KADINYaşım daha ya ondört ya on beş Sap saman içinde geçerken gençliğim bu değildiki benim tv lerden izlediğm Deliyim divane yim Durmuyor damarlarımda ki asi kan, Taşı sıksam suyunu çıkaracak gibiyim, Kafamda dolaşırken bin peri masalları kopan kısa kısa hikaye. Durdu zaman durdu Sen geçiyordun geçiyor dun Yakınımda ki yoldan, Güreşiyordum saplar samanlar içinde Ben atıyordum sapı samanı rüzgarsa muhalefet Gelip kafa buldun gençliğimle Bir gün de biz güreşte tutalım diye, Rüzgar gibi savurdun beyin hücrelerimi, Süsledin hayallerimi süsledin düşüncelerimi Kadın. Sana hep hayran kaldım. O günden sonra, Yasaktın bana tuzaktın ruhuma, Yüreğimi ettin, ettin tarumar Sıktım yumruklarımı, Kanattım dişlerimi kanaya bildiği kadar, Tükürdüler yüzüme bir bir sırf Seni uzaktan seyir ediyorum diye, Sevmenin suç olduğunu öğrendim o gün, geçmemişti gözlerinin morluğu geçmemiş de be güzelim. Yanlış zamanların insanıydık beklide, O gün terk ettim şehri, sürüldüm Yüreğimin en ücra köşelerine, Çöktüm aldım başımı iki avuçlarımın arasına, En zifiri karanlıkları mı bile aydınlattın, Aydınlattın kadın, Kalmamış avuçlarımda vuslattan hiçbir şey Kafasına sıkılacak atılacak biriyim, Sevmedi sevemeyecek de o seni. Ama ben hep özledim yasaklım,benim Hep taze biri olarak içim de içimde durdun Artık koca bir adam oldum ak sakalarımla, çocuktan ruhumla Yine gözlerin mor, Sapla samanla güleşircesine. Ruhumun ince teli, Hayallerimin boynu bükük gülü, KADIN . . |