NAZARKim ne derse desin o kapıyı açmamalıydım. Yine de bir çocuktum, Kapı ardındakini merak edecek kadar şatafatlıydı beş parmak aklım. Kapıya uzandı kolum! Ne olduysa ilk anda oldu… Yabancı, ürkütücü, garip… Şapşal bir çocuğun tebessümü, Kara çarşafa takılan lanet, Çarşafı çekiştirirken yüreği paralayan inci gözler... Günler haftaları, Ben ayları, Ailem yılları kovaladı. Hiç bitmedi mecali yok arzuların kahrı anla!... Şeyhmus Közgün |
Umut daim olsun, kalbe dolan nefes...