Doğduğunda adını mühim koydular
Çünkü o, ailesi için mühimdi
Çocukken alnına sevgi yazdılar
Çünkü o, herkesin sevgilisiydi
Mühim öyle mühimdi ki kendinin bile haberi yoktu…

Ağladığında gözlerine bakamadılar
Çünkü o, ağlarken çok gerçekti
Güldüğünde ağzına bakamadılar
Çünkü o, gülerken hep içtendi
Mühim öyle mühimdi ki kendinin bile haberi yoktu…

Konuşurken sözlerine takamadılar
Çünkü o, o kadar doğruydu ki
Susarken yalnızlığına kızamadılar
Çünkü o, susarken yalnız doluydu
Mühim öyle mühimdi ki kendinin bile haberi yoktu…

Gençliğinde asker olduğuna inanamadılar
Çünkü o, hala büyümeyen bir çocuktu
Efeler gibi dönünce şaşıramadılar
Çünkü o, gerçek bir yiğitti
Mühim öyle mühimdi ki kendinin bile haberi yoktu…

Büyüdüğünde eynifte vurulduğuna inanamadılar
Çünkü o, ölüme yakışmıyordu
Yaşının baharı yirmi üçünde toprağa koyamadılar
Çünkü o, tüm yürekleri dağlamıştı
Mühim öyle mühimdi ki kendinin bile haberi yoktu…

Öldüğünde faili meçhul katilini bulamadılar
Çünkü katiller, öyle eli kanlıydı ki
Mezarında rahat uyusun istediler
Çünkü o, ölemeyecek kadar efsaneydi
Mühim öyle mühimdi ki kendinin bile haberi yoktu!...