Ceket
Bir yalnızlık seçtim kalabalığın arasından kendime
Cümlelerin bittiği yerdeyim şimdi Hüznün koynumda. Rüzgar savururken saçlarımı Duyduğum şarkının sızısı içimde Soruyorum sensizliğe Aşk nedir? Kalbi yerinden söksem çıkar mı acısı Yada avazım cıktığı kadar bağırsam gider mi gönül sancısı. Kangrene dönen bir organ gibi vücudumu sarar şimdi bu acı Kessem olmaz kesmesem öldürür beni Gitmek cözüm mü yada kalmak degiştirir mi gerçekleri.. Kalabalığın arasındaki kelimelerden uzakta bi yer seçelim kendimize Güneşin altında huzuru bol Sessizce oynayalım oyunlarımızı hayata karşı Gel benimle desen kafi Gelirim ama.. Ben simdi gitsem iyi olacak.. Dokunma! Ceketim sende kalsın. |