durmuş sanki zamansessiz çığlık-da kalsın payemiz ne verdik ne aldık bu hayattan içimiz yıkılmış viran-haneyiz gözü kör kulakları sağır.... tilki hoşafı olmuş zaman hala dem vururuz saltanattan oysa çok eksilmiş-iz insanlıktan dümen pusulasız, kıyı uzak. puslu havanın ardından sis sökülürken gökyüzünden aradığımız sol yanımızda ki liman ağlıyor içimizdeki çocuk durmuş sanki zaman... |