GÖLGEM VE BENAyaklar koşar iken gölgem yerinde durmaz Düşer peşime gelir yolu yolcuyu sormaz Durdum bir anda gölgem yerde olmuş bir kalıp Ben mi varım içinde düşündüm bir an dalıp Soytarı gibi yatma yürüme vakti şimdi Silkelen tozlarından karanlık çöktü şimdi İkindi vakti uzar sanki düşen uzun kol Ömür denen nedir ki bir lahzacık kısa yol Sen vuslatı arama zaman toprak üstünde Bazen uyurcasına kalır yaprak üstünde Kalbe düşen cemreyi farkedip görmelisin Vuslatın yollarında sefayı sürmelisin Üst üste bağlanmışız ikimiz ayaklardan Kamçılar bana vurdu kurtuldun dayaklardan Bir mübeşşir çağırın beyazlara dürünce Şaşırdı gardiyanlar iki mahkum görünce Sevdalar nevbetindir umut kestim Leyla’dan Dünya ahret yan yana verilmişiz mevladan Harun Yıldırım |
Tebriklerimle,
Saygılar.