Elbet bir gün
Elbet bir gün portakal çiçeklerinin altında tutacağım elini
Sönmüş kıvılcımlarla yanacağım yine
Teninin kokusu doldururken içimi
Rüzgârlar bir goncaya benzetecek dudaklarını
Sevdim diyecek, sevdin diyecek, özlemiştim diyecek
Gölgeler sarmaş dolaş oturacak sırtını dayayıp ağaca
Gözler dalgalı denizin çizdiği ufka bakacak
Yarınları süsleyecek tutup iki ucundan
İki bardak çay buharında eriyeceğiz

Elbet bir gün sevgili
Elbet bir gün geldim diyeceksin
Özledim, sevdim diyeceksin

Her anı zulümdü günlerin
Sığmazdı eziyetler ertesine sarkardı
Sensiz bir sabaha gülümsemek istedim hep
Hasret uyumazdı be sevgili
Bütün haşmetiyle benden önce kalkardı
Sensizdim, bensizdin

Gülümseyemedim
Gelmedin sevgili
Çok istedim gelmeyi, gelemedim

Olur ya bir gün gelirsen, seversen, bıkarsan sevgimden
Kaçırırım sana hasret gözlerimi gözlerinden
Boyun bükerim
Nasip derim sevgili nasip derim
Git istersen
İstersen kes boynumu, kör kuyulara at
Lakin
Sakın vurma yüreğimden sevgili
Bizi öldürme
Bırak orda yaşayalım belkilerimle
Olur ya
Belki bir gün sevgili
Belki bir gün geldim diyeceksin
Özledim, sevdim diyeceksin
Gözlerimle gülümseyeceksin sevgili
Gözlerimle gülümseyeceksin