Sende Kalmış Düşlerim
Zemheri dökerken yaprakları
Vakitsiz tomurcuklandım ben Issız yolların hatıralarıydı cebime kalanlar Ve elimde değildi vakitsiz kaçışlar Şimdi kaç ömür feda etmeli yüreğim? Kaç filiz daha soldurmalı içimdeki çocuk? Yollar uzun ve katıksız Esmiyor zemheri ayazda kalmış rüzgâr Biçilmiyor tohumlanmamış fırtına Bir damla düş akıt toprağıma Sana filizlensin çocukluğum Masallara inanırcasına... |