Ben gidişine alışamadım ki
Bu gün günlerden dün,
Bu gün günlerden sen, Bu gün günlerden yarın, Aslında her günüm sen... Saatler geçti öylece oturmuş resmine bakıyorum, Hastayım biraz, kırgınlık var üstümde. Birde üşüme tuttu ki sorma gitsin. Saçımdaki aklar gün geçtikçe artıyor, Yüzümde kırışıklıklar gün geçtikçe daha belirgin hale geliyor. Evden çıkmıyorum dışarıya, Sokaklar o kadar anlamsız geliyor ki, Hele insanların koşuşturmaları... Annem geldi bugün yanıma, Evi falan topladı sağ olsun, Bulaşık, çamaşır falan işte. Bir ara resmine bakarken gördüm annemi, Gözleri dolmuştu, Bir kere elimi öpmedi dedi, Duymamazlığa vurdum... Gece oldu burada sevdiğim, Rakım bitmek üzere, Paramda bitti, Ağabeyim gönderecekti ama nedense göndermedi daha. Allah büyük. Bu gün elektrik idaresini aradım, Baya sövüp saydım, Onlar geldiler, Sokak lambası artık yanıyor aşkım, Korkma, Karanlık değil artık sokaklar. Yan komşumuz Muharrem amcanın annesi vefat etti sabah, Yaşlı kadın, Ölünün arkasından sevinilmez ama kurtuldu aşkım, Çok çekti, biliyorsun. Bu gün, daha bir kaç dakika önce radyoda bizim şarkımız çaldı aşkım, Ağladım, Kızma bana ne olur, Söz vermiştim biliyorum ama, Ama dayanamadım işte... Ben gidişine alışamadım ki... Hastaneye yatırmayı düşünüyorlar beni, Neymiş efendim delirmişim, Ben delirmedim ki aşkım, Sadece çok özledim, Allah neden yanına almıyor ki beni de? Çok özledim seni... |