KIRIK BİR MAZİNİN SUSUNDAYIMBir sus kadar uzağım sana elimi uzatsam tutacak kadar yakınken yüreğin susmanın o karanlık sokaklarında boğazımda yarım kalan bir yumru ile yutkunmadan yürüyorum yutkunursam yok olacaksın biliyorum. Ben ki seni uçan kuşun sesinden bile kıskanırken ikimizi de bu sessizliğe gömmenin çığlıklarını kulakları yırtmadan evvel çok çok evvel kapattım karanlık bir çukura üstüne yalnzlık topraklarını git dediğim her dilimin şaklamasında kürek kürek attım ve hemen yanına habersizce yattım. Kuşandım zırhlarımı her gece ayın şavkında parlatArak dönüş yollarımı karabasanlarımla doldurdum yaptığın her hamleyi bir adım geri çekilerek savuştururken korkuyu beleyip kucağımda taşıdım sabah akşam her ağladığında sabaha karşı yastığına kuruttum olmazları vererek meme diye ağzına.. Bir sus sokağının ışık vermez lambalarının altında ölmeyi seçtim kimse bulmadan gömülmeliydim gurur öykülerimin sayfalarına okunmadan çok evvel yazılmıştı bu kader neye yarar artık olsan da heder.. Neye yarar dönsen de geriye ölen bir yüreğin çürümüş anılarına sarılman canlandırır mı sandın kırılan bir aşkı ypıştıracağına mı kandın. Ayvazım DENİZ |
yine, yeni, yeniden güzel şiirdi...
tebrik ederim kaleminiz daim olsun
esenlikler dilerim