Benim Dünyam
Karanlığımın içinde ki kayboluşuma
İsyan etse de ruhum Hiç bir zaman hiç kimseler Bilemiyecek lal olmuş suskunluğumu Bir bildiği vardır elbette yaradanımın Böyle gelişimin dünyaya Kaderime isyan etmektense Sarılırım boşlukta ki yalnızlığıma İçimde kopan fırtınaları kim bilebilir Kim tutar soğuk bir eli elleri Sevmeyi sevilmeyi bilebilirmiyim Ya duygularım duygularımı kim anlayabilir Şimdi bedenimin prangaları soğuk Yaralarım çivilenmiş duvarlara Beni kendimden başka anlayan yok Merhemim ise bir parçacık umut Belgin Davaç 06-11-2013 |