Geceydi;
titriyordu sesim, sesinle...
Aşk adına ne varsa,
süpürüp atmıştın eteklerimden.
ve karanlığa sermiştin ruhumu...

Biliyordum,
birine aşık olmak, en başından kaybetmekti.
Sevişmek;
ciddi bir intikam biçimi...

Oysa henüz konmamış bir virgülüm vardı sana, dudak arandaki boşluğa.....

Bazı aşklar güzel bakar,
bazıları kahverengi bir leke,
bazıları, yalnızca uyurken güzel olan ilizyonlar.
bazılarıysa, yalnızca gece..
Ve çekilen lanet bir acının yardımlaşma çağrısı...

Geceydi,
bir makas saplamıştın iltihabıma.
Tanrının evindeki son duamı da, vurduğum gece....

gölgemi bırakmıştım sende,
arka bahçedeki tüm çocukları öldürerek.
....

Geceydi,
içinde "biz" olan, bir şehri öldürmüştün.
ve
o altından tanrıyı,
yani;
son maskodumu
Yani,
bir Eylül ayını
ve içindeki bir cumayı,
28. geceydi...
Yani yine geceydi...
bebeğimizde ölmüştü...
Sözde bitmişti..
biz de...