GÖNÜL MAHZENiNe çektim Ey Felek senin elinden Hüzün düştü yine hicrân yelinden Yaktın yüreğimi ta bam telinden -----Ezdin umudumu yol diye diye. Yüreğim yaralı gözlerim nemli Dertler SIRA SIRA, her biri demli Hayallerim yorgun, rüyam elemli -----Savurdun neşemi, kül diye diye. Müptelâ olsam da her gün kedere Şirksiz boyun eğdim Rabbim kadere Izdırap damlıyor bastığım yere -----Ağuymus yediğim, bal diye diye. Hayat denen SIRMIS, bir giz, muâmmâ Yaram depreşiyor tutmuyor yama Girdiğim dehlizden çıkardım ama -----Çürükmüş tuttuğum, dal diye diye... Sanırdım âlemde tek dertli benim Doğarken dokunmuş; hazır kefenim Gözyaşıyla dolu gönül mahzenim -----Gözler feryât figan, sel diye diye. Afâk-ı enfüs-de gam katar katar Gördüm ki her kalpte bin keder yatar Visal-i firkatta güneşler batar -----ibret dile gelmiş; al! diye diye. Leyâl-i hasretle geçer geceler Dünyaya konup ta göçtü niceler Yelkovan telaşta, akrep heceler; -----Akıbet ölümdür, kul diye diye. EMiNE ERDEM (hazan gülü) [Bursa. 22/kasım/2013 |
hazan gülüne hüzün yakışmış aslında Emine hanım.
Rabbim inşallah hüzünden haz alanlardan eyler.
selam ve saygılarımla.