NE Kİ...Elim Bir gül koparmaya kıymaz Ne ki sarar okşar O güzelim saçlarını minnacık bir çocuğun. Gözüm Gün ışığının aydınlatığı çirkinlikleri görmez -görmek istemez- Ne ki hasrettir kısılmış çatlamış morarmış bir dudak tebessümüne. Dilim Lanet etmeye insanoğlunun açgözlülüğüne kıskançlığına bencilliğine varmaz Ne ki Utanırım kendi kendimden aynalara baktığımda. Kolum ağırlaşmış bir taş yığını seni kucaklamaya kalkmaz Ne ki Bekler umutla özlemle Kırılmasını zincirin. Yüreğim buz tutmuş olsa bile sıcak yaz mevsiminde karanlık basmış olsa bile en ücra köşeyi Çarpar yine de masum çocukça yağız delikanlıca dingin yaşlıca ve olancası insanca Yolunda Özgürlüğün. kutbo |
teşekkürler şiirinize.