AKROSTİŞ 1-HÜZÜN SARDI YİNE BENİ
H/atıraları çıkardım gönlümün mezarlığından
Ü/züldüm durdum,üzüldüm yine Z/or geçen acılara bahane buldum Ü/zülmeye alıştım dedim soran herkese N/e kadar alıştığımı,gel de bana sor! S/alkım saçak saçları vardı ölümlerin A/niden taşa çevirirler yüreği,her biri medusa R/ıhtımıına yüklenir yokluğu gidenlerin D/eniz kenarı yüreğin,dönüverir mahpusa I/lıman hayallerine kara kutuplar serpilir Y/alnızlık sana bir demet gül verecek İ/stemesen de dikenine katlanacaksın N/eden diye sormak yarana tuz serpecek E/lini açıp kıble karşısında Fatiha’ya duracaksın B/oş gelecek teselli sözleri E/vereste kafa tutar hüznün çamları N/acizane heveslerin bu son demleri İ/ntikam alacak,varken yok saydığın yerleri |