Bak geldi! Kim geldi? RAMAZAN!
ORUÇ tut kazan, kazan.
Takma kimseyi sere,
Ol durma sevap kazan.
Bak geldi ramazan ayı,
Şen oldu amca-dayı.
Orucu yeme gelir,
Üstü üstüne sayı.
İftar açar tutanlar,
Helak olur yatanlar.
Günyüzü hiç görmesin,
Oruçluya çatanlar.
Orucumu açarım,
Hep meserret saçarım.
Peşimden gelen varsa,
Sokak, sokak kaçarım.
Oruç yeme sebepsiz,
Olma sakın edepsiz.
Sana sataşanlara
Bir kuyu gerek bir dipsiz.
Davul çalarım davul,
Işıldar durur avul.
Rahatsız edip durma,
Savul davulcu savul.
Sahur eder müminler,
Heba olur yeminler.
Ne bereket var bir bak
Doldu taştı zeminler
Işıl, ışıl masalar,
Gider içten tasalar.
Yalan söylemek hiç yok,
Dolar durur kasalar.
Oruçta yok tasalar,
Dik durur hep asalar.
Lezzet üstüne lezzet,
Donatılmış masalar.
Oruç tutan şen olur,
Üzülen kör beden olur.
Sen nefsine hâkim ol,
Sana şer eden olur.
Davulumu çalarım,
Yatanı fırçalarım.
Kızan olursa eğer,
Sokak, sokak kaçarım.
Hu davulcu, beri bak,
Gel de bir sigara yak.
Benim işim değil bey,
Çalmam gerek çok sokak.
Bu ay RAMAZAN ayı,
Bitirdi kahve çayı.
Gezerim sokak, sokak,
Alırım düşen payı.
Toplarım birer, birer,
Hem dolu hem boş gider.
Vermeyenler sağ olsun,
Verenler dua eder.
KÜÇÜK OZAN zorlama,
Tutmayanı horlama
İmanları zayıf ki,
Olurlar hep torlama.
LÜGATÇE:
AVUL: Avlu demek olup kimi yerlerde böyle söyleniyor.
TOR-TORLAMAK-: Toy. Olgunlaşmamış. Görgüsüz.
KÜÇÜK OZAN ’CML DMR)
YOLCU YOLUNDA GEREK’TEN.