AĞLAMA İSTANBUL.Eski İstanbul’u, arar şu gönlüm. Bu şehir başkadır, boğaz bambaşka. Onun aşkı ile, geçiyor ömrüm. İlahi güzelle, doyulmaz aşka. İstanbul’u alan, o yüce hakan. Köhnemiş çağları, kapatan odur. Kutsal türbesinden, şehrine bakan. Bu mülk yeditepe, camiidir surdur. Tarihle iç içe, yaşar bu şehir. Topkapı sarayı, ihtişamlıdır. Boğaz akar gider, nurlu bir nehir. Muhteşem Süleyman, ondan şanlıdır. Halice bakıyor, Süleymaniye. Ecdadın kudreti, orda gizlidir. Götürün beni de, şanlı maziye. Zatı Eyüp Sultan, nebi gülüdür. Bugün bile, sıra sıra serviler. Erenler koruyor, bu kutsal şehri. Sultan Ahmet, Eyüp, eski kabirler. Özlüyor insanlar, muhteşem devri. Bütün dünya, sana hayran İstanbul. Çirkin binaların, yükleri ağır. Seni viran eden insan, İstanbul. İstanbul ağlama, maziyi çağır. HİLMİ CAN. TEMMUZ.2013. (4060) |
Çirkin binaların, yükleri ağır.
Seni viran eden insan, İstanbul.
İstanbul ağlama, maziyi çağır.
Saygılarımla