Yar...
Bilmem ki
Ne yapsam ve
Hiç şaşırmadan
Kalbimin sesini
Sessizce anlasam
Ne kadar
Mahzunluğum varsa,
İçime atsam,
Rabbime
Aşkla ellerimi açsam
Kimseye aldanmadan,
Nefsimin
Hoyratlığına kanmadan
Sevdanın meşkini anlasam
İçimin yakınlığını,
Sinemin bizarlığını,
Hakikatin
Rahlesinde arındırsam

Ey Rabbim...
Sen bilirsin, sen
Her hareket ve kuvvetin
Yegane sahibisin,
Koşulsuz melikimsin
Aczi yetimin, zafiyetler içinde
Tükettiğim her nefesin
Hesabına kefilsin
Ne yaptımsa,
Sığınmalar yumağında
Mizanı bekliyor,
Andıkça yüreğim titriyor
Nereye baksam,
Hangi nazarı okusam,
Bir garipliğin lahzasında
İçim gidiyor

Niye böyleyim...
Akan zamanda ve
Bir avuntu içinde,
Telakkiler nefsimi
Okşadıkça elan bencileyim
Ezan okunuyor,
Camiler hazin içinde bakıyor,
Ruhum bizar olup
Hazan yaşıyor
İmanın mı mukallit,
İhsanım mizan içinde hezeyan,
Kalbim yine içler acısı ağlıyor

Ne vakit
Bir mevta görsem...
Bizzat yüzsüzlüğümün
Perdelerini çekerek,
Ruhumun sedasını
Dinlesem inliyor
Feryatlar niye duyulmuyor,
Beşer olmak bu kadar
Sefillik mi yüreğime işliyor
İnsan olmak yetmiyor,
Muhakeme etmek,
İdrakin lehçesinde
Aşkı koklamak istiyor

Gülen sabinin
Yüreğinde masumluk ne ise...
Dönen zaman içinde
İman
Telakkilerin lahzasında
Bir dirhem keder nefesse
Hakikatin
Şehrine amade olan
Gönlüm niye böyle
Meşakkat içinde,
Elemiyle söyle
Kalmadı hevesim,
Nefsimin aymazlığına
Tek çare biliyorum
İksiri aşkın nasip eyle

Dil kuruyor,
Gönül ağlıyor, gözler
Hüzün boşaltıyor...
Hicranın her sahnesi
Bir bir sinemin
Tuvalinde açılıyor,
Durmuyor hıçkırık başlıyor
Nefesim kesik kesik,
Sessizliğin kadrinde
Kalan ruhumun
Lisanını mahzun bakıyor
Kalbim seni anıyor,
Rahmetine sığınıp umutlarım
Kanatlanıyor ve için sızlıyor

Mustafa Cilasun