BU ARALAR...
Köşe bucak kaçıyorum herkesten her şeyden
Sebepsiz ağlamalarım başıboş düşüncelerimden ibaret Kendim bile sığamazken zamana Kimselere tahammülüm yok... Gülmeleri unutmuş kalbim gelecekten daha bilinmez Kapkaranlık dünyam ölümden de yalnız Kader bile acımazken ömrüme Kimselere tahammülüm yok... Yüreğim ıssız bucaksız bir şehirde yapayalnız Dermansız nefesim yorgun bedenimin eseri Hayat bile anlamazken dertlerimi Kimselere tahammülüm yok... Mutluluk bir ses kadar yakınımdayken Umut binlerce saat uzaklarım da Yıllar bile utanmazken sitemim den Kimselere tahammülüm yok... Kederden ziyan olmuş gönlüm paramparça Ümitten yoksun kalmış duygularım sapasağlam Hüznüm bile yalnızken yüzümde Kimselere tahammülüm yok!... |