Hürrem
Mevsim kara kış
Aylardan ocak Arıyordu küçük bir kedi Sıcak bir kucak Çok üşümüştü Dondu,donacak Tir titr,yordu Çok acıkmıştı Bal rengi gözleri Kapanmıştı Hiç görmüyordu Çok güzel bir sarmandı Bu küçük kedi Eğer almasaydım Mutlak ölecekti. Bastık bağarımıza Büyüttük onu Bebek gibi Koynumuzda Uyuttuk onu Dünyalar tatlısı bir kedi oldu. Hürrem dedik adına Doyum olmuyordu Oyunlarının tadına Sultan Hürrem kadar Akıllı ve güzeldi Hayatımızdaki yeri Çok ama çok özeldi. Öpmeyi öğrettik Öperdi bizi, Ne dersek anlardı, Dinlerdi bizi. Saklanırdı köşelere Arayın derdi bize Bir yere gitsek Kapının önünde Beklerdi bizi Cürmü küçüktü ama Hayatımızda ki Yeri büyüktü. Çok severdik onu O da severdi bizi Esti bir acı poyraz Ayırdı bizi. Dilimizde adı Evimizde silinmez İzleri kaldı. Güler Elmalı |
Kaderleri de aynı gibi. Portakal kayboldu sonra. Bulamadık.
Tebrik ederim şiirinizi.
Mor menekşe şiirimi okumuşsunuz. İsminizi gördüm.
Çiçekleri ve hayvanları seven birini görmek güzel.
Merhaba...