Turup Şiiri
Toprak idi taş idi evvelinde
Bahçe oldu bağ oldu sonraları Ekmek oldu aş oldu çoğu zaman Ev oldu orman oldu Turubum Yeşil oldu mavi oldu yıllardır Bahar oldu yaz oldu her mevsim Gelin oldu kız oldu Araklıya Dağ oldu deniz oldu Turubum Şiir oldu söz oldu sıra sıra Türkü oldu ağlattı ara sıra Gölge oldu dal oldu bir asıra Can oldu hayat oldu Turubum Garip düştü hükmü verildiğinde Yetim kaldı seveni öldüğünde Durmayınca insanların anıları yerinde Yeşerdi açtı yine bu baharda Turubum Bir sonraki baharı nasip mi bilmiyorum Özlüyorum yılları, yeşili özlüyorum Bakın gidiyor işte çöp oluyor turubum Siz sustukça her şeye ölüyor çocukluğum yusufhan baycan (07/11/2013 Trabzon) |