GÖSTERMELİK SEVGİLİSen gittin ya kalbimden Şimdi. Hangi düş,hangi gülüş mutlu eder beni Uzatsan da ellerini Kayar giderim yıldızlar gibi, Bugün Hüzün yüklü elimde bulutlarım. Çarpıyorum bir birlerine, Şimşekler çakıyorum Bugün Okuduğum dualarım. Ellerimden kayarken yıldırımlar Okyonuslara düşsün istiyorum. Düşebildiği kadar. Düşebildiğim kadar. İşte hayatına hayatıma Bir tarih yazıyorum. Çoçuğum bu gece evcilik oyunu oynuyorum. Resimler çiziyorum rast gele. Karma karışık yalnızlığın resmi işte. Bugün Vardın da ne oldu gürültülerden başka. Çok çabuk tutuşu verdin çıra gibi Yakıp yıkıp kül bırakmaktan başka, Yokluğun da rutubet doldu tüm Salonlar oda oda İstediğin buydu ya şimdi de sana Elveda, kurtarayım bari getirdin sonuma. Gençliğim geçti sensiz ve sessiz. Uçurumun önündeyim Bir tatlı söz bekliyorum eskimeyen Sonra git sesli, sessiz. Göstermelik ey sevgili, Uzaklarda arama fesadı, Bak , etrafına en yakınlarındadır Gözünü hırs bürümüş Koca Dünya da Böylede yazmaya devam ediyor, Edecek galiba. . . |
İnsan, şiirinizde belirttiğiniz gibi bunu beklemeli muhattabından yani o zor bulunan samimiyeti...
Saygılarımla