İlkokula gittiğim ilk günümü,hala unutamadım,dünmüş gibi hatırlıyorum.

Altı,yedi yaşlarında okul çağım gelmiş
Önlükler dikilmiş,kalemim,defterim,çantam hepsi hazır
Babaannem rahmetli şimdi,beni çok severdi,
Ben götüreyim seni dedi okula,tuttu benim elimden.

Bastonuyla götürdü beni
Sakarya İlkokulu 1-A sınıfına
Daha dünmüş gibi, hatırlarım şimdi
Oturdu sınıftaki sırama,o da benimle birlikte
O giderken korktum,ağladım,gitme bırakma diye.

Beni teselli etti,okşadı başımı
İlköğretmenime teslim etti beni,
Meftune öğretmenim,yaşlıydı,sevimli
Tecrübeli,bilgili,şefkatliydi.

Uğraştı,didindi,sabretti
Okuma yazmayı bana öğretti
Öyle güzel öğretmiş ki,bana şöyle dedi;

Yazını çok güzel yazıyorsun
İnşaallah,çok güzel şeyler yazacaksın
Kalemi elinden hiç bırakma,emi
Neler yazdığını,ben de okurum belki.

Keşke hayatta olsaydı,
Ben okusaydım ona,yazdıklarımı
Bu benim seksenbirinci,şiirimdir
Ali Uydurucu,1-A Sınıfı
Okul numaram da seksenbir,
Ne tesadüf değil mi? Hayır,tesadüf değil.

Birinci sınıf karnem, GEÇTİ-PEKİYİ,
Ama mezun olmaya,vakit çok
Daha belki yazacak şeyler,çok
Allah ne kadar ömür verirse,
Gönlümüze,kalbimize ilham verirse...