Nerden bilecektin sen nerden söyle küçüğüm?
Ellerin daha küçüktü nasıl tutcakdın tüfeği?
Titremez miydi yüreğin,ellerin...
Ana bağrından kopup geldiğin bu diyarlarda,
Savaşmayı öğrenecek şimdi o küçük ellerin...
Bilir misin? Şimdi ağlıyor milyonlarca yürek,
Gözyaşlarını bırer bırer dökerek...
Siper almış,tüfek tutmayı bilmeyen eller,
Düşman yolu gözlemiş,anasına hasret bedenler,
Vatan aşkıyla tutuşmuş,körpecik yürekler...
Kendilerini düşünmemişler Önce; anam, babam ,bacım, yarim demişler...
Onlar rahat etsın istemişler.
Sevdiklerini geride bırakanlar nöbet saymışlar birer,birer..
Sonunda kavuşamamak olsada,
Vatan için canını feda etmiş,
Ayağında çarığı olmayan O Dev askerler...
Gecelere,günlere,saatlere meydan okumuşlar,
Sokmamak için düşmanı yurdumuza,
Kendilerini siper etmişler bu cennet Vatan uğruna ....
Yiyecek lokmaları yokken ana kokusuyla bütünleşmişler,
Karınları açken önce Vatan demişler..
On sekizinde delikanlılar genç yaşta kefen giymişler..
Amcalar,dedeler,babalar,çocuklar ve nice yiğitler,
Hepsi DEV BİR ASKERDİLER......!!!!


Çanakkale 18 Mart Şehitleri Anısına.