Bana Annemi Geri Verin
Bana Annemi Geri Verin
Bana annemi geri verin Kışın karda kartopu oynadığımız Buz üstünde kaydığımızda Ellerimiz ayazda üşüdüğünde, Ellerimizi koynunda ısıttığımız, Annemizi geri verin. Soğuk gecelerde,babam Rüzgarlı hava estirdiğinde Annemin kahırlı günlerinde, Bizlerle paylaşıp dertleşen Annemizi geri verin. Hani ekmeğini taştan çıkaran Geceleri dikiş diken, kitap okuyan Kimi zaman halı dokuyan, Ruh dünyamızı besleyip ısıtan Annemizi geri verin. Hani o acıklı gurbet türkülerinde kahırlanıp tüm içtenliğiyle Duygusallığını hissettiğimiz Canımızın içini ısıttığı Annemizi geri verin. Hani o aşıkların aşkına, İhtiyar teyzelerin oğullarına Destan gibi mektuplar yazan Herkesin gıpta ettiği ablası Annemizi geri verin. Savaşlarda manen huzursuz olan Er gibi, düşmanla kalemiyle savaşan Vatan sevgisiyle içimizi ısıtan Örnek Türk kadını timsali Annemizi geri verin! Bana annemi geri verin Kışın soğuk gecelerde, tüten sobada Bizi ısıtmasada,soba gibi sıcacık Sobadan öte güneş gibi annemi, Yokluğunda ben hep üşüyorum. Annem, elde var birimsin Varken çantada kekliğim, Nasıl olsa ordasın, sağsınya, Kıymetini varken bilemediğimiz Bize annemizi geri verin. (2001) Zehra Çelik |