VASİYETYeni sökülmüş tırnak acısı sallanıyor veda ayracı gibi anahtar deliği dünyamda. Mevsimsiz girdap içinde. çöküyor düşündükçe dibe. Siyaha sarılmış yüzüm suyun aynasında öbür yarım. Ve değiyor beklemediğim taş serçe parmağıma. Kırıldığında diz kapağım yanmamıştı bu kadar canım. Çekildi nabız atışlarım kulaklarıma geçmişin sesi elek altı duyamıyorum. Dün akıp gidiyor içimden ses(s)izlik yağıyor dışarda..! Bıra(a)k bunları... ! Bırak...diyorum... Verilmeden arka mahallede selâ Son kez söz hakkı istiyorum. Kaldırıyorum parmağımı havaya Camdan kuleli hayata... Kıyamet koptu kopacak biliyorum ahiret içim-dışım. Bakamıyorum içine sandığımın... Islanmadan beyaz gömleğim bir tuş izi olmadan gecede. kal(mak) yankılanmadan beynimde Dağıtın elbiselerimi herkese... Sadece;İp atlayan küçük kızın kırmızı ayakkabısını koyun kapının önüne. Askıda unutulmadan nefesim.... Ferda Özsoy |