İki ara bir derede kalmışlığına,
Geçit vermeyen serzenişler, sıratta bir adım geride.
Gitmekle kalmak arasında ki kararsızlık muhakemesi
Zifiri karanlığa teslim ettiği gözleri
Gerçeklerle ters istikamette
Kaldığı an, biliyor ki alev-alev cehennem ateşi
Kor olup düşecek yüreğine.
Gitse uzanan el hayal ötesi bir yerlerde
Hayata bağlandığına inandığı ipin ucu
Çoktan kaçmış,
Koptu kopacak inceldiği yerde…


İnce çizgi üzerinde sırattan uzun bir yol önünde
Kolları iki yanda dengesiz
Tırnaklarını kemiriyor,
Bırakıyor umutlarını bir emanetçiye
Darmadağın olmuş serçe yuvası
Rüzgâra teslimiyette.
Karakış habersiz mi geldi yine?
Gülmeye korktuğu gözlerini kaçırıyor
Gelen geçenden.
Kâbuslu gecelerin hesabını kim verecek?
Hayallerini sakladığı sandık kilit altında
Mahzenlere yıllanmış yalnızlık…


Bir gün sarhoş eder mi görmediği mutluluk
Başıboş bırakıyor yarına dair ne varsa
Yaşam teğet geçiyor her seferinde
Kepenklerimi kapanmış sevgi tatilde
Ya alışık olmadığı huzur “o” kim bilir nerede?


Kendini tanıyamadığı bir anaforun içinde
Çırpınışların da kurtarılmayı beklerken
Bir adım daha çaresizliğin batağında
Sırat ortasında öfke
Arkasından itmeye çalışan sevgiye kör bir yürek


‘’Sıratta sevgi terazisi senide tartacak, yeter ki sen vazgeçme’’


Gamze YAĞMUR
19.11.2013

Şiirime ses olan Üstat Mehmet Fikret ÜNALAN’a teşekkür ederim.