Sırra kadem basmış idin, haberini aldım yeni;
Mutluluktan havalarda uçuyormuşsun doğru mu?
Zirvenin semalarında leylekler görmüşler seni
Bu şehirden uzaklara göçüyormuşsun doğru mu?

Üstüne bir kalem çekip onca yıl yaşamışlığın
Hayati sebebi varmış(!) acilen boşamışlığın
Bulutlara malum olmuş sevgiye susamışlığın
Ab-ı hayat, aşk şarabı içiyormuşsun doğru mu?

Yeni tarz-imaj yapmışsın, değişmişsin baştan başa
’Yorma kendini!’ diyormuş; çal-eğlen, gönlünce yaşa
Hani para verilmezdi yerden çıkarılan taşa(!)
Mücevherler- hediyeler seçiyormuşsun doğru mu?

Rahatına çok düşkünmüş, darda-zorda kalamazmış!
Özel hizmetçi tutmuşsun, çiçek bile sulamazmış
İtiraf ediyormuşsun, benim gibi olamazmış!
Arabanın kapısını açıyormuşsun doğru mu?

Rahatsız oluyormuşsun mazimizin izlerinden
Yaş geldiği oluyormuş zaman zaman gözlerinden
Tutuşmamak için tekrar aşkımızın közlerinden
Bizi bilen dostlarından kaçıyormuşsun doğru mu?

Cicim aylarınız gibi gülmüyormuş artık yüzün
Saklasan da belli imiş, ruhundaki derin hüzün
Şöyle bir dolaşmak için alabildiğinde izin
Gizli gizli sokağımdan geçiyormuşsun doğru mu?
Ve....’Nedamet Çiçekleri’ saçıyormuşsun doğru mu?..
...................
Bulem hatun, 12/12/2012, Antalya