Ve Şimdi Ben DüştümBir gece karlar üzerinde yürüyorduk, Ellerimiz sımsıkı birbirine kenetliydi, Sonra ayağın kaymıştı ve ben seni tutmuştum, Düşmeni hiç istemezdim, Çünkü ’canım’ yanardı, Şaşırmıştın, Seni hemencecik tutuşuma şaşırmıştın, ’Her an gözün nasıl da üzerimde’ demiştin, Bir an olsun ayırmazdım ki, Asla doyamazdım ki sana asla, Sonra sarılmıştık birbirimize, ’Ne -kadar- çok seviyorsun beni...’ demiştin gözlerime bakarak, Ben bir şey diyememiştim, Çünkü seni sevişimin sınırı yoktu, Bulamamıştım ’kadar’ dediğin şeyin miktarını... Ve şimdi ben düştüm, Gözyaşlarım düştü, Çok -kadar- hem de, Çünkü sen yoktun... Serhat Uzunkök |