YAKAMOZ
Sen gel ben can olayım yoluna
öyle güzelsin ki CANIMI koyayım yoluna... büyür acıyla gül dikenleriyle büyür kendine batarak tel örgüyle bağlasan çevresini durmaz büyür Özlemdir hasrettir sevgidir gurbettir sıladır hasrettir... ülkem sevdan sılam ... iki ruh giydik acım yüreğimden atar kendini boşluğa hayalini arar duvar düşünümü yok olur doğanın ayrılır tırnak etimden Işık yanıyor odanın kapısında dururken içerdesin kayıptır oysa varlığının beni o yakınlıkta bu kadar uzak bir tutum düşünemiyoruz kapıp koyuvermişim herşeyi benim gerçeklerim bin kat boyayla örtülen bir harebeymiş gelişin silinir sokağımdan ben garip sen aziz beni hiç bırakmayan sokağımda... ve beyazı çaputumun üzerimde yaşayan kurtçuklar şiir adına tek ortaklık çektiğim acı peki bunu çizebilirmisin picasso, duygu çeşmesinden akarken Ey dünya senin tüm hilelerini gördüm ben Cam kırığı gün damlar adımlarımdan nefret kuşattı kırmızı kurdelalar taktı uzlaşmazlık kapılarına suyun tadında bir arayış oysa sadece kükürt kokan bir cehennemdi istencimin cevapları. Ve düşler senin yolundan onca ayak izi senin biçiminden düş yalnızlık tadıma bakıyor ve zehirin yutağımdaki yolu ilerliyor her dilde aşk, herşeyi kovmuştuk seninle yüreğimde sevgin yanında yeminim daha da zor günler için vurmaya Yalnız gece birebir yalnız ışıklar söndürülmüş salonum yalnız yatak odam uykusuz ve yüreğimde aç yalnızlık Ve buraya geliyorsun, bir fincan çayla Buğuyla sarmalanmış. Şiirdir aşk YAKAMOZU... YAKAMOZSUN SEN * Bütün dünya ölüme düşer kapattığımda gözlerimi; Açarım gözkapaklarımı ve doğar herşey yeniden. Sen benim KAİNATIMSIN... |
Yüreğine kalemine sağlık üstad
Yüreğin susmasın
______________________________Saygılar