ARTIK SEN YOKSUN...
Neyleyim güneşi, havayı, suyu
Ben senden mahrumum, ben senden yoksun Yataksız yorgansız derin uykuyu Seçtiğin bu kentte artık sen yoksun Ağlayın sokaklar, ağlayın ’O’na Ey ezan sesleri güç verin bana ! Utana sıkıla taşlı yoluna Geldiğim bu kentte artık sen yoksun Çalmayın plaklar, şarkılar susun Susun da, sevdiğim rahat uyusun Beş vakit el açıp, ’O’ benim olsun Dediğim bu kentte artık sen yoksun İnmezken gözümden hatıraların Değeri nedir ki yazın, baharın Çok sürmez sevgilim, belki de yarın Ölürüm bu kentte, artık sen yoksun 1987 |