=( Kendine bi’ Format At, Gel Kendine ! )=

........# Allah’tan Gayri Her Şey Put’tur!
........Fethû’r-Rabbânî Abdülkadir Geylani(k.s)

{ 01 } Parti, Pırtı, Pâye, Palas, Parsel’ler…
{ 02 } Para, Pul, Post’larla Perdelenme’ler…
{ 03 } Put’lar Peydahlama’lar, Peyleme’ler!

{ 04 } Hepsi Tuzak Bunlar; Kanma Fend’ine,
{ 05 } Aldanma; Şeytân’ın-Nefs’in Mekr’ine,
{ 06 } Kendine Gel! Düşme; Şirk’in Dibi’ne!

{ 07 } Lâ’ İlâhe-İllâ(A)llah! Mabûd! Tek!
{ 08 } Tenzih et! Tesbîh et! Sabah’lara Dek,
{ 09 } Sübhân-Allah - Sübhân-Allah Tespih Çek!

{ 10 } At bi’ Format, Gitsin! ‘Nefs’im’ Kendine…
{ 11 } Ta ki’ Biz’zât, Gelsin! ‘Öz’ün’ Kendine…
{ 12 } İz’ân, İlim, İrfân ile İcâzet!
{ 13 } İkrâr, Îmân, Îkân ile İbâdet!
{ 14 } İn’âm, İhsân, İkrâm ile İnâyet!

{ 15 } Bahş’et! Ömrümüzü Bereket’lendir!
{ 16 } Lûtf’et! Bize Rabbim’ Kendini Bildir!
{ 17 } Helâl Lôkma Ye’dir, Kevser’de(n) İç’tir!

{ 18 } Er-Rızku al-Allah! ‘O’ dur; Rezzâk! Tek!
{ 19 } Fikr’et! Zikr’et! Şükr’et! Akşam’lara Dek,
{ 20 } El hâmd’ü-lillâh – El hâmd’ü-lillâh Çek!

{ 21 } At bi’ Format, Gitsin! ‘Nef’sim, Kendine…
{ 22 } Ta ki’ Biz’zât, Gelsin! ‘Söz’ün, Yerine…

{ 23 } Şe-n’lerin Selinde Sayısız Şey’ler!
{ 24 } Şavk’ların Şevk’inde Şu Seyyare’ler!
{ 25 } Sarmâl’ler, Sicim’ler, Semâ’lar, Şems’ler!

{ 26 } Yanar, Semâ’ döner; Allah Aşkına…
{ 27 } At bi’ Format, Nefs’im; Allah Aşkına!
{ 28 } Yak Kendini Nefs’im! “Allah Aşkına”

{ 29 } Rabb-ül Âlemîn -‘O’- Mâlik-ül Mülk’ Tek!
{ 30 } Ta’zîm et! Tefviz et! Son Ân’ına Dek;
{ 31 } Allahü-Ekber - Allahü-Ekber Çek!

{ 32 } At bi’ Format, Gitsin! ‘Nefs’im, Kendine…
{ 33 } Ta ki’ Biz’zât, Gelsin! ‘Köz’ün, Kendine…

{İmâme!} Kendine bi’ Format At, Gel Kendine!



Ahretahû
{Ah}met{Re}fik{Ta}vşanlı{Hû} 17.11.2013 {08.08} Karşıyaka/İZMİR
www.edebiyatdefteri.com/siir/779890/kendine-bi-format-at--gel-kendine


Lûgat’çe :

Format Atmak : Fıtratına, Yaradılış Gayesine uygun hale gelmek, getirilmek.
(Hadis: Her Çocuk İslâm Fıtratı Üzere Doğar….) Fabrika Ayarlarına Dön(dür)mek,
Parti : Her Ne Türlü, Ne Amaçlı, Ne Ünvan altında olursa olsun;
(Siyasî Parti, Dinî Mezhep, Tarikat, Sosyal Cemiyet, Dernek, Topluluk gibi)
Gruplara ayrışmak ve diğerlerini ötekileştirmek kasdedilmiştir.
Pırtı : Üst-Baş, Giyim-Kuşam, Giysi, Esvap, Elbise vs.
Pâye : Rütbe, Nişân, Diploma, Ünvân, Statü, Derece
Palas : Ev, Apartman, Villâ, Konak, Konut, Daire vs.
Parsel : Arsa, Arazî, Tarla, Bağ, Bahçe, Çiftlik vs.
Pul : Para, Eskiden Akça’dan Küçük Metal Para, (arg.Pul tutmak)
Post : Mec. Makam, Mevkî, Koltuk."Politikacıymış ama Post Düşkünü değilmiş(!)"
Perdelenme : Dolayısiyle Gerçekleri Görememe, Gözü Boyanma!
Put : Allah’tan başka Tapılan her şey,
Peydah’lamak : İstenmeyen, ya da uygunsuz görülen bir şey edinmek.
Pey’lemek : Kendisine ayırmak, Pey Parası vererek ayırtmak.
Fent : Düzen, Hile (deyim: Kadının Fendi, Erkeği Yendi.)
Şeytan : İblis, (Mec.! Hilekâr Nefis. Şeytâniyet = Hilekârlık.)
Nefs : Ruh, Can, Kişinin Öz Varlığı, Kendisi, Öz Varlık, Kişilik,
Mekr : Hîle, Düzen ile Aldatma, (birisini) maksadından vazgeçirme.
Şirk : Allah’a Şerîk, Ortak, Eş koşmak, Müşriklik,
Lâ’ İlâhe-İllâ(A)llah : İlâhlar yoktur, İllâ Allah, Sadece Allah!
Ma’bûd : Kendisine İbadet Olunan, Allah!
Tenzih : Allah’ın her türlü eksik ve noksandan uzak bulunduğuna ve insan vasfında olmadığına inanma.
Tesbîh : “Sübhan-Allah” kelimesini söyleyerek Allah’a ta’zîm etme.
Sübhân-Allah :“Allah’ı her türlü araz, kusur, ayıp ve eksikliklerden tenzih ederim.”
Bizzât : Kendi, Kendisi, Kendi Zâtı ile.
İz’ân : Basiret, Anlayış, Terbiye, Edep, Akıl, Zekâ, İnanç, İdrak,
İlim : Okumak, görmek ve dinlemekle edinilen malûmat, Bilmek, İdrak Etmek.
İrfân : Bilmek, Anlayış, Gerçeğe ulaştırıcı güçlü seziş, Tecrübe ve zekâdan ileri gelen zihnî kemâl, (tas) İlâhî bir feyiz olarak kâinatın sırlarını bilme,
İcâzet : İzin, Ruhsat, Şehâdetnâme, İlmî Ehliyet, Revâ görmek,
İkrâr : Açıktan söylemek, Kabûl ve tasdik etmek, Hakkı itiraf etmek.
Îmân : İnanmak, İtikad, Hakkı kabûl ve tasdik ve iz’ân etmek, İslamiyeti kabûl Amel etmek, Dinî hakikatleri kabûl edip gereğini yerine getirmek.
Îkân : İyi ve Yakînen bilmek, Yakîn hasıl etmek ve edilmek suretiyle bilmek. (tas.) Cenab-ı Allah’ı her yerde, her şeyde görür gibi ibadet etmek.
İbâdet : Allah’ın (C.C.) emirlerini yerine getirmek, ve nehiylerinden kaçmak,
İn’âm : Nimet vermek, ihsân etmek, Doğruya sevketmek, hidâyete erdirmek.
İhsân : İyilik, Lütûf, Bağışlama.
İkrâm : İltifât edip bir şeyler vermek, (tas.) Allah’ın Lütuf ve İhsânı.
İnâyet : Yardım, İyilik, Lütuf Medet etmek.
Bahş’etmek : Bağışlamak. (tas.) Allah’ın Lütuf ve İhsânı.
Bereketlendirmek : Hayırlar, Saâdetler, Mutluluklak vermek.
Lûtf’etmek : Hoşluk, Güzellik, iyi muamele, iyilik.
Kevser : Cennet’te bir Havuz, Nehir.
Er-Rızku al-Allah : Rızıkları veren Allah’tır.
Rezzâk : Rızık, Azık, Gıda, Nimet, Yiyecek İçecekler Veren.
Fikr’etmek : Fikir yormak, Düşünmek, Tefekkür Etmek.
Zikr’etmek : Anmak, Yad’etmek.
Şükr’etmek : Teşekkür etmek. Minnet duymak.
El Hamd’ü lillah : Allah’a Hamd Olsun! Şükür Olsun!
Şe-n : Yeni İş, Yeni çıkan Hâl. (tas.) Yeni Yaradılış, Oluş
Şey : Nesne, (Şey’ler=Eşyâ)
Şavk : Işık, Parıltı, (tas.) Nur.
Şevk : Şiddetli Arzu, Keyif, Neşe, Sevinç.
Seyyâre : Gezegenler, Gök Cisimleri, Galaksiler,
Sarmâl : Dolana dola oluşmuş , Helis biçiminde olan, Dolantılı, (DNA!)
Sicim : Sicim Teorisi’ne atıf yapılmıştır.
Semâ.1 : Semavât, Gökyüzü.
Şems : Güneş.
Semâ.2 : Mevlevî Ayinlerinde Tarikât Mensuplarının Cezbe ile Ayakta dönmesi.
Rabb-ül Âlemîn : Âlemlerin Rabbi. Her Âlemi Rubûbiyyeti ile Tâlim, Terbiye, Tedbir ve İdâre eden Cenab-ı Hak.
Mâlik-ül Mülk : Mülkün Sahibi (Allah)
Ta’zîm : Büyükleme, Ululama, Saygı Hürmet ifade eden tavırda bulunmak
Tefvîz etmek : İşleri Başkasına Havale etmek, Allah’a Ismarlamak. (Allah’a Ismarladık !)
Allahü-Ekber : Allah Ulu’dur, Yüce’dir.