Suskun bak sokaklar
Pencereden kar yağışını izliyorum
Ne bir nefes nede ses duyuyorum.
Yüreğim suskun dilimden suskunlaşıyorum..

İtiş kakış giden öğrencileri görüyorum
Üstünde entarisi ayağında kayan ayakkabısı
Yokuştan aşağıya tahta kayak arabası
Üşüyorum tir tir titriyerek suskunlaşıyorum.

Ne zaman dinlesem üşümek şiirini
Ne zaman ağıtları duysam analardan
Gelinlerin çığlıklarını,çocukların ağlayışlarını
Hep dilim suskun,yüreğim suskun,hep suskunlaşıyıorum.

Dinsin göz yaşları derken dinmiyor sel gibi
Üşümesin yiğitler derken donuyor gariplerim
Vatan uğruna şehit oluyor çocuklarım
Sussun silahlar derken lisanım dan suskunlaşıyorum.

Yağan kar durmuyor yerinde çığ olup çoşuyor
Bir yola birde yoluna kurban olduğum analara
Heyelan vurmuş akan kanlara,dur dur diyemiyorum
Desem bile önünde suskunlaşıyorum.
AHMET YAVUZ




A l k ı ş l y o r u m........... Şiir okudum
Usta kalemi selamlıyorum haz aldım okurken