Beyaz bir örtünün altında uykuda düşlerim
Saçlarıma doluşuyor kar tanecikleri
Ben yürüyorum bilinçsizce
Ne bir hedefim var nede gideceğim yerde bekleyen
Sadece yürüyorum duraksız

Avuçlarımda cam kırıkları
Damla damla hüzün süzülüyor parmak uçlarımdan
Bir sızı solumda sanki yanıyor alev alev
Gözlerimde yaşlar donmuş
Bu şehrin ayazında bedenimin buz kesmiş

Ne zormuş her şeyi karşılıksız yaşamak
Olmuyormuş işte
Ne sevgi ne dostluk
Bir dirhem karşılığı gelmeyince
Çekilmez oluyormuş alınan her soluk

Başımı çeviriyorum göğe
Gözlerime hücum eden kara inat
Soran bakışlar ile
Kaldırıyorum ellerimi havaya
Yetmedi mi be Allah’ım bitmedi mi

Görmüyor musun tükendiğimi
Tüm bu sahte cümleler arasında yok olduğumu
Bedenimin ayaklarıma ağır geldiğini
Solumdaki kas parçasının buza döndüğünü
Görmüyor musun her geçen gün biraz daha öldüğümü

Dilimde sıcacık cümleler gizlenirken
İzbe sessizliğe saklanıyorum
Kapatarak kulaklarımı gelecek tüm yalanlara
İçimden var gücümle haykırmak geliyor
Bırakın beni benimle bırakın

Çekin artık ellerinizi yaralarımdan
Merhem diye bırakmayın larvalarınızı
Bırakın sizden kalan cerahatte boğulsun
Sahte sevdayı takınmış bakışlarınızla
Çabalamayın beni kandırmayı

Artık ilerliyorum yolumda
Sizin beni sürüklediğiniz
Acıları kederleri heybeme attınız
Kulağıma fısıldadığınız ninni ile
İlerliyorum yokluğun merkezine

Anladım ki
İstemekle verilmiyormuş son nefes
Anlıma yazılmış bir kere hüsran
Ömrüm bir hazan olsa da
Razıyım bana biçilen kefene geldiğinde zaman

Üşüyorum attığım her adımda
Yalnızlığım sarıyor ruhumu
Buzdan bir battaniye gibi
Tenim ürperiyor esen vefasızlığın rüzgarında
Korkular yoldaşım bu ıssızlıkta

Yetmedi mi benden aldıklarınız
Yetmedi mi yalanlarınızla avuttuğunuz
Yetmedi mi sevginizi esirgediğiniz
Yetmedi mi bunca zaman kandırdığınız
Yetmedi mi yaşarken beni öldürdüğünüz

Gidin artık bırakın beni benimle
Size verecek ne dostluğum ne de sevgim kalmadı
Hepsini bir bir tükettiniz
Gidin artık bırakın beni ecelimle baş başa
Bırakın da huzur içinde kapatayım gözlerimi bu dünyaya