BABAM...
Sen kanaat makamı, sen tevekkül timsali
Ulu çınar gölgesi hanemizde varlığın Ömür dediğin akar kum saati misali Bizler de yolcusuyuz yaşlılığın-zorluğun Size yük oluyorum diye üzülme babam Sen başımın tacısın, sakın ezilme babam... Öksüz çocukluğumda hep elimdeydi elin Omuzunda taşırdın, of demezdi hiç dilin Kalbim hiç ayrılmadı olup gitsem de gelin Yıllarca kuvvet verdi bir selamın bir telin Devri daim dünyası canım babam bu dünya Başa döndüremiyor ne tababet ne simya... Fakir olan cüzdanın besledi üç kızını Çoğu bulamasan da paylaştırdın azını Halini bildirmeden çektin evlat nazını Bir sen bir ben bilirim senin alın yazını Garipliğin adına diyorlar kader babam Senin koca yüreğin kaç altın eder babam?... ......... Babam hastalıkları geçirdin defa defa Alıştın çilelere, umrunda değil sefa! Yeter ki sen iyi ol, bana vız gelir cefa Sen de biliyorsun ki Allah’tan gelir şifa Kulağımda bakidir ’kızım’ diyen o sesin Duacıyım rabbime, iki cihan gülesin!... Foto: Bulem hatun ve babası... |