ey insanlar! Kevser'in yanında birbirimizi göreceğiz. Benden sonraki iki değerli cevhere karşı nasıl davranacağınıza dikkat edin."
Ashap: "Ey Allah'ın Resulü! Nedir o iki cevher?"
Hazret: "Allah'ın kitabı ve benim Ehl-i Beyt'im. Allah bana haber vermiştir ki, bu ikisi Kevser'in yanında bana varıncaya kadar, bir birlerinden ayrılmayacaklar. Onlardan öne geçmeyin, çünkü helâke uğrarsınız. Onlardan geri de kalmayın ki, hüsrana uğrarsınız."
Sonra herkesin görüp tanık olacakları şekilde Hz. Ali (a.s)'ın elini kaldırarak, olduğu yerde kendi halifesi olduğu hakkında inen semavi haberi iletir: "Ey insanlar! Mü'minlere kendilerinden daha üstün ve onlara velayet ve nezareti olan kimdir?"
Ashap: "Allah ve Peygamberi daha iyi bilir."
Hazret: "Allah'ın bana ve benim de mü'minlere velayetim var. Ben mü'minlere kendilerinden daha evlayım. O halde: Ben kimin mevlası isem, Ali de onun mevlasıdır. (Ahmet bin Hanbel'in rivayet ettiğine göre, Hz. Peygamber bu cümleyi dört defa tekrarlar) Allah'ım! Onu sevenleri sev, düşmanlarıyla düşman ol. Ona yardımcı olana yardım et ve onunla savaşanı kahret. Hakkı onunla sağlamlaştır. Burada hazır bulunanlar, olmayanlara bunu iletsinler."
Bunun üzerine, halk henüz dağılmadan şu ayet iner:
"Bugün dininizi kamil ettim, size nimetimi tamamladım ve din olarak sizin için İslam'ı seçtim." (4)
Daha sonra Peygamber (s.a.a): "Allah'ın dini kamil oldu. Allah benim peygamberliğime ve benden sonra Ali'nin imametine razı oldu" buyurur.
Hazret'in bu konuşmasından sonra herkes mü'minlerin emiri Hz. Ali (a.s)'ı tebrik etmeye başlarlar. Kutlayıcılar arasında Ebu Bekir ve Ömer de bulunmaktadır. Hatta onlar herkesten önce Hz. Ali'yi kutlayıp şöyle derler: "Ne mutlu sana, ey Ali! Bizim ve her mü'min erkek ve kadının mevlası oldun." (5)
Ehl-i Sünnet'in gerek hadis, gerek tarih yazarları ve gerekse müfessirleri Gadirihum olayını bir çok tarikle kendi kitaplarında kaydetmişlerdir. Onlardan 350 kişi "El-Gadir" kitabında zikredilmiştir. Gadirihum hadisinin senedinde en küçük bir kuşku ve şüphe yoktur.
Ancak Gadirihum hadisinin senedinde en küçük bir kuşkunun olmadığını gören Ehl-i Sünnet ulemasından bazıları, bu hadisin kendi inançlarıyla bağdaşmadığını görünce, onu başka anlamlara yorumlama yoluna gidiyorlar.

--------------------------------------------------------
(1)- Maide : 67
(2)- El Gadir c.1 s.214 El-Velayet kitabından naklen.
(3)- Maide, /67
(4)- Maide: 3
(5)- El-Gadir c.1 s. 9-11-14 Dürr-ül Mensur c.2 s. 259, Tarih-ül Hülefa s. 114, Tarih-i Hatip Bağdadi c. 8 s. 290


Bir ömür oldu heba, anlamadı kul seni
Belki de anlamıştır, belli ediyor yeni
Gerçekler ortadayken, kul bilmezden geliyor
Lanetli taraf tutar, bu çıldırtıyor beni.

Farz, sünnet bilmiyor dil, kalp esir olmuş dile
Yezit olan olan her kalpte, var fitne fesat hile
Duyarsız kulum Ali, tanımaz nur Ali’yi
Halbuki Ali’siz kul, şeytandır bile bile.

Allah için yaşayan, Allah’a karşı olmaz
Farz kılınmış Ali’ye, biat vermeden solmaz
Gadir-i Hum Hutbesi, anayasadır kutsal
Kabul eden Müslüman, Ali olmazsa olmaz.

Şeytana lanet farzsa, beterin beteri var
İblisten beteri var , O’ndan beter Yezid var
Lanet farzdır Yezid’e, etmeyene de lanet
İslam tek kapılıdır; tek kapısı Ali var.

Ben gerçek Müslüman’ım, tüm farz’lara uyarım
Ceddim (SAV) Peygamber soyu, Ehl-i Beyt’i duyarım
Ben Nusayri Fellah’ım, çok yücedir Allah’ım
En büyük Allah’ımı, saf kalbime koyarım.

(SAV) Hz. Muhammet nur, Yezit ise habis ur
Salavat getiren kul, Kabe’de atarken tur
Şeytanı da unutmaz, lanet eder Yezit’e
O, Allah düşmanıdır, laneti alnına vur.

Tek bir ayet yoktur ki, Allah sözü olmayan
Kalmasın Ali’siz kul, Ali’den feyz almayan
Adem, İsa ve Ali; çok derin birer derya
Yezit’e lanet şarttır; olmam lanet salmayan.

Sevdiğini sevmektir, yaptığını yapmaktır
(SAV) Peygamber gibi sevmek, tek Allah’a tapmaktır
Nusayri Fellah demek, takvalı kul demektir
Dua, namaz, niyazdır; aksi dinden sap-mak-tır.

%65 SÜNNİ
%12 ARAP ALEVİSİ NUSAYRİ (EHL-İ BEYT)
%15 HİRİSTİYAN
%08 DİĞERLERİ

"SURİYE' DE KİM KİMİ VURUYOR ACABA..?!"

"AYRICA, 83 ÜLKEDEN DEVŞİRME KATİLLER ARASINDA EMEVİ SOYU SUUDİ ARABİSTAN'DAKİ İDAM MAHKUMLARI, LİBYALI, İNGİLİZ, ÇEÇEN VB. SAY SAY BİTMEYECEK KADAR DEVŞİRME KATİLLER..! İLE VATANINI KORUMAYA ÇALIŞAN ORDU BİRLİKLERİ..!"