KAR
KAR
Karlar düşerken yüreğimdeki bu kente Yalnız eller değil yürekler üşüyor Karlar düşerken bu kente Yalnız diller değil yürekler üşüyor Yağan karlar yüreğimize yağıyor Yağan her damlada yüreğim kanıyor Kar taneleri yağdıkça yağıyor Yalnız eller değil yürekler üşüyor Kardır yağan yüreğimize geceden Kardır yağan saçlarımıza inceden Kardır yağan zamanımıza hissettirmeden Yalnız sözler değil yüreğimiz üşüyor Acılar kar gibi üzerimize yağınca Yüreğimizi bir korku sarınca Zamansız yersiz göz ağlayınca Yalnız yollar değil yüreklerimiz üşüyor Camlar buğulandı gene soğuklardan Gözler buğulandı gene ağlamaktan Gece ayaza döndü yağan kardan Yollar uzadı gene kar yığınlarından Yalnız bedenler değil yürekler üşüyor |