Günümüzde konfeksiyon çoğaldıkça terziler azaldı.Jet sosyete olsun bir alt sosyete, varoşda olsa kendilerine bütçelerine müsait terzileri olur, giyinirlerdi.
Terzilik İdris Nebi’den süregelen bir meslek.
Yunus’un şiirlerinde dile getirdiği gibi
İdris Nebi hulle biçer,
Diker Allah deyu deyu.
Çoğu terzi pratik çalışır.Kimisi kalıplarla.Bu işin eğitimini görmüş kişiler sanat entrütrisi mezunu, Olgunlaşma bitiren profesyonel terziler vardı ve halen var.Birde aileden gelen el yatkınlığı ile yapan terziler var.Mesala annem, annenemde terzidir.
İnsanın kendi el emeğini giymesi çok güzel.Şahsen bende dikiş kursuna devam etmiş ve belge almış biri olarak bu mesleğin inceliği ve güzelliğini keşfetmiş bahtiyar insanım.Komşumunda bu konuda yardımını almışımdır.Libya kültür, Kız meslek liselerinden toplam dört yıl eğitimini almış, severek kendi kendimin, kızımın çocukken giysilerini kendi zevkime göre seçmişimdir.İnsana kumaş alma seçimidir en güzel yanı.Elindeki işi bitirme heyacanı.İş bilenin bahtı olmaz hesabı bu işden para kazanan eli hünerli tanıdığım kişilerde maalesef, emeğinin karşılığını bulamamıştır.Yinede çocuklarını kazandıkları nafaka ile yetiştirip okutmuşlardır.
Burda dergilerinden yararlanırdık, Güler Erkan kalıplarından modelleri tatbik etmek insana müthiş zevk veren milimetrik çalışmalar katıldığın sergiler.İlişkiler hocalarla dialoğun çok güzel şeylerdi.Dikiş nankör bir meslektir bıraktığın an unutursun.

Gitgide globelleşen dünyamızda komşuluklar, insan ilişkilerde azalmakta.Bizde şöyle bir söz vardı.
"Anan baban kim?Yakın komşun."
Başına bir işmi geldi anan ,baban koşana kadar komşun yetişir.
Ben hiç unutmam geçmiş tarihte annem, babam Niğde’ye dönüşü Aksaray’da kaza yaptığında aşağıda zikrettiğim komşum beni yanlız bırakmamıştı.Kızım su çiçeği çıkardığı için gidememiştim.Hala o iyiliğini unutamam.
Aynı zamanda bana emeği geçmiştir kendisi dikiş bildiği için terzilik konusunda fikirlerinden faydalanmışımdır.Allah sağlıklı uzun ömürler versin.
Komşu hakkı çok önemlidir mesela.Betonlaşma insanlarda gitgide bir sanallık, yapaylık.Komşu hacet kapısı, kötü gün dostudur.


Bir Güneş Doğdu Aydın’dan


Bir gün, perdelerin inmiş camdan
Yarım saat olmuş, gitmişsin buralardan
Helalleşip, vedalaşmadık yakından
Sen hiç eskimeyen komşumuzdun Cevriye abla.

Dikiş dikerdin gece, gündüz demeden
Yere ne iğne, ne iplik dökmeden
Bir dakika bile, boş geçirmeden
Ne çalışkan, prensipli kadındın Cevriye abla.

Kimselere demezdin derdin,
Sıralı, sayısız dostlarını severdin
Zevkine güvenirdi, müşterilerin
Bir ekol, semboldun sen Cevriye abla.

İnsanın ayıbını yüze vurmazdın
Küçüğü, büyüğü kırmayıp sayardın
Kötü günde dostuyun, yanında vardın
Öylesine hatırnaz, asildin Cevriye abla.

Emekle evlat yetiştirdin, vatanperver
Oğlun, damadın ordumuz da iki nefer
Şimdi İstanbul’da torunlar sever
Hürmete layık, unutulmazsın Cevriye abla.
Zehra Çelik