BENİM MEMLEKETİMDE
İnsanı öyle saf ki; cümle âlem özenir
Ne kırar ne kırılır benim memleketimde Doğruyu söyleyene ne kimseler gücenir Ne de kimse darılır benim memleketimde. Hakkaniyet kaide; dürüstlük baş tacıdır İnsan insana kurban, her an ihtiyacıdır Dostun dostuna sözü sanılmasın acıdır! Bal kaymağa karılır benim memleketimde. Mümkün mü yetimin aç ya da muhtaç olması? Umutların çatlayıp tebessümün solması… Herkesin heybesinde sonsuz kudret dolması Ne sofralar kurulur benim memleketimde. Farz edelim birisi derdinden, kederinden Derinden offf çekerse sarsılır yer yerinden! Yüce Mevla’m korusun beterin beterinden Yaraları sarılır benim memleketimde. Hoşgörü ikliminde yeşerir kurdu kuşu Sevgi, saygı babında hiç bitmeyen bir koşu Koşturdukları menzil sanki cennet yokuşu El alıp el verilir benim memleketimde. Çekiştirmeyi bilmez hep nefsiyle çekişir Ruhen, ahlaki tavda, pekiştikçe pekişir Şerre, kolluktan evvel, vicdan ehli çıkışır Mutluluğa erilir benim memleketimde. 01.11.2013 Salih ERDEM |
Gerçekten merak ettim, var mı öyle bir yer?
"Memleketim" e şiir yazılacaksa Tam da böyle sıcacık, yürekleri ışıtan ve ısıtan olmalı dedim...
Nice güzel şiirlerde buluşmak dileği ile....
Saygım ve hürmetlerimle....