BOŞ VER SEN...Hiç görmez ela gözlerim, inan senden başkasını, Haydi gel be ne olursun, özünü sevdiğim ey yâr? Uzat bana ellerinle, sevi şarabı tasını, İçeyim ondan ben ta ki, edeple doyana kadar! Etmesin de kimsecikler, durumumuza intizar! Gel bakalım ay şavkında, senli-benli keyfimize. Değse bile değemedi deyip bu pespaye nazar, Devam edelim daim biz, samimi aşüftemize. Aldırma sakın sen zata, eylesin şom fiskosunu, Ta ki bizim halimizden, mecalsiz oluncaya dek! Kurusun derunlarında, kurumak bilmez yosunu, Sokmak murat ederlerken, bizim aramıza bir şek. Boş ver gülüm sürdürelim ,sevgimizi ebedi biz, İkimizde aşk uğrunda, toprak oluncaya kadar! Bir gün gelir de elbette, şu önümüzde çeker diz, Bizi ayırmak isteyen, ahlaksız adi canavar. KÜÇÜK OZAN ( CML DMR) BENİMKİLERDEN |