Değişik bir şiir.
üzerinde biraz kafa yormalı,
bir iki söz söylemeli usuldan.
Aşk ve gurur...
Biraz da kin hani...
Bu duygular,
ikiz kardeş gibidirler...
Ya da samimi arkadaşlar...
Hep beraber yaşar,
beraber gezer,
beraber yer, içerler...
Aynı iklimi solurlar,
aynı güneşte ısıtırlar yüreklerini diyelim...
Ama,
nefreti bir kenara ayırırsak,
aşk daima gururun üzerinde gelir.
Eğer,
gerçekten seviyorsanız,
gururun hiç bir anlamı, değeri yoktur.
Hiç bir şeyin değeri yoktur aslında.
Sadece aşktır asıl olan, gerçek olan,
var olması gereken.
Onun dışındaki her şey teferruattır.
Ya da,
bizim bildiğimiz sevda böyle bir şeydi.
Tattığımız,
tadına doyamadığımız,
zamanın bir yerinde elimizden kayıp gitmesine engel olamadığımız...
Sonuç;
değişik bir şiir...
Değişik bir düşünce...
Gururun aşka üstün kılınması...
Mümkün mü?
Soru işaretleri...
Başka sevdalarda, başka iklimlerde, başka mevsimlerde belki...