bizim günümüzde olmayan bir şeydir
peki neden insanlar aşık olduğunu sandığı kişiden ayrıldığında acı çekmeye başlar,
onu anlatayım size , bir insanı beğenirsiniz, hoşlanırsınız o insana haves kadar az bir sevgi ayırırsınız ,bazen onun adını bile duyduğunuzda yüreğiniz yerinden oynar sevinçten
, ama sadece içinizi kandırırsınız ona aşık olduğunuzu sanırsınız . haves kadar küçük bir sevgi ayırdığınızı unutup ona aşık olduğunuzu sanırsınız, dedim ya sadece kendinizi kandırısınız ,heves hemen geçip gideceği bir şey değil doymalısınız o hevese doyduğunuzda aşk değil sadece heves olduğunu anlamadan sizin karşınızdaki insan sizden önce anlar bunu sadece bir heves olduğunu ,ve ayrılmak ister sizden , ama sizde tam içinizdekinin heves olduğunu azda olsa anladığınızda karşınızdaki insan sizden önce davrandığı için , şimdi ise kaçan kovalar oluyor o sizden kaçtıkça sizin ona karşı ayırdığınız az olan sevgi büyümeye başlar , hani derler ya AŞK ZORLUĞU SEVER diye , yok yanlıştır bu söz, SEVGİ ZORLUĞU SEVER aslında , artık zor olduğu için ona karşı ayırdığınız sevgi büyümeye başlar sevgi büyür öyle büyür ki bedeniniz bile dar gelir artık o sevgiyi taşıyamaz hale gelirsiniz yorulursunuz pes edersiniz bazen’de yaşamak bile size çok zor gelir kimin ne dediği umurunuzda bile olmaz ,siz sadece kendinizi dinlersiniz sevgi zorluğu gördüğü için büyüdü ya , işte başkalarının ne dediği anlamaya gücünüz yetmez bedeninizde bile yeri kalmaz çünkü o az olan sevgiye doymadan zorluk bulduğu için büyüyen bedeninizin tümünü dolduran sevgi başkalarının ne dediğini anlamanıza yer bırakmaz ..
İNSANLAR AYRILINCA NEDEN ACI ÇEKER
o heves kadar az sevgi ayırdığınız kişi ile kurduğunuz hayaller canınızı acıtır
bir hayat kurarsınız sadece hayalinizle kurduğunuz hayalde hiç kimse olmayacak siz ve o sadece ikinizin yeri olacak o kurduğunuz hayalde , bu yaşadığınız hayatı bırakırsınız başka bir hayatın hayalını kurarken kendinizi o kurduğunuz hayatın hayalının içinde görürsünüz ,
işte bu hayatı bıraktınız başka bir hayatın hayalını kurarsınız
bu hayalıni kurduğunuz hayat size göre çok güzel bir hayat olacaktır çünkü o hayalını kurduğunuz hayat’ta sadece ikiniz varsınız onunla her şey güzel dersiniz
ama bir gün öyle kötü bir gün olacakki artık acı cekmeye başalarsınız ve o onunla hayaller kurduğunuz kişi sizin kurduğunuz hayatı yaşamak istemez ve sizden ayrılmak ister işte kötü gün bu sözü duyduğunuz an hiçbir şey diyemezsini diliniz tutulur, artık onun ne konuştuğunu bile anlayamazsınız sadece susup düşüncelere dalarsınız o hayalını kurduğunuz hayatı yaşayamayacağını anlşayrsınız her aklınıza geldiğinde acı cekersiniz zaten hep aklınızda olacak , çunku bu hayatı bırakmışsınız bu bir zamanlar bıraktığınız hayat size acı cektirmeye başlar nede olsa bir zamanlar sizde bu hayatı terk etmiştiniz işte terk etmenin acısı pişman olduğunuzda başlar siz onun için bu hayatı terk ederken o sizi terk etti bir pişmanlık birde terk edilme acısını cekersiniz onun için siz kurduğunuz hayatı değil yaşadığınız hayatı düşünün VE bir insanı az da olsa çokta olsa severseniz onunla hiçbir hayal kurmayın
o sizi terk etiğinde tüm hayalleriniz kırılır ve hayal kırıklığı acısını çekmeye başlarsınız….

YAZAR : Hüseyin HAZAR