Yaşamak

küstüğüm kadar devamlı olabilir

ve kapandığım kadar açık çekmeceli

ve bence yaşama küsmek

kendine doğrultuğun tehdit denizinde yüzmek

çünkü sen dünyanın ta kendisisin

ve barış için uzattığın ellerin

dünyanın çevresine dolanmış teller

dikenli bile olsa sarıyor etrafını

zor uzlaşmak ama küsme diyorum

ayna içindeki taş parçasına

geri dönüp hasar eklesede derime

derdime yakın herşeyi seviyorum

tüm adaşlarımın bana benzeyen hüznünü

kabul ettiğim ağlak bir macera

ve yol katederken gördüğüm herşey

tuhaf kadersiz ve yaşama dair

o yüzden küsme dedim

bir mitralyöze at suçu

nasıl olsa dünya onu tutan sabırsız ellerle dolu

şiddet içinde ki ayağı yalın bir çocuk gibi

katlet bilinci aklın ermesin daha

küsme ve oyna mayınların içinde oyununu...