HüzünYeni doğan güneşle çıkmıştım yola Her şeyi geride bırakıyorum şurada Daha dün açmışken dünyaya gözlerimi Doyasıya tadını çıkarırdık burada Karanlığın içinde kayettim kendimi Valizimin içine doldurmuştum hayallerimi Hayallerim,en büyük servetim İşte gidiyorum,gideceğim Şimdi dört duvar arasındayım Günler hızla geçiyor farkındayım Tükenir günler,hasret bitmez İçimize düşmüşse bu ayrılık Çiçekler açılmayacak bir daha Kurudu gül,sustu bülbül Yağan yağmur değmeyecek toprağa İnsanlara sevinç,bana hüzün Rüyalarıma bıraktım kendimi Umudum gelecek hayalim geçmiş Hayalim saklıdır sessizliğimde Dalıp gidiyorum hüznümün edasına. Neslihan Dinç |