YetmediBana bu şiirleri yazdıran o kadını Bir zamanlar başıma taç eyledim yetmedi Besmeleyle birlikte anıp onun adını Yüreğinde kaç mevsim hac eyledim yetmedi Sevdası ilmik ilmik sarmıştı dört yanımı Aşk desem aşk değildi yoktu bunun tanımı Ona kurban adayıp bu emanet canımı Yolunda İsmailce koç eyledim yetmedi Asla leke sürmedim bu sevdanın gizine Ne koynunda uyudum ne uzandım dizine Aşkına meftun kalbi vurup Mecnun izine Bir çölden diğer çöle göç eyledim yetmedi Yüklese de üstüme onca derdi elemi Ondan başka yazmadı yüreğimin kalemi Onun için karşıma alıp cümle âlemi Canım dediklerime hınç eyledim yetmedi Gönlüm bayram ederdi onun ismi dendimi Çağırdımı koşardım yıkıp cümle bendimi O mutlu olsun diye sefil edip kendimi En güzel çağlarımı hiç eyledim yetmedi Bir gün yeter demedim nazlarından üşenip Hürriyet aramadım bu sevdadan boşanıp Her cefasına karşı sevgim ile kuşanıp Şu biçare gönlümü tunç eyledim yetmedi Aydurmuş’um içimde dinmeyen bir sızı var O dediğim kişinin bir oğlu bir kızı var Ama hala kolumda o günlerin izi var Telafisi olmayan suç eyledim yetmedi Mutlu Aydurmuş |
Hepsi ustaca, harika şiirler. Yürekten kutluyorum...